“ว่าอะไรนะ นังสารเลวนั่นฟื้นแล้วหรือ” ชายร่างสูงพูดอย่างตกใจ ก่อนเห็นสายตาคมกริบของบุรุษสวมอาภรณ์สีน้ำเงินที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ใกล้กับโต๊ะหนังสือ
“ขอโทษขอรับ” เขาพูดกับชายผู้นั้น แล้วยืนสงบปากสงบคำอยู่ด้านข้าง
“อืม เช่นนั้นก็ดูแลนาง ตามที่นางสมควรได้รับ” บุรุษที่นั่งอยู่ท่าทางไม่สนใจกับข่าวที่ได้ยิน
“ข้าน้อยจะบอกให้สาวรับใช้ดูแลนางให้สาสมเองเจ้าค่ะ” บ่าวผู้มารายงานรีบตอบรับและสาวเท้าออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
“สืบข่าวชายชู้ของนางได้หรือยัง” บุรุษผู้นั้นเอ่ยถามน้ำเสียงเย็นเยียบ
“ไม่ได้เลยขอรับ ชายชู้ของสตรีชั่วนั่นคงมีฝีมืออยู่มิใช่น้อย”
“จับตาดูนางไว้ สักวันมันคงโผล่มาเอง” ผู้กล่าวเงียบเสียงครู่หนึ่งก่อนพูดต่อ “แต่ก็ดี อย่างน้อยมันก็เข้าหอแทนข้า จึงได้ผ้าเปื้อนโลหิตของนางมา ส่งผ้าผืนนั้นไปให้บิดาของนางซะ”
“ขอรับ” ชายร่างสูงรับคำแล้วออกไปทำตามคำสั่ง
“หึ นางตัวดีกู้เหอซี หยามข้าเกินไปแล้ว”
..............................
นิยายเรื่องนี้มาจากจินตนาการของผู้เขียน เพื่อความรวบรัดจึงไม่อ้างอิงตามหลักวิชาการนะคะ อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ
Guest
