“คุณราม”
“ทั้งที่ฉันไม่เคยบอกว่ารักเธอแต่พอฉันไม่รักเธอก็กลายเป็นคนผิด...”
“ทั้งที่ฉันไม่เคยให้ความหวังเธอและเธอก็หวังเองทุกอย่างพอไม่สมหวังก็กลายเป็นฉันผิด”
“.....”
“ทั้งที่เธอรู้ว่าฉันมีผู้หญิงมากมายแต่เธอก็ยังเข้ามา...”
“หวังให้ฉันเลิกยุ่งกับผู้หญิงพวกนั้นแต่พอฉันไม่ทำฉันกลายเป็นคนผิด”
“.....”
“ทั้งที่ชีวิตเธอจะเป็นยังไงฉันไม่จำเป็นต้องสนใจหรือรับรู้เลยสักนิดแต่ฉันก็เห็นแก่มิตรภาพดีๆ เลยเป็นห่วงและอยากช่วยให้เธอปลอดภัย...”
“แต่เธอมันก็แค่เด็กน้อยที่ไม่รู้จักโตเลยจริงๆ แยกแยะอะไรไม่ได้ เอาแต่ใจตัวเองจนไม่รู้จักคิด”
“ใช่ค่ะ เพราะวุ้นมันก็แค่เด็กน้อยไม่รู้จักโต แล้วยังเป็นเด็กหน้าโง่ที่เอาแต่รักคุณ คาดหวังทุกอย่างจากคุณกลับมา...”
“ทั้งที่รู้ว่าคุณไม่เคยให้อะไรได้แต่วุ้นก็ยังรักและคาดหวังจนต้องเจ็บปวดเสียใจอยู่คนเดียว!”
“.....”
“คุณมีสิทธิ์ไม่รักวุ้น มีสิทธิ์จะรักคนอื่น แต่สิ่งที่คุณพูดกับเพื่อนในวันนั้นมันประจานความโง่และความน่ารำคาญของวุ้นให้คนอื่นได้รู้!...”
“ถึงเพื่อนคุณจะรู้กันอยู่แล้วแต่มันก็ไม่เหมือนกับที่มันหลุดออกจากปากของคุณไง!”
“เด็กมันน่ารัก แต่มันไม่ได้เหมาะที่จะให้รักแบบนั้น”
“ปีกว่าที่ผ่านมากูก็ไม่เคยบอกรักเด็กมันสักหน่อย อีกอย่างเด็กมันก็รู้ว่ากูมีคนอื่นตลอด แต่มันก็ไม่ไปไหน แล้วให้กูพูดไปมันจะมีประโยชน์อะไรวะ”
แล้วเธอล่ะ เธอที่น่าสมเพชขนาดนี้ต้องกลายเป็นยังไงในสายตาคนอื่น
“แล้วคุณไม่ให้ความหวังวุ้นจริงเหรอ ที่คุณให้วุ้นมาอยู่ที่นี่โดยไม่เคยพาใครมาอยู่ ที่คุณพยายามรักษาน้ำใจวุ้นด้วยการโกหกด้วยคำพูดที่เหมือนวุ้นสำคัญ...”
“การกระทำพวกนี้มันไม่ใช่การให้ความหวังแล้ววุ้นที่รักคุณจะไม่หวังมันได้จริงๆ เหรอ!”
“เพราะเธอรักฉันไงเธอถึงได้หวัง เธอจะให้ฉันอยู่กับเธอแล้วพูดจาแย่ๆ กับเธอทั้งที่ไม่จำเป็น จะให้ฉันตบตีเธอทั้งที่ไม่ใช่สิ่งที่ควรทำ แบบนั้นเหรอเธอถึงจะไม่เข้าใจว่าฉันให้ความหวังเธอ”
“.....”
นั่นสินะ สุดท้ายแล้วเป็นเธอเองนั่นแหละที่ผิดคนเดียว ดึงดันเอง เจ็บเอง แต่ดันไม่รับผิดเอง
“วุ้นขอโทษค่ะที่ทำตัวงี่เง่าแล้วพาลไปโทษคุณแบบนั้น ทุกอย่างเริ่มที่วุ้นเองจริงๆ นั่นแหละ”
“.....”
“ขอบคุณที่คุณรามหวังดีและอยากเผื่อแผ่ความปลอดภัยให้วุ้นนะคะ แต่วุ้นคงรับไม่ได้จริงๆ”
นิยายอาจมีเนื้อหารุนแรง/มีคำหยาบคาย/มีการบรรยายฉากรักละเอียด
โปรดใช้วิจารณญาณ
Guest
