ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมแม่ถึงตั้งชื่อฉันว่าลูเซียน เพราะแสงสว่าง กับ คนตาบอด มันดูไม่เข้ากันสักเท่าไหร่เลย

ลูเซียน หญิงสาวตาบอดที่แม่จากไปในวัยยี่สิบสองปี 

เธอได้รับการอุปถัมย์จากป้าเจ้าของหอพัก ที่แม่เคยทำงาน 

แต่ถึงแม้ว่าจะมีที่อยู่และมีอาหารการกินที่ดี แต่หัวใจที่มืดหม่นยังเป็นเช่นนั้น 

จนกระทั่ง นภ ลูกสาวของป้าเจ้าของหอกลับมาจากต่างประเทศ หลายอย่างในชีวิตของลูเซียนก็เปลี่ยนไป 

หนำซ้ำ อีกฝ่ายยังมาบอกเธออีกว่า เธอคือรักแรกตั้งแต่สิบปีที่แล้ว บ้ารึเปล่า ใครจะไปเชื่อ 

คนตาบอดอย่างเธอใครจะมารักกัน เป็นไปไม่ได้หรอก 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว