แนะนำเรื่อง
สาเหตุที่ทำให้เขากับเด็กคนนี้ต้องมาเป็นคู่หมั้นคู่หมายกันตั้งแต่เด็ก
ปิ่นมุก กับ เจ้าแสงเมือง เป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ ทั้งสองคนรักกันมากและอยากจะให้ทั้งสองครอบครัวเป็นทองแผ่นเดียวกัน จึงตกลงกันว่าจะให้ลูกของพวกเขาทั้งสองคนแต่งงานกัน ทั้งๆ ที่ตอนตกลงกันนั้นทั้งสองคน ยังเป็นโสด ยังไม่มีใครมีแฟนกันสักคนเลย แต่พอสองคนแต่งานมีครอบครัวแล้ว ลูกๆ ของเธอทั้งสองคนกลับเกิดมาเป็นผู้ชายกันทั้งสองฝ่าย แผนการนี้จึงถูกพับเก็บไปชั่วคราว จนลูกๆ ของทั้งสองฝ่ายแต่งานมีครอบครัว และได้ให้กำเนิดหลานๆ ขึ้นมา
ลูกสะใภ้ของปิ่นมุกได้ให้กำเนิดลูกสาว และสะใภ้ของเจ้าแสงเมืองได้ให้กำเนิดลูกชาย ความหวังของทั้งสองคนจึงเป็นจริงขึ้นมาเสียที แต่จะด้วยสวรรค์ลิขิต หรือจะด้วยพรหมลิขิตให้เด็กทั้งสองต้องเกิดมาคู่กันหรืออย่างไร ดวงชะตาชีวิตของเจ้าแสงเหนือ จึงได้ไปผูกพันกันกับดวงชะตาชีวิตของเด็กผู้หญิงที่จะเกิดมา ลืมตาดูโลกหลังเขาเพียงสองปี
“ดวงชะตาของเด็กสองคนนี้ มันได้ผู้พันกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อนแล้ว เขาสองคนเกิดมาเพื่อเป็นคู่กัน ถึงแม้ว่าเขาสองคนจะอยู่ไกลกันคนละซีกโลก เขาสองคนก็จะตามหากันจนเจอ ไม่ว่าจะสักกี่ภพชาติ เขาสองคนก็จะไม่มีวันแยกจากกัน จะเป็นคู่กันแบบนี้ไปทุกภพทุกชาติ เพราะเขาสองคนปรารถนาเช่นนั้นเอาไว้แล้ว…เด็กที่เกิด วันที่เก้า เดือนเก้า เวลาเก้าโมงเช้า เก้านาที จะเป็นเด็กที่มีดวงชะตาแข็งมาก ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ ดวงของเด็กคนนี้จะยิ่งช่วยหนุนนำ ส่งเสริมและปกป้องคุ้มครองผู้ที่เป็นเนื้อคู่ของเขาได้เป็นอย่างดี ดวงของเธอ จะทำให้เขาแคล้วคลาดจากอันตรายทั้งปวง และจะทำให้ศัตรูของเขาแพ้ภัยตัวเองไปทุกราย”
“ซินแส หมายถึงเด็กสองคนนี้ใช้หรือเปล่าคะ”
เจ้าแสงเมือง ผายมือไปที่เด็กทั้งสองคน ซึ่งซินแสก็เพียงพยักหน้าตอบเธอเบาๆ โดยไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก นั้นคือคำบอกเล่าของซินแสผู้ที่มีพลังบารมีแก่กล้าคนหนึ่งที่ครอบครัวของเธอนับถือ
*****************************
"มากที่จะเป็นนายหญิงของผู้นำมาเฟีย ไม่ใช่ว่าอยากจะเป็นก็เป็นกันได้ง่ายๆนะ มันต้องมีบททดสอบ"
แสงเหนือ มาเฟียพี่ใหญ่สุดในกลุ่มบอก
“บททดสอบของมึงละวะ กูไม่เคยเห็นจะได้ยิน”
เกรซ มาเฟียหนุ่มรุ่นน้อง เกิดหลังเขาแค่สามปี ถามอย่างสงสัย
“หึ! ขึ้นเตียงกับกู เสร็จสามน้ำ กูให้ผ่าน”
แสงเหนือตอบ
เซี้ย!
เรนนี่ มาเฟียรุ่นน้องสุดในกลุ่ม หลุดเสียงอุทานออกมาเบาๆ แล้วหันไปสบตากับมาเฟียพี่ใหญ่สุดในกลึ่ม แต่ยังไม่พูดอะไรต่อ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของรุ่นพี่หนุ่ม ที่มีแค่เขาซึ่งบังเอิญได้รู้ และคนสนิทของมาเฟียหนุ่มรุ่นพี่เท่านั้นที่รู้
"อะไรของมึงวะไอ้เรน อุทานแล้วไม่พูด พวกกูสงสัยนะโว้ย"
เกรซหันไปถามเพื่อนอย่างสงสัยใครรู้
"ไม่ห้องดับจิต ก็ห้องฉุกเฉิน มีให้ไปแค่สองที่เท่านั้น"
เป็นเสียงของเหมันต์ มาเฟียญาติผู้น้องเพียงคนเดียวของเขาเอ่ยเสริมขึ้นมาเพียงแค่นั้นๆ
"ยังไงวะ"
เกรซสะกิดถามหมอหนุ่มเพียงคนเดียวในกลุ่มยิกๆ อยางอยากรู้
“หึ…”
เขาไม่พูดอะไรออกมาเลยสักคำ เพียงแค่เค้นเสียงหัวเราะในคอออกมาเบาๆ แล้วก็ดันตัวลุกขึ้นยืน จัดสูทของตัวเองให้เรียบร้อย แล้วสาวเท้าเดินจากไปทันที พร้อมกับสีหน้าที่เรียบสนิท ไม่แสดงอารมณ์ได้ออกมา โดยมีคนสนิทฝีมือดีทั้งสองเร่งสาวเท้าเดินตามไปติดๆ เปิดโอกาสให้คนที่เหลืออยู่ ได้สักถามเรื่องราวของเขากันสะดวกขึ้น
"อ้าวเฮีย จะกลับแล้วเหรอ งั้นผมไม่ส่งนะ"
เรนนี่ เจ้าของสถานที่ตะโกนบอกตามหลังมาเฟียพี่ใหญ่สุดในกลุ่มไปพอเป็นพิธี ก่อนจะรีบหันหน้ากลับมาเล่าเรื่องพี่ใหญ่กับเพื่อนที่เหลืออยู่ต่อทันที
"ก็จุดจบของผู้หญิงที่ขึ้นเตียงกับเฮียแต่ละคน ไม่โดนหามส่งโรงพยาบาล ก็จองวัดไว้รอได้เลยยังไงละ ยิ่งรายล่าสุดนี้ ไปตายคามือไอ้เหมันต์ในห้องฉุกเฉินเลยนะเว้ย”
เหี้ย!
เกรซ อุทานออกมาเบาๆ อย่างไม่คาดคิด เพราะเห็นรุ่นพี่หนุ่มเป็นคนสุขุม นิ่งๆ ไม่คิดว่าจะเป็นพวกซาดิสเรื่องบนเตียงซะงั้น
"จุดจบของผู้หญิงแต่ละคนที่เสนอตัวขึ้นเตียงกับเขา แทบจะไม่แตกต่างกันเลยสักราย ยิ่งล่าสุดตอนเช้ามา ก็ถูกหามส่งโรงพยาบาล สภาพเหมือนกับถูกผู้ชาย20 คน รุมฉะกรรมมาทั้งอยางนั้นและ สุดท้ายก็ไม่รอด ไปสิ้นใจตายในห้อง ICU ที่โรงพยาบาลของไอ้เหมันต์มัน"
เรนนี่เป็นคนเล่า เพราะหากจะรอให้เหมันต์เป็นคนเล่า คงจะได้ฟังกันปีหน้า
Guest
