“วันเกิดมึงหรือวะ”
“ใช่ มึงลืมวันเกิดเพื่อนรักอย่างกูได้ไงวะ ขนาดวันเกิดแม่วัวที่ไร่มึงกูยังจำได้”
“โทษทีว่ะ สรุปว่ามึงจะเด็ดกลีบบัวให้ได้ ว่างั้นเถอะ”
“กูเลิกคบมึงซะดีมั้ย โยกโย้ดีนัก”
“ห่า อย่าทำใจตุ๊ดสิวะ ให้ไอ้ยุ่งไปหาสาวๆ มานวดแกล้มเหล้ากันดีกว่า ส่วนเรื่องของขวัญกูจะหาให้ใหม่เอาให้เนี๊ยบกว่านี้หลายเท่าสมกับที่เป็นเพื่อนรักเสี่ยยะ”
“กูไม่ตุ๊ดมึงอย่ามาเนียน กูอยากได้ผู้หญิงในห้องข้างบนเป็นของขวัญ มึงจะว่าไงตอบมาคำเดียว ได้หรือไม่ได้”
...............................................................................................................
ผ่านพ้นนาทีระทึกใจกลีบบัวก็นอนร้องเพลงหงุงหงิงอยู่บนแผ่นอกกว้างของอิทธิฤทธิ์
หนวด ที่รัก!! หนูรัก หนูรักคนมีหนวด หนวดพี่เก๋ เท่เหลือหลายมองครั้งใด ใจหนูเต้นทุกที
อิทธิฤทธิ์หัวเราะจนแผงอกสะเทือนตบก้นนักร้องสาวดังป้าบ
“นี่ แม่คุณ ขืนร้องเพลงยั่วกันยังงี้ คืนนี้ไม่ต้องนอน”
“พี่ฤทธิ์อย่าโกนหนวดน้า”
“ใครโกนกันเล่า ไม่เคยคิด ไม่เคยพูดด้วย”
“นั่นแหละ หนูสั่งห้าม ห้ามโกนหนวด”
“ครับผม พี่จะเชื่อฟังเมีย ไม่โกนหนวด”
“หนูรักพี่”
“พี่ก็รักหนู”
“ห้ามทิ้งหนูนะ” เสียงหวานแผ่วลงเรื่อยๆ แล้วก็เงียบในที่สุด
...............................................................................................
“ไอ้นี่หลงเมียนี่หว่า แค่มานั่งตรงนี้ยังต้องสั่งเสีย”
“ยิ่งกว่านั้นเว้ย บรรยายไม่ถูกเลยว่ะ ตอนนี้ชีวิตดี๊ดี”
“กูดี๊ดีกับมึงด้วย จะอ้วก พี่ยังงี้ พี่ยังงั้น ให้เรียกลุงไม่ดีกว่ารึวะ”
“หนักส่วนไหนของมึง ถ้ากูให้เมียเรียกพี่”
“มึงคงใช้ตำราเพลงนี้แน่เลยว่ะ”
“อะไรของมึงวะไอ้ต้น”
“ก็เพลงนี้ไง” แล้ววชิระก็ร้องเพลงให้เพื่อนรักฟัง
เรียกพี่ได้มั้ย แล้วพี่จะให้กินขนมหมื่นห้า หากเรียกอาลดเหลือสามพัน เรียกลุงเลิกกัน ไม่ให้สักพันแน่นอน วชิระร้องเพลงกรอกหูเพื่อนรักแล้วหัวเราะก๊ากเมื่อโดนผลัก