อัญชัน หรือกาหลง สาวสวยวัยยี่สิบปี เธอถูกยิงจึงทำให้ตกน้ำจนวิญญาณหลุดลอยมาเข้าร่างเด็กสาววัยสิบสาม ซึ่งอยู่ในยุคโบราณหลายร้อยปี เธอเติบโตขึ้นทามกลางความรักของคนในครอบครัว ที่รับรู้ภายหลังว่าเธอไม่ใช่กาหลงคนเดิมอีกแล้ว หลังจากนี้จะเป็นอย่างไร ในเมื่อต้องใช้ชีวิตอยู่ในร่างคนอื่น แถมยังไปแอบรักคนที่มิควรอีกต่างหาก เพราะจารีตประเพณีที่ผู้คนมิค่อยยอมรับกันในยุคนี้ และกำแพงสูงของอีกฝ่ายที่สร้างขึ้นเพื่อปกป้องหัวใจตัวเอง กาหลงจะพังมันหลงได้หรือเปล่านะ
“หากแม่หญิงมิอายที่มีผัวแก่กว่ามาก กระผมก็ยินดีขอรับ หากออกพระจะเมตตากระผม”
“เสียใจหรือไม่เจ้าคะที่ต้องแต่งกับข้า”
“ออเจ้าเก็บคำถามนี้ถามตัวออเจ้าเองเถิดหนา แต่อย่างไรเสียก็อย่าได้กังวลไป ข้าจักไม่แตะต้องออเจ้าให้แปดเปื้อนดอก แม้เราจะแต่งงานกันแล้ว”
คำพูดที่หลวงแสนราชเอ่ยก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ขุนแสนราช หรือ หลวงแสนราช หนุ่มใหญ่วัย 36 ปี เก่งวิชาและการรบซ้ำยังรูปงามมิแพ้ผู้ที่อายุน้อยกว่าตน อีกทั้งยังเคยออกเรือนกับสตรีนางหนึ่งมาแล้ว แต่เพราะมัวแต่ทำศึกจึงทำให้เขาต้องสูญเสียเมีย ไปให้กับชายชู้ที่เป็นศัตรูกันมาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษ นั่นจึงทำให้เขาเริ่มสร้างกำแพงหัวใจขึ้นมา และเขายังเป็นเจ้าของเรือนที่อัญชันหรือกาหลงเคยอยู่ในยุคปัจจุบัน ทำให้ได้เจอกับแม่หญิงตัวน้อยที่มักจะแอบเข้าเรือนและตามติดเขาอยู่ทุกที่ จนกระทั่งเขาต้องเดินทางไปต่างเมือง จึงทำให้ทั้งคู่มิได้พบกันเนิ่นนาน จนเขาคิดว่าแม่หญิงตัวน้อยคงออกเรือนไปแล้วเป็นแน่
เรื่องนี้เป็นแนวย้อนยุคไปในสมัยกรุงศรีอยุธยา นางเอกอาศัยร่างคนอื่นอยู่ เป็นนิยายที่ไรท์แต่งตามจินตนาการเท่านั้นนะคะ ไม่ได้อิงประวัติศาสตร์หรือกล่าวถึงบุคคลใดทั้งสิน ชื่อตัวละครสถานที่ล้วนแต่เติมแต่งเพื่ออรรถรสในการอ่านเท่านั้น
หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ
# ฝากอีกนิด เนื่องจากนิยายแต่งตามจินตนาการของไรท์ อาจมีบางช่วงบางตอนขัดกับความเป็นจริง ปล่อยผ่านไปนะคะอ่านให้สนุกก็พอ (ถ้ามันสนุกนะแหะๆ)
ขอบพระคุณมากค่ะ