ประชาสัมพันธ์ค่ะ น้องเพพี่วินและร้องต้นไม้อ่านฟรีถึงแค่ 31 สิงหานี้น้า
เรื่องราวในนิยายเป็นเพียงเรื่องสมมตินะคะ
..........
"ลูกพูดแบบนี้กับแม่ไม่ได้นะ แม่คือแม่ ลูกไม่มีสิทธิ์คิดและพูดกับแม่แบบนี้ มันเป็นบาป"
"งั้นต้องจะพูดกับแม่เป็นครั้งสุดท้าย ถึงจะบาป คนบาปคือต้องไม่ใช่แม่ เกิดชาติหน้าคนที่เป็นเปรตก็คือต้องไม่ใช่แม่"
"ยัยต้อง"
นี่มันยุคสมัยไหนกัน ทำไมแม่ถึงยังหวังให้ลูกรับราชการ เพราะหวังให้ลูกเป็นเจ้าคนนายคน หวังงานสบาย และย้ายกลับบ้านเกิดได้เมื่อต้องการ แต่แม่เข้าใจมั้ย ว่าจะให้เธอกลับบ้านไปทำอะไร ที่บ้านเธอน่ะ มีตำแหน่งอะไรให้ทำนอกจากครู ตำแหน่งบนอำเภอ และพวกหน่วยงานท้องถิ่น หน่วยงานเกษตรที่ต้องรอคนในเกษียณหรือตายก่อนถึงจะแทรกได้สักตำแหน่งน่ะนะ แล้วคิวรอย้ายก็ยาวเป็นหางว่าว ไหนตอนแรกพูดซะดิบดีว่าลูกเรียนจบแล้วจะทำอะไรก็ได้ไง แล้วนี่อะไรกัน บังคับให้เธอสอบมาสองปีเต็มแล้ว ต้องตาจำใจสมัครสอบและไปนั่งกาข้อสอบให้เสร็จๆ โดยไม่อ่านโจทย์ทุกครั้ง เพราะเคยโกหกแม่ว่าสมัครสอบ แต่จริงๆ แล้วไม่ได้สมัครไปครั้งหนึ่ง โดนแม่จับได้และด่าว่าเป็นลูกอกตัญญูจนถึงทุกวันนี้
......
เรื่องของน้องต้องไม่มีปมอะไรนะคะ ฟีลกู๊ดที่แปลว่าฟีลกู๊ดแหละ
"แม่ พี่เติมก็รับราชการให้แม่ไปคนนึงแล้ว แม่ก็ได้สิทธิ์รักษาพยาบาลแล้วมันไม่พออีกเหรอ"
"พอได้ยังไง ทุกวันนี้เติมเองก็ใช้เงินไม่พอ ไหนจะเมียไหนจะลูก เติมมันก็ต้องเลี้ยงลูกมันเหมือนกัน"
"งั้นถ้าแม่ยังรับเงินจากต้องแล้วเอาไปให้พี่เติม แม่ก็เลิกพูดเรื่องงานกับต้องอีก ถ้าต้องรับราชการแบบพี่เติม ต้องจะเอาเงินที่ไหนมาให้แม่"
"ก็อย่าโง่สิ เรียนจบกฎหมายก็สอบผู้พิพากษา สอบอัยการสิ แม่ได้ข่าวว่าเงินเดือนพอๆ กับหมอเลยนะ แถมยังมีแต่คนมาเรียกว่าท่าน"
"แม่อยากเป็นทำไมไม่สอบเองล่ะ"
"ยัยต้อง ถ้าพูดแบบนี้ไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีกนะ แต่เงินก็ส่งมาให้เหมือนเดิมนั่นแหละ"
.........
น้องต้องน่าจะเป็นนางเอกที่รันทดเป็นนางเอื้อยในเรื่องปลาบู่ทองเลยนะคะ ไม่ว่าจะทำอะไรก็โดนสู้กลับตลอด วางพล้อตไว้แบบนี้ แต่ไม่รู้ว่าเขียนๆ ไปแล้วโทนจะอ่อนลงเพราะสงสารนางมั้ยนะคะ ส่วนพระเอกขอเป็นสไตล์อบอุ่นเหมือนเดิมน้า
น้องต้องตาเพื่อนยัยเพเองค่า
Image from https://www.freepik.com/vectors/street-cafe'>Street cafe vector created by jcomp - www.freepik.com