แฟนฉันเป็นมาเฟีย

"ศิขริน"  

หรือชื่อเรียกสั้นๆที่ลูกน้องของเธอมักเรียกกันคือ "คุณริน" เธอเป็นเจ้าของโรงงานผลิตไวน์ ส่งออกต่างประเทศ รู้จักผู้คนมากหน้าหลายตา คู่ค้าของเธอมักเป็นนักธุรกิจและผู้มีอิทธิพล ด้วยเหตุนี้เธอจึงวางตัวอย่างดี เพราะเธอเป็นเพศหญิง บ่อยครั้งที่คู่ค้าทางธุรกิจหลายคนมักส่งสายตาหรือคำพูดแสนหวานมายังเธอเสมอ แต่ก็ไม่เคยมีรอยยิ้มใดส่งกลับไป แม้แต่ลูกน้องคนสนิทยังบอกว่าเธอคือ เสือยิ้มยาก  

จนวันหนึ่ง พ่อของเธอโดนลอบทำร้ายจนเสียชีวิต ทำให้เธอได้รู้ความลับว่า แท้จริงแล้วโรงงานไวน์ที่เธอดูแล สร้างขึ้นเพื่อปกปิดธุรกิจสีเทาเอาไว้ และแน่นอนว่า เธอต้องเป็นคนรับช่วงต่อ ซึ่งเธอก็ยินดี หากมันจะทำให้ได้รู้ว่าใครเป็นคนฆ่าพ่อของเธอ  

แต่งานนี้ หากจะให้กฎหมายดำเนินไปและรอเวลาเพียงอย่างเดียว กว่าจะได้รู้ความจริง ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ การสืบหาความจริงด้วยตัวเอง คงจะดีกว่า เหตุนี้จึงทำให้เธอพบกับ  

"วาโย" 

ช่างภาพกระเป๋าแห้ง ที่ตกงานมาหลายเดือนเนื่องจากสถานการณ์โควิด งานของเธอโดนยกเลิกไม่มีกำหนด แต่ชีวิตยังต้องดำเนินต่อ เธอจึงสมัครงานไปเรื่อยๆ เผื่อจะได้งานในสักวัน จนวันนี้ ก็มีอีเมลเด้งขึ้นมา จากโรงงานผลิตไวน์แห่งหนึ่ง เธอสมัครไปในตำแหน่งQC หรือที่รู้จักก็คือ ผู้ตรวจสอบคุณภาพสินค้านั่นละ ซึ่งแน่ละมันไม่ตรงกับอาชีพที่เธอถนัดนักหรอก แต่เธอก็คิดแค่ว่าจะทำไปเพื่อรอเวลาให้สถานการณ์กลับมาปกติ เธอก็จะกลับมารับงานถ่ายรูปเช่นเคย  

นัดสัมภาษณ์งาน พรุ่งนี้ เวลา 10.00 น.  

สถานที่ : บริษัท Sikarin Winery เชียงใหม่  

"บ้าไปแล้ว ฉันอยู่กรุงเทพ แต่ให้ไปสัมภาษณ์งานที่เชียงใหม่ แกล้งกันเหอะ" !!