เสพติดรักพี่ชายเอxดุ
โมริน + พี่เมฆ
--------------------------------------------------------
เธอกับพี่ชายไม่เเท้แอบทำเรื่อง ‘ลับ ๆ’ กันมาตั้งแต่เด็ก
กันตั้งเเต่เริ่มเล่นเกมเเสนประหลาด อีกฝ่ายร้องขอให้เธอจูบเขาหากเธอเป็นฝ่ายเเพ้
ซึ่งเธอก็เเพ้จริง ๆ จากจูบเเค่นิดเดียวลามปามไปจนเกิดเรื่องเลยเถิดต้องห้ามสุดหวานฉ่ำ
เธอเองก็ถึงวัยที่อยากรู้อยากลอง โดนเขาต้อนเขาหน่อยก็อ่อยระทวยอยู่ใต้ร่างยินยอมเขาโดยง่าย
จนเกิดเสพติดลีลาของเขาขึ้นมา ต้องร้องขอให้เขามอบความสุขสุดสยิวให้เธออยู่เรื่อยไป
------------------------------------------------------------------------------------
“ได้สิ แต่ว่าเราขอเพิ่มถ้าพี่ชนะต้องได้รางวัลเพิ่มนะ”
“ได้สิ ว่าแต่พี่อยากได้อะไร” โมรินถามแต่เธอไม่ได้สนใจมันมากนักเพราะรู้ดีว่าพี่ชายคงขอให้สิ่งที่เธอให้ได้อย่างเช่นการล้างจาน หรือไม่ก็ทำความสะอาดบ้านแทนเขา
“จูบ พี่อยากได้จูบ”
“จูบงั้นเหรอ?” เธอเองหน้าไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด เธอรู้ว่าจูบคือการเอาปากประกบกันซึ่งทำได้ทั้งพ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนฝูง และคนรัก แต่เธอไม่เห็นจะเข้าใจว่ามันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับคนที่มีโอกาสชนะมากแบบเขาตรงไหน
“ใช่ ให้พี่ได้ไหม?” เขาถามพร้อมกับขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ มุมปากหยักยกขึ้นจนหัวใจดวงน้อยสั่น
“อ่อได้สิ แต่ทำไมถึงอยากได้จูบล่ะ หนูไม่เห็นว่ามันจะน่าเดิมพันด้วยตรงไหน” ใบหน้าเล็กหันออก ขยับตัวถอยออกไปเล็กน้อย ตอบอ้อมแอ้มใส่พี่ชาย
“หึ เดี๋ยวเธอก็รู้” เขาตอบแค่นั้น เกมครั้งที่ห้าเริ่มต้นขึ้นคราแรกมันดูเหมือนโมรินจะเป็นฝ่ายชนะแต่พี่ชายก็ตลบหลังพลิกเกมชนะไปอีกตามเคย เธอแพ้ให้กับเขาอดได้ไอติมทั้งสองแท่ง
“เธอแพ้แล้วโมริน”
“หนูรู้แล้ว ไม่ต้องมาย้ำเลย” เธอตอบพี่ชาย ใบหน้าของเด็กสาวที่แม้มีอายุเพียงสิบสี่ปีแต่ความสวยสะพรั่งไม่อาจเก็บเอาไว้ได้ถูกพี่ชายยกมือทั้งสองข้างล็อกแก้มเธอเอาไว้ เขาขยับเข้ามานั่งใกล้
“พี่จะทวงรางวัลแล้วนะ” เขาถามย้ำ เธอไม่รู้ว่าเขาจะพูดซ้ำทำไมนัก ก็แค่จูบ แค่ปากประกบกันไม่ใช่หรือยังไงครู่เดียวมันก็จบแล้ว อยากทำก็เพียงแค่ก้มหน้าลงมาเท่านั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย เธอมองรอยยิ้มกรุ้มกริ่มของเขาอย่างไม่เข้าใจ ท่าทางพี่ชายวันนี้มันดูแปลก ๆ
“อื้อ!” แต่เมื่ออีกฝ่ายยังเอาแต่จับไม่ยอมทำเสียทีเหมือนรอคำตอบโมรินจึงยอมพยักหน้าให้เขา พี่เมฆยกยิ้มขึ้นมาเคลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้จนในที่สุดริมฝีปากของเขาก็ประกบกัน
จุ๊บ!
โมรินยังคงลืมตาอยู่ พี่น้องจะจูบกันมันไม่ใช่เรื่องแปลก พวกฝรั่งก็ทำกันออกบ่อย แต่เนิ่นนานแล้วพี่ชายยังคงไม่ยอมปล่อย เขาประกบปากค้างไว้อยู่อย่างนั้น เริ่มเองใบหน้าไปด้านซ้ายและขวาสลับกันโดยไม่เร่งรีบ ก่อนจะหยอกเย้าขบเม้มที่ริมฝีปากเล็กด้านล่างไปหนึ่งครั้ง
“อื้อ พี่จะทำอะไร ป...ปล่อยนะ” ร่างเล็กพลันได้สตินี้มันนอกเหนือจากที่ตกลงกันไว้ มันยังใช้จูบอยู่หรือเปล่าก็ยังไม่รู้
“เรื่องอะไรจะปล่อยให้โง่” น้ำเสียงที่พี่ชายใช้ดูต่างออกไป เธอไม่เคยได้ยินมันมาก่อน ดูเหมือนใครก็ไม่รู้ที่เธอไม่รู้จัก ริมฝีปากถูกหยอกเย้าเข้ามาจนมือเล็กที่ปัดป้องค่อย ๆ ตกลงสู่ไหล่แกร่ง วางค้างมันเอาไว้นิ่งจิกกำมือจนเหงื่อชื้นทั้งสองข้างจนกระทั่งพี่ชายยอมหยุด น้ำลายสีใสไหลย้อยลงมาเชื่อมปากของเธอกับพี่ชายเอาไว้เป็นเส้นยาว พี่เมฆยกนิ้วโป้งมาปาดเช็ดส่วนตรงมุมปากออกให้ ก่อนที่เขาจะเอื้อมจับที่กางเกงขาสั้นระบายลูกไม้ของเด็กสาวเอาไว้แล้วเลื่อนมันลง
“พ...พี่จะทำอะไร” โมรินกำลังตกใจ เธอในวัยนี้กำลังเริ่มอยากลองอยากรู้แม้จะกลัวแต่ก็ไม่กล้าห้าม
“พี่ก็กำลังจูบเธอไง แบบนี้ก็เรียกว่าจูบ” กางเกงขาสั้นถูกรูดลงไปจนพ้นเรียวขา โมรินในตอนนั้นสูงร้อยห้าสิบเก้าแล้วยังมีท่าทีว่าจะสูงขึ้นไปอีก ถูกพี่ชายจับเหยียดขาตรง “ยกสะโพกเธอขึ้นมาหน่อยโมริน” เธอไม่ได้ทำตามที่เขาบอก ร่างสูงจึงจับมันยกขึ้นมาด้วยตนเอง
“อ๊ะ! พี่จะทำอะไร” เรียวขาเล็กหนีบเข้าหากันอัตโนมัติเมื่อนิ้วสากแตะสัมผัสที่ตรงกลาง แต่ก็ถูกมือใหญ่จับมันดันออก เขาดันนิ้วเข้ามาภายในกดมันลงจนแผ่นหลังเล็กยกขึ้น
-----------------------------------------------------------------------
!!คำเตือน!!
/ การจงใจทำให้เกิดสัมพันธ์ต้องห้าม / พี่ชาย น้องสาว ที่ไม่เกี่ยวข้องทางสายเลือด/
/ PWP / นิยายเรื่องสั้น /
นิยายเรื่องนี้มีการบรรยายถึงฉากการมีเพศสัมพันธ์อย่างโจ่งแจ้ง
ตัวละคร สถานที่ และการกระทำทุกอย่างไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงสิ่งที่นักเขียนจินตานาการขึ้นมาเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานการเขียนของ
Blue Hestia
ห้ามคัดลอก ดัดแปลง และแก้ไข หรือนำบางส่วนในนิยาย
ออกไปเผยแพร่ไม่ว่าจะด้วยกรณีใดใดทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับความเห็นชอบจากเจ้าของผลงาน
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2558
หากฝ่าฝืนมีโทษตามที่บัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2558
เน้น PWP เป็นหลัก
Enjoy Reading Kah
Guest
