'เรา' พบกันครั้งแรก ในวันที่ฝนตก
'เขา' เป็นผู้ชายคนแรกที่เข้ามาเปลี่ยนวันที่ไร้ความหมายของฉันให้เป็นวันแห่งการเรียนรู้โลกกว้าง
และ ...เป็นคนที่ทำให้ฉันเกลียดโลกใบนี้มากกว่าที่เคยเกลียด
'เธอ' เป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ผมทำในสิ่งที่ตรงข้ามกับใจ
และ ...เป็นคนที่ทำให้ผมรู้สึกขอบคุณโลกใบนี้ที่มีเธอ
และ ...บทสรุปสุดท้ายของการพบเจอ คือการที่ 'เรา' กลับกลายเป็นเพียงอดีต ที่ต้องฝังกลบให้มิด ปกปิดไว้ไม่ให้ใครรู้
ทำได้เพียงเฝ้ามองดูอีกฝ่ายใช้ชีวิตกับใครสักคนที่พร้อมจะทะนุถนอมความสัมพันธ์ให้คงไว้ซึ่งความรัก ความเข้าใจ ชั่วนิจนิรันดร์ <<<<< ฝัน ?
เรื่องแบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นในชาตินี้ของผมหรอก! ตายแล้วเกิดใหม่ก็ไม่ยอม!
เธอ(เคย)เป็นคนของผม และแน่นอนว่าไม่มีทางยอมให้ใครแย่งไปหรอก
" ปล่อยเอยใช้ชีวิตของเอยได้ไหมคะ ให้เอยใช้ชีวิตในแบบที่เอยต้องการเถอะนะ "
หญิงสาวยกสองมือขึ้นมาปิดบังใบหน้าที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตา เธอไม่อยากร้องไห้อีกแล้ว
" คุณมีสิทธิ์พูดคำนี้หรอ ลืมไปแล้วหรอว่า.. "
" งะ ..งั้นเอาคืนไปไหมคะ ชีวิตที่คุณซื้อมา เอยจะคืนให้ คืนให้หมดเลยย "
" คุณจะคืนมาให้ผมยังไง? "
ชายหนุ่มออกแรงบีบต้นแขนเล็กแรงขึ้น บังคับให้ฝ่ามือสั่นเทาที่พยายามปาดน้ำตาหยดโตที่ร่วงหล่นลงมาไม่ขาดสาย หยุดการขยับเขยื้อน
" ถะ ...ถ้าเอยตาย คุณจะ อื้อ! "
ทันที่ที่ได้ยินคำว่า 'ตาย' หลุดออกมาจากริมฝีปากจิ้มลิ้ม เธอก็หมดสิทธิ์ที่จะเอื้อนเอ่ยคำใดอีก ริมฝีปากหยักลึกประกบชิด ขบเม้มริมฝีปากบางครู่หนึ่ง ก่อนจะผละออกห่างจ้องดวงตากลมโต สะกดให้เธอนิ่งและตั้งใจรับฟังสิ่งที่เขาจะพูดต่อจากนี้
" ผมไม่ให้คุณตาย อย่าพูดคำนี้ให้ผมได้ยินอีก "
" ฮึ่ก.. ทะ ทำไม "
" เพราะผมไม่อยากพลาดอีกแล้ว ผมยอมคุณแล้วจริงๆ "
สองมือหนาคลายแรงบีบ ก่อนชายหนุ่มจะทรุดตัวลงนั่งอย่างไร้เรี่ยวแรง รู้สึกได้เลยว่าก้อนเนื้อเล็กขนาดเท่ากำปั้นกำลังบีบรัดอย่างรุนแรง ความรู้สึกที่หลีกหนีมาตลอดระยะเวลาสองปีที่ผ่านมา วันนี้ได้รับการยืนยันแล้วว่า เขา 'แพ้' เธอแล้ว แค่คิดว่าบนโลกใบนี้จะไม่มีเธออยู่แล้วจริงๆ ขาทั้งสองข้างพลันอ่อนแรง
ความมั่นใจทั้งหมดที่สะสมมาตลอด 28 ปี ถูกผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ทำลายลงอย่างง่ายดาย ...
Guest
