เธอคิดมาตลอดว่าเป็นต้นเหตุที่ทำให้แม่ต้องตาย เสียใจมาตลอดที่พ่อห่างเหินไม่สนใจเหมือนเก่า
ยิ่งพ่อพาครอบครัวใหม่เข้ามา เธอก็รู้ได้ทันทีว่าความสำคัญของตัวเองคงหมดแล้ว
ถ้าเธอจะรักตัวเองบ้าง มันคงไม่ผิดหรอกใช่ไหม
"เกลียดกันมากเหรอคะ"
"เรียกว่าไม่อยากหายใจร่วมกันจะดีกว่า"
ความรักของเธอที่มีให้เขา มันไม่มีค่าพอที่จะทำให้เขามองเธอใหม่เลยสักครั้ง
เขาเกลียดเธอไปแล้ว... พนิตา
คำเตือน!!!
นิยายเรื่องนี้สร้างจากจินตนาการไม่มีเจตนาลบหลู่ใครทั้งนั้น
อาจจะมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง แต่ขออ่านอย่างมีวิจารณญาณนะคะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติปีพ.ศ.2537 และ 2558
ข้อควรระวัง
อย่าเพิ่งสาปพระเอกนะคะ รับรองว่าเขารักพนิตาของเราแน่นอน