"หึหึ เจ็บสินะ" เดี๋ยวเธอจะเจ็บมากกว่านี้อีก
"เกี๊ยวไม่ได้เอาไปจริงๆนะคะคุณนาย" เธอไม่ได้ขโมยของไป จะให้บอกได้ไงว่าเธอเป็นคนขโมยของไป
"งั้นก็พิสูจน์สิ" ทัศยาผลักให้เกี๊ยวล้มลงไปกับเตียง โดยมีเธอยืนมองอยู่ปลายเตียงในท่ากอดอก
"อ่ะ คุณนาย จะทำอะไรกันคะ"
"ถอดสิ ถอดเสื้อผ้าของเธอออกซะ" ใบหน้าเรียบเฉยของทัศยาจ้องเขม็งไปยังเด็กสาวนิ่ง เกี๊ยวเองก็ตกใจกับคำพูดนั้นไม่น้อย จู่ๆ จะให้เธอมาแก้ผ้างั้นหรอ
"อย่าเลยนะคะนายหญิง คือว่ามัน มัน. . ." เธอไม่กล้าจะเถียงออกไป โดยที่ทัศยายังคงมองหน้าเธอนิ่ง
"หึ ไม่ทำงั้นหรอ งั้นเธอหาเงินมาชดใช้ฉันได้ไหมล่ะ แหวนวงนั้นมันแพงกว่าเงินเดินเธอทั้งปีอีก หรือจะให้ฉันไล่ออกจากบ้านดีล่ะ หืมม"
เกี๊ยวไม่มีทางเลือก เธอไม่ได้มีเงินมากมายขนาดนั้น และถ้าถูกไล่ออกจากบ้านก็ไม่ได้มีเงินสำรองไว้หาที่อยู่ใหม่ตอนนี้อีกด้วย ร่างบางขบเม้มริมฝีปาก พร้อมทั้งค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของตนเองทีละเม็ดออก จนเห็นเสื้อในสีดำลายลูกไม้ที่ถูกสวมใส่โดยอกกลมกลึง
"หึ ใส่แบบนั้นคงกะจะเอาไปยั่วใครเขาสินะ เธอน่ะ"
Guest
