เกริ่นนำ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
แกร๊ก!
แอนนี่ยิ้มกว้างอย่างดีใจสุดขีด รีบเดินไปเปิดประตูห้องพักให้กับคนที่รออยู่หน้าห้อง หมายจะได้เจอกับคนคุ้นเคย ที่หายหน้าไปกว่าสามวันเต็มอย่างคิดถึง
“เจคอบ ทำไม่เป็นนายละ” แอนนี่เลิกคิ้วสูง พลางกวาดตามองไปรอบโถงทางเดินตรงหน้าห้อง เผื่อจะเจอใครอีกคนที่เธอเฝ้าคิดถึงเขาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แต่กลับเจอแต่ความว่างเปล่า
"อย่าพึ่งถามอะไรผมตอนนี้เลยครับคุณแอนนี่ เราต้องรีบหนีไปจากที่นี่ก่อน มากับผมก่อนเถอะนะครับ เพื่อความปลอดภัยของคุณ เราต้องรีบหนีไปจากที่นี่ก่อนนะครับ” เจคอบบอกเด็กสาว พลางฉุดแขนเรียวเล็กของเธอ รั้งจะพาออกเดินออกไปจากห้องพักของเธอให้ได้อย่างรีบร้อน
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเจคอบ เกิดอะไรขึ้น แล้วทำไมเราต้องหนีด้วยล่ะ เราจะหนีอะไร หนีไปไหน แล้วพี่ปีแอร์ พี่ครุฑละอยู่ไหน ทำไมพวกเขาถึงไม่มากับนายละ” แอนนี่ขืนตัวเอาไว้ ไม่ยอมไปกับเจคอบง่ายๆ พลางมองอาการรีบร้อนของเจคอบคนสนิทข้างกายอีกคนของพี่ชายอย่างแปลกใจ เพราะปกติ หากมีเรื่องอะไร คนที่จะต้องมาหารเธอเป็นคนแรกคือครุฑ เพราะครุฑคือคนที่พี่ชายของเธอมอบหมายหน้าที่ให้ดูแลเธอเพียงคนเดียวตลอดมาหลายปีนี้ แอนนี่ยังยืนงงจับต้นชนปลายไม่ถูก หากยังไม่ได้ความชัดเจน เธอก็จะไม่มีวันไปกับใครทั้งนั้น และนี้คือคำสัญญาสุดท้ายที่เธอให้สัญญากับครุฑเอาไว้ ก่อนที่เขาจะหายตัวไป
"นายตายแล้วครับ ไอ้ครุฑมันเป็นคนยิงนายเองกับมือ มันเป็นสายให้กับศัตรู มันทรยศพวกเราครับคุณแอนนี่ ก่อนตายนายฝากฝังให้ผมช่วยดูแลคุณแทนนาย นายสั่งให้ผมมาพาคุณแอนนี่หนีไป เราต้องรีบไปแล้วนะครับ ก่อนที่พวกมันจะตามมาฆ่าเราสองคนปิดปาก" เจคอบตัดสินใจบอกเด็กสาวที่ตนเองหมายปอง เพื่อเร่งเร้าให้เธอรีบตัดสินใจ
"ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ พี่ครุฑจะต้องไม่มีวันทำแบบนั้น นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน" แอนนี่ยืนนิ่ง เบิกตากว้าง ตกใจสุดขีดกับสิ่งที่ลูกน้องคนสนิทของพี่ชายเล่าให้เธอฟัง พลางส่ายหน้าช้าๆ อย่างไม่อยากจะเชื้อ
"มันเป็นเรื่องจริงครับคุณแอนนี่ ตอนนี้พวกมันกำลังตามล่าเราสองคนอยู่ พวกมันต้องการที่จะฆ่าตัดตอนแก๊งของพวกเราทุกคนให้สิ้นซาก ตอนนี่แก๊งของเราเหลือแค่เราสองคนแล้วนะครับคุณแอนนี่ ตอนนี่ไอ้ครุฑมันกำลังพาพวกของมันมาที่นี่ เพื่อจะมาจับตัวคุณแล้วครับ ผมถึงได้รีบมาคุณหนีนี่ไงครับ เราชักช้าไม่ได้แล้วนะครับ เราต้องรีบไปเดียวนี้ ก่อนที่พวกมันจะตามมาทัน ไม่งั้นเราสองคนไม่รอดแน่" เจคอบพยายามเกลี้ยกล่อมสาวน้อยตรงหน้าอย่างสุดกำลัง เพื่อให้เธอเชื้อเขาและยอมหนีไปกับเขา
ปึง!
ประตูห้องพักหรู ถูกเท้าหนาของครุฑถีบจนกระเด็นหลุดเข้ามาอย่างแรง ร่างสูงยืนจังก้าเด่นอยู่ตรงหน้าประตู และมีลูกน้องคนสนิทอีกสองคน ยืนจังก้าอยู่ด้านหลังของเขา ที่เอวตรงหัวเข็มขัด มีปืนเหน็บอยู่คนละกระบอก
"มึงจะพาผู้หญิงกูไปไหนวะไอ้เจ กูบอกมึงกี่ครั้งแล้วว่าอย่ายุ่งกับเธอ มึงนี่แม่ง...พูดไม่รู้จักฟังเลยนะ สงสัยมึงคงไม่อยากจะตายดีแล้วใช้ไหม" ถามอดีตคู่หูด้วยน้ำเสียงเรียบสนิท แต่แววตากลับแข็งกร้าว ดุดันอย่างน่ากลัว
"ไอ้ครุฑ ไอ้มันงูพิษ มึงหักหลังนาย มึงหักหลังพี่น้องเราทุกคน มึงมันคนทรยศ" เจคอบเอ่ยประณามอดีตคู่หูอย่างแค้นใจ
"หึ! ถ้ากูเป็นงูพิษ มึงก็หน้าจะเป็นนกสองหัว กูกับมึง มันก็ไม่ต่างกันหลอกวะ แต่เท่าที่กูจำได้ กูไม่เคยสาบานจะเป็นพี่เป็นน้องกับพวกมึงเลยนะ ไม่เหมือนมึง กินข้าวคนหนึ่ง แต่ทำงานให้กับอีกคนหนึ่ง" ครุฑตอกกลับอดีตคู่หูอย่างรู้จริง ไม่สะทกสะท้านต่อคำประณามของอดีตคู่หูเลยสักนิด เพราะทุกคำพูดของเขา ก็ล้วนเป็นความจริงอย่างที่มันเองก็ปฏิเสธไม่ได้เช่นกัน ทำให้เจคอมที่ได้ยินเขาพูดออกมาแบบนั้น ถึงกับเลือดขึ้นหน้า ชักปืนพกของตัวเองออกมา หมายจะยิงเขาให้ตายตรงหน้าอย่างคับแค้นใจ
"ไอ้ครุฑ ไอ้สารเลว มึงจะปรักปรำอะไรกู มึงมันเลี้ยงไม่เชื่อง กูจะฆ่ามึงล้างแค้นให้นายของกู"
“มึงจะฆ่ากูล้างแค้นให้นายมึงคนไหนละ ก่อนจะฆ่ากู ก็บอกกูก่อนนะ เผื่อกูตายไปจริงๆ จะได้ตามไปเป็นเจ้ากรรมนายเวรกับมันถูกคน...”
“ไอ้ครุฑ มึง...ไอ้เนรคุณ เพื่อล้างแค้นให้นาย วันนี้กูยอมแรกกับมึง” เจคอบชักปืนออกมาจากเอวด้านหลังของเขา หมายจะสู้ตาย
"ไม่นะเจคอบ...อย่าา!" แอนนี่ร้องห้ามเสียงหลง หมายจะวิ่งเข้าไปห้ามปรามเจคอบ คนสนิทของพี่ชายอย่างร้อนใจ แต่ร่างบอบบางกลับโดนคว้าตัวเอาไว้เสียก่อน
พรึบ!
ดวงตาทั้งสองข้างของเธอก็มืดสนิทในเฉียบพลัน เมื่อคนที่จับตัวเธอเอาไว้ ใช้ฝ่ามือใหญ่ข้างหนึ่งของเขาปิดตาเธอเอาไว้ ในขณะที่ลำแขนอีกข้างก็กอดรัดร่างบางของเธอเอาไวแนบอกแกร่งของเขาไม่ยอมปล่อย
"ไม่...อย่าฆ่าเขา” แอนนี่สะบัดตัวอย่างแรง จนร่างบอบบางแทบหลุดออกมาจากอ้อมแขนของเขา ทำให้ชายหนุ่มต้องละมือออกจากดวงตาของเธอ เพื่อรวบร่างของเธอเอาไว้แน่น
ปัง!
“ไม่นะ...เจคอบ"
กรี๊ดดด!
ร่างบอบบางสะดุ้งสุดตัวพร้อมกับเผลอยกมือขึ้นมาปิดหูทั้งสองข้างของตัวเองเอาไว้แน่น พลางกรีดร้องออกมาจนสุดเสียง เมื่อภาพเจคอบถูกลูกน้องหนึ่งในสองคนของเขา ยิงผ่าแสกหน้าจนล้มลงไปสิ้นใจตายคาที่ตรงหน้าของเธอ ก่อนที่ภาพทุกอย่างจะดับวูบไปในที่สุด
“เวรเอ๊ย...พวกมึงทำห่าอะไรวะ กูบอกให้ลากคอมันออกไปจัดการที่อื่นไม่ใช่หรือไงวะ” ครุฑบดสันกรามแน่นเอ่ยตำหนิลูกน้องคนสนิททั้งสองคนเสียงลอดไรฟันด้วยแววตาดุดันอย่างน่ากลัว
“ขอโทษครับลูกพี่ ผมเห็นมันชักปืนออกมาจะยิงลูกพี่ ก็เลยลืมตัว ลั่นไกรปืนออกไป” คนมือลั่นหน้าถอดสี รีบก้มหน้าแก้ตัวเสียงเบาอย่างรู้ความผิด
“รีบเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อยก่อนที่ตำรวจจะมา กูจะพาเธอหลบออกไปก่อน” ครุฑสั่งลูกน้องเสียงแข็ง รีบย่อตัวลงช้อนร่างบอบบางที่หมดสติอยู่ในอ้อมแขนขึ้นมาอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขนแล้วรีบพาเธอเร้นกายออกไปจากห้องพักแห่งนั้นอย่างรวดเร็ว
************************************************************************************************************
คู่ของ ครุฑ กับ แอนนี่ จะออกแนว รักๆ แค้นๆ ดุดัน ป่าเถื่อน ตบจูบ จับกด เหมือนจำเลยรัก
คู่ของ ฆฑา กับ โมนา จะออกแนว หมากับแมว คู่กัด ประมาณว่าเจอหน้ากันทีไร มีเรื่องต้องถกเถียงกันตลอด ไม่ลงรอยกัน พูดกันดีๆ ได้ไม่กี่คำก็กัดกัน ตีกันตลอด
*** ฝากติดตาม เรื่อง กบฎรัก เชลยหัวใจ กันด้วยน่า
Guest
