พลาดพลั้งแค่คืนเดียว

เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เธอขาดสติยับยั้งชั่งใจ พลาดพลั้งมีอะไรกับชายแปลกหน้า แต่ทุกอย่างไม่ได้จบลงเพียงเท่านั้น  

เมื่อเธอเจอเขาอีกครั้งในฐานะหุ้นส่วนของบริษัทและเป็นถึงเพื่อนสนิทของเจ้านายตัวเอง ทว่ายิ่งแย่ไปกว่านั้นคือเธอดันตั้งท้องลูกของเขา...  

“พี่โรม” เสียงหวานเอ่ยแผ่วเบาแทบไม่ได้ยิน มองตามหลังคนตัวโตกำลังจากพ้นอย่างเชื่องช้า เธอส่ายศีรษะไปมาเล็กน้อย เอื้อมมือขึ้นมากุมหน้าอกข้างซ้าย เจ็บปวดรวดร้าวแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ จากนั้นเยื้องย่างไปกอดเขาจากด้านหลัง  

“เฟิร์น”  

“อย่าหันกลับมานะคะ ขอร้อง” กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ซุกใบหน้าหวานเข้ากับหลังของเขา จากนั้นเริ่มร้องไห้เบา ๆ กระทั่งดังขึ้นเรื่อย ๆ จนตัวสั่นราวกับลูกนกน้อยพร้อมยิ่งกระชับเอวหนา  

ราเชนทำอะไรไม่ได้เลยถึงเจ็บปวดก็ตาม ยอมให้พรลภัสกอดเขาจากด้านหลัง มือหนากำหมัดแน่นอย่างทรมาน สุดท้ายอดทนต่อไปไม่ไหว ไม่อาจทำให้เธอเสียน้ำตาไปมากกว่านี้ แกะแขนเรียวออกจากเอวและหันมาเผชิญหน้าหญิงสาว 

“พอได้แล้วเฟิร์น” เอื้อมมือขึ้นเช็ดใบหน้างดงามเปื้อนคราบน้ำตา เคยสัญญาจะไม่ทำให้เธอร้องไห้แต่วันนี้ดันผิดสัญญา  

“พี่โรม เฟิร์นขอโทษ” ร้องไห้สะอึกสะอื้นต่อหน้าเขาปานจะขาดใจ ยอมรับทุกอย่างไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร ต่อให้เสียใจก็ตาม  

ราเชนคว้าคนตัวเล็กมากอด เขาอยู่ไม่ได้ถ้าต้องสูญเสียเธอ 

“พี่ ระ รัก” ไม่ทันได้กล่าวความในใจแก่พรลภัส ทันใดนั้นหญิงสาวเป็นลมหมดสติคาอ้อมกอดเขา