องค์ชายสามกอบกุมมือของจินหงแน่น จินหงได้แต่ยิ้มออกมาอย่างเย็นชาโดยไม่ปิดบังอีกต่อไป
“พระองค์กล่าวออกมาเช่นนี้ พระองค์ยังจำตอนที่พระองค์ปล่อยให้หม่อมฉันจมลงก้นบึ้งแม่น้ำที่เย็นเฉียบได้มั้ยเพค่ะ” จินหงยิ้มไปจนถึงดวงตา แต่เป็นรอยยิ้มที่เยือกเย็นจนองค์ชายสามสัมผัสได้
“ตอนนั้นข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าพยายามจะกระโดดไปช่วยเจ้าแล้วแต่รองแม่ทัพก็มาถึงก่อนที่จะกระโดดลงไปช่วยเจ้าขึ้นมา หลังจากนั้นข้าก็พยายามไปเยี่ยมเจ้า แต่เสนาบดีก็ไม่ให้ข้าพบเจ้าเลย ข้ารู้สึกผิดมาโดยตลอด ไม่มีวันไหนที่ข้าจะหลับลงเลยเมื่อรู้ว่าเจ้ายังไม่ฟื้น เมื่อเจ้าฟื้นขึ้นมาเจ้ารู้มั้ยว่าข้าดีใจมากขนาดไหน”
“เรารู้จักและรักกันมาตั้งหลายปี เจ้าว่าข้าจะใจดำทิ้งเจ้าลงได้ยังไง จริงหรือไม่” องค์ชายสามกล่าวออกมาเสียยืดยาว เพราะตอนนี้เขากลัวใจจินหงมาก เพราะนางดูไม่เหมือนเมื่อก่อนที่หัวอ่อนไม่ว่าเขาพูดหรือกระทำอะไร นางก็ให้อภัยทุกครั้ง แต่ตอนนี้นางกลับดูเย็นชาเสียจนเขากลัวว่าจะต้องเสียนางไปจริงๆ ไม่ เขาไม่ยอมยังไงจินหงที่เป็นเหมือนของตายนี้จะหลุดออกจากมือเขาไปเป็นไปไม่ได้หรอก ยังไงเขาก็ไม่มีวันยอมไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนเขาก็จะไม่ยอมปล่อยจินหงไปอย่างเด็ดขาด
จินหงที่ฟังคำพูดพล่ามขององค์ชายสาม ก็ได้แต่มองไปที่ใบหน้าขององค์ชายสาม ใบหน้าเรียวยาวคิ้วกระบี่คมเข้ม ดวงตาเรียวยาวเหมือนจิ้งจอก ริมฝีปากที่เหมือนแย้มยิ้มออกมาอยู่ตลอดเวลาแลดูเป็นคนอ่อนโยนและดูอบอุ่นไปในเวลาเดียวกันจึงไม่ต้องแปลกใจที่เหล่าสตรีทั้งหลายจะอยากถวายตัวเข้ามาที่วังขององค์ชายสามมากกว่าวังอื่นใด เพราะใบหน้าเช่นนี้ที่ล่อหลวงสตรีมานับไม่ถ้วน ใบหน้าที่สามารถมัดใจจินหงเอาไว้ได้ตลอดหลายปี แต่ใครจะคาดคิดว่าภายใต้หน้ากากนี้จะซ่อนความโหดเหี้ยมเอาไว้ได้เป็นอย่างดี
“แต่หม่อมฉันยังไม่ลืมเพค่ะ พระองค์เลือกที่จะช่วยไป๋ฮวา ซึ่งหม่อมฉันเห็นด้วยดวงตาของหม่อมฉันเอง ต่อให้ตอนนี้พระองค์จะกล่าวคำมากมาย ก็ไม่อาจที่จะเปลี่ยนใจหม่อมฉันที่ไม่เหมือนเดิมได้หรอกเพค่ะ” จินหงกล่าวออกไปก่อนที่จะดึงมือออกมาได้สำเร็จ แต่องค์ชายสามกลับพุ่งมาจับไหล่ทั้งสองของจินหงเอาไว้ก่อนที่จะเพิ่มแรงกดเข้าไปจนหลังของจินหงกระแทกเข้ากับรถม้า
“เจ้าไม่มีทางที่จะหลุดพ้นจากข้า เพราะเจ้าถูกกำหนดมาให้คู่กับข้าตั้งแต่แรก หลี่จินหง รอรับราชโองการสมรสพระราชทานได้เลย จำไว้เจ้าเป็นของข้าและก็ไม่มีทางที่เจ้าจะหนีจากข้าพ้น” องค์ชายสามผลักหลี่จินหงออก เพราะรถม้าได้เดินทางมาถึงหน้าจวนตละกลูหลี่แล้ว
Guest
