คนหนึ่งที่เรารัก อีกคนที่ดีกับเรา ไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็เจ็บ ไม่ว่าจะเลือกอะไรก็ต้องเสียใจ...
เมื่อทำผิดแม้จะไม่ได้ตั้งใจก็ต้องชดใช้ แต่ต้องชดใช้เท่าไหร่กันถึงจะพอ ต้องชดใช้ด้วยอะไรกันถึงจะสาสม ความรักของเธอมันไม่พอใช่ไหม ร่างกายของเธอก็ไม่มีค่าใช่ไหม ต้องพยายามแค่ไหนเขาถึงไม่เคยมองมัน ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่เขาก็ไม่เคยลืมคนในใจและยังมีความสุขกับการทำให้เธอเจ็บปวด ถ้าเธอไม่รู้สึกผิด ถ้าเธอไม่รัก เธอก็ไม่อยากทนเหมือนกัน แต่จะทำยังไงได้ในเมื่อเธอเป็นคนผิดและเธอก็รักเขา เธอถึงทนทนจนกระทั่ง...
วันนี้ที่เธอแบกรับความผิดของตัวเองไม่ไหวอีกต่อไป แบกรับผลจากการกระทำของตัวเองไม่ได้อีกต่อไป เธอที่ถูกฉุดขึ้นไปมีชีวิตใหม่จากใครอีกคน ใครที่เขาเข้ามาในตอนที่เธอลำบากที่สุด เข้ามาเติมเต็มสิ่งที่เธอขาดหาย มันทำให้เธอหวั่นไหว หวั่นไหวจนกระทั่งเริ่มมีเขาเข้ามาในหัวใจ แต่แล้ว...
คนผิดอย่างเธอไม่มีสิทธิ์มีความสุข คนผิดอย่างเธอคงต้องพบเจอกับความทุกข์และการถูกพรากเหมือนที่เธอเคยทำไว้ นั่นแหละคือสิ่งที่คู่ควรกับเธอที่สุด...ใช่ไหมอลินดา
“ลินรู้ว่าพี่คินเกลียดลิน แต่ถ้าจะหาเรื่องลินก็ทำในสิ่งที่ลินเป็นคนทำ ไม่ใช่เอาเรื่องที่คนอื่นทำมาลงที่ลินแบบนี้”
“คนเลวอย่างเธอมีสิทธิ์เรียกร้องงั้นหรอ ฆาตรกรอย่างเธอควรได้รับความเห็นใจงั้นหรอ!”
“.....”
“เธอคิดว่าสิ่งที่เธอเจออยู่ตอนนี้มันคุ้มกับชีวิตของเบลงั้นหรอ...”
“ไม่เลยอลินดา เธอจำใส่หัวเธอไว้ให้ดี ว่าเธอจะต้องรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นกับเบลมากกว่านี้!”
นิยายอาจมีเนื้อหารุนแรง ควรใช้วิจารณญาณ
#ไม่ใช่กดผ่านได้
-ทุกอย่างเป็นเพียงการแต่งขึ้นของผู้เขียน
-ชื่อ รูปภาพและอาชีพเป็นเพียงองค์ประกอบของนิยาย ไม่มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลใด
-ห้ามคัดลอกหรือแก้ไขใดๆ
-อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
-ขอบคุณทุกการสนับสนุนและกำลังใจ
มือสมัครเล่น หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัย...
Guest
