รักหมดใจคุณชายพิการ

เสียงกรีดร้องเสียงผู้คนที่ตื่นตระหนกค่อยเลื่อนรางราวกับห่างไกลออกไป เธอตั้งสติว่ายน้ำเต็มกำลัง จะให้เสียชื่อนักกีฬาว่ายน้ำเก่าได้อย่างไร เธอรับรู้ถึงกระแสน้ำที่กระทบร่างกายทั้งเย็นและอบอุ่น ยากจะบรรยายถูก สิ่งเดียวที่สายตาของเธอมองเห็นคือแสงสว่างด้านบนเท่านั้น 

เมื่อร่างบางพ้นน้ำขึ้นมากะทันหัน สายตาก็สบเข้ากับแววตาที่เยื่อกเย็นราวน้ำแข็งร้อยปีกระนั้น เธอสัมผัสได้ถึงไอสังหารที่แผ่ออกมาจากร่างนั้น จึงถอยหลังไปหลายก้าว น่าแปลกที่น้ำในบ่อแห่งนี้กลับลึกเพียงระดับไหล่ของเธอเท่านั้น เหมยลี่ไม่มีเวลาจะคิดเรื่องใด ปัญหาใหญ่ของเธอเวลานี้คือ บุรุษรูปร่างสูงโปร่งตรงหน้าที่มองเธอประหนึ่งเอาชีวิต ใบหน้ารูปไข่ คิ้วเข้มขมวดแน่น ในตาเหยี่ยวคู่นั้นราวจะกินเลือดเนื้อของเธอ ริมฝีปากหนาสีชมพูอ่อนที่ออกจะซีดขาวเล็กน้อยเม้มแน่น ก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงดังกังวาน 

“ข้างนอกมีใครอยู่บ้าง เข้ามา!” เสียงตวาดดุดันพร้อมแววตาที่แผ่ไอสังหารออกมานั้น ทำให้เหมยลี่ร้อนๆ หนาวๆ ขึ้นมาบ้าง เธอยังมึนงงกับสถานการณ์ตรงหน้า จึงพยายามรวบรวมสติให้กลับมา มองไปรอบๆ บริเวณก็ต้องแปลกใจ กำแพงดินที่เคยผ่านร้อนผ่านหนาวมานั้น บัดนี้กลับมีสีขาวนวลตา ด้านข้างยังมีม่านไม้ไผ่ที่จัดเรียงสวยงาม ข้างบ่อน้ำพุร้อนยังมีกระถางต้นโบตั๋นสีสดหลายกระถาง บรรยากาศมีชีวิตชีวายิ่ง แต่ที่ทำให้ต้องเสียบรรยากาศก็คงเป็นบุรุษที่ หน้าบูดบึ้งตรงหน้าที่เอาแต่ขมวดคิ้วมองเธอ