“ณิชากานต์” ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนเสียชีวิต ทว่าได้เกิดปาฏิหาริย์ขึ้น เธอกลับมาเกิดใหม่อีกครั้งในร่างของ “ลัลน์ลลิต” คุณหนูแสนสวยผู้มีนิสัยแตกต่างจากเธอราวฟ้ากับดิน แถมไม่พอยังเพิ่งถูกคู่หมั้นหนุ่มผู้สูงศักดิ์ขอถอนหมั้นไปอีก
“คุณชายปุญญภัทร” เพิ่งขอถอนหมั้น “ลัลน์ลลิต” ไป ด้วยเห็นอีกฝ่ายเป็นเพียงแค่น้องสาว เป็นเหตุให้อีกฝ่ายฆ่าตัวตาย แต่ปาฎิหาริย์นั้นมีอยู่จริง คู่หมั้นของเขารอดตาย ทว่า ‘เธอ’ กลับเปลี่ยนไปจนแทบจะเป็นคนละคน
หนึ่งคนพยายามปกปิด อีกหนึ่งคนพยายามสืบเสาะ ปฏิบัติการ “จับผิด” ที่ควบคู่ไปกับการสืบเสาะสาเหตุการตายที่แท้จริงของณิชากานต์ อุบัติเหตุที่ดูเหมือนจะไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดา
---------
[ตัวอย่าง]
“กายหยาบของโยมดับสูญไปแล้ว ในทางโลกก็ถือว่าตายแล้ว”
ฉับพลันก็เกิดภาพเหตุการณ์หลังจากเกิดอุบัติเหตุ กู้ภัยและตำรวจต่างรุดมาช่วยกันดับเพลิงที่โหมไหม้รถทั้งคัน ถนนถูกปิดไปหนึ่งช่องทาง รถติดกันยาวเหยียด เจ้าหน้าที่ส่วนหนึ่งช่วยกันแงะร่างของเธอออกมาจากซากรถ เอาเป็นว่า คำว่า ‘ตอตะโก’ เป็นอย่างไรก็ได้เห็นกับตาตัวเองในวันนี้ แถมเป็นร่างของตัวเองเสียด้วยสิ อีผิงเป็นท้อ…
---------
[ตัวอย่าง]
“เธอไม่มีสิทธิ์มาพูดเรื่องถอนหมั้นกับพี่ชาย”
คุณชายหมอลุกขึ้นยืนเต็มความสูง น้ำเสียงเย็นยะเยียบกับดวงตาดำมืดที่มองผ่านลอดแว่นทำเอาณิชากานต์ถึงกับขนลุก แต่ด้วยความไม่ยอมคนที่มีอยู่เต็มเปี่ยมจึงลุกขึ้นยืนเชิดหน้าใส่
“พี่ชายภัทรเองก็ไม่มีสิทธิ์พูดคำว่า ‘ถอนหมั้น’ ออกมาทำให้น้องเอยเสียใจเหมือนกัน”
เธอมองชายหนุ่มตรงหน้าเต็มตา รู้สึกขอบตาร้อนผ่าว น้ำตาเริ่มคลอหน่วย ความไม่เข้าใจ ความน้อยอกน้อยใจที่เคยถูกละเลยมาตลอดระยะเวลาของการหมั้นที่ลัลน์ลลิตต้องพานพบถูกส่งผ่านมายังเธอทั้งหมด กรามสองข้างของคุณชายเบียดกันจนเห็นเป็นสันนูน หน้าตาที่ปกติดูเคร่งขรึมยิ่งดูน่าเกรงขามเข้าไปอีก ชายหนุ่มสูดหายใจเข้าจนลึก จากนั้นก็ขยับแว่นสายตาแล้วพูดผ่านลอดไรฟันออกมา
---------
[ตัวอย่าง]
“พี่ชายภัทรไม่ต้องใกล้ขนาดนี้ก็ได้ค่ะ…” เธอหันไปมองคนข้าง ๆ ที่แม้จะขยับหนี ก็เบียดมาจนเธอติดขอบโซฟา
“ทำไมล่ะครับ…”
“ก็มันไม่เหมาะ...” ที่จริงแค่ทำตัวไม่ถูก
“น้องเอยเปลี่ยนไปมากนะ…รู้ไหม” สิ้นเสียงทุ้มนุ่มของเขา ณิชากานต์ก็นิ่งเงียบ
“ปกติน้องเอยจะชอบมานั่งใกล้ ๆ พี่ชาย…” คุณชายภัทรจงใจพูดเพื่อให้ณิชากานต์รู้สึกว่าตัวเองทำตัวน่าสงสัย ซึ่งก็ได้ผล หญิงสาวนิ่วหน้าคล้ายกำลังขบคิดบางอย่าง
“เปล่านี่คะ น้องเอยแค่ แค่รู้สึกร้อนนิดหน่อย” เธอก้มหน้างุด ไม่แน่ใจว่าคุณชายภัทรจงใจแกล้งหรือพูดจริง พักหลังมานี้เขาทำตัวใกล้ชิดเกินไป จน…เธอหวั่นไหวมากขึ้นเรื่อย ๆ
“จริงเหรอ...”
คราวนี้นอกจากมือข้างขวาที่พาดตรงพนักพิงคล้ายโอบเธอไว้จากด้านหลัง จู่ ๆ มืออีกข้างก็วาดมาจับยันตรงพนักพิงที่เธอขยับมาจนชิด ร่างเล็กถูกคร่อมไว้กลาย ๆ สร้างความตื่นตระหนกให้ณิชากานต์อย่างที่สุด เขาโน้มใบหน้าลงมาใกล้ทีละนิด ๆ ดวงตากลมโตสบประสานนัยน์ตาคมของเขาผ่านแว่นสายตา เธอเผลอกลืนน้ำลายลงคอ ขณะยกมือน้อยขึ้นดันเข้าที่อกแกร่ง ไม่ให้เขาเข้าใกล้มากไปกว่านี้
“พี่ชาย...ขอจูบหน่อยได้ไหม”
“!!!”
_______________________________
-นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับฉากอีโรติกร่วมเพศ
ผู้อ่านที่อายุน้อยกว่า 20 ปีควรได้รับการแนะนำ
-ชื่อตัวละคร สถานที่ ฉาก
เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น
-สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537 ไม่อนุญาตให้ทำการคัดลอก
สแกนเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น
Guest
