...จากเจ้าชายรัชทายาท สู่สามัญชนที่มีชีวิตอยู่อย่างรอวันตาย...
3 ปีที่รัก
3 เดือนที่พราก
จากกันด้วยเหตุผลที่ไม่ปรากฏเลยสักข้อ
ในคืนที่ใจละเลงด้วยฤทธิ์เหล้า กายระเริงไปกับรสรักครั้งแรกของเขาและเธอ แต่สายใยรักที่ควรจะลึกซึ้งกลับขาดผึงเมื่อดวินหายไปอย่างไร้ร่องรอยในเช้าตรู่วันต่อมา อัณยาเคว้งคว้างจมอยู่กับความเจ็บปวดและเหตุผลถูกทิ้งที่ไม่มีให้ฟังเลยสักข้อ
จวบจนสามเดือนต่อมาโชคชะตาแสนร้ายพัดเขาและเธอกลับมาเจอกันในสถานะอาจารย์และศิษย์ เธอไม่ให้อภัยกับสิ่งที่เขาทำ ส่วนเขาก็หึงหวงเกินกว่าจะปล่อยเธอไปหวานชื่นกับชายอื่น ทั้งที่รู้ดีว่าตนมีชีวิตอยู่อย่างรอวันตายแต่ไม่อาจปล่อยเธอได้เลย
ดวินคือเจ้าชายรัชทายาทที่ถูกปล้นอำนาจผ่านการเข่นฆ่า ทว่าดันฟื้นคืนชีพด้วยความเมตตาของปาฏิหาริย์
แต่ชีวิตที่เหลือต่อจากนี้จะไม่เหมือนเดิม ดวินและองครักษ์ทั้งสองต้องฝากความหวังไว้กับต้นไม้ในตำนานที่เชื่อว่าเป็นยาถอนพิษอันจะพาพวกเขากลับไปเป็นมนุษย์ปกติอีกครั้ง
การเอาชีวิตรอดว่ายากแล้ว แต่เหนือกว่านั้นคือความรักที่รายล้อมด้วยความลับ
ใช่เขาคนเดียวเสียที่ไหนที่ซ่อนเร้นความจริง อัณยาก็ปิดบังบางสิ่งเหมือนกัน
ตัวอย่าง
“นี่ปล่อยนะ! ทำแบบนี้ไม่ได้นะ” เขานึกว่าตัวเองอยู่ที่ไหนกัน มันไม่ใช่ที่รโหฐานขนาดนั้น “อาจารย์กับศิษย์ไม่ควรกอดกันแบบนี้”
“ก่อนจะเป็นอาจารย์กับศิษย์ บทผัวเมียเราก็เล่นกันมาแล้ว”
“หยุดพูดน่าเกลียดไปเลยนะ นอกจากแฟนเก่าเราก็ไม่เคยเป็นอะไรกัน”
“เรายังเป็นแฟนกัน และเคยนอนด้วยกันมาแล้ว”
“ไม่เคย!”
อัณยาโต้ทันควันทั้งอายทั้งฉุน รู้สึกถึงไอเย็นประหลาดที่คล้ายว่ากำจายออกมาจากร่างสูง กำปั้นเล็กทั้งผลักทั้งดันบางครั้งก็เปลี่ยนเป็นหยิก ในขณะที่คนเอาแต่ใจไม่สะทกสะท้านยังคงดื่มด่ำกับไออุ่นจากร่างเล็ก “คืนนั้นฉันเมาจำอะไรไม่ได้เลย นั่นแปลว่ามันยังไม่เกิดขึ้น”
“มันเกิดขึ้นแล้ว! และจะทำให้เกิดขึ้นอีกซ้ำๆ”
“อยู่ในที่ที่ความเป็นส่วนตัวแทบเท่ากับศูนย์ ถึงยังไงคุณก็ทำอะไรฉันไม่ได้หรอกค่ะ”
“งั้นก็ตั้งตารอไว้เลยว่าจะทำไม่ได้จริงหรือเปล่า”
ดวินยอมคลายพันธนาการจากร่างบางพลางก้มมองหน้าท้องแบนราบของสาวเจ้า
“มองอะไร”
“ไม่ท้องเหรอ นึกว่าจะท้องแล้วซะอีก คืนนั้นก็อุตส่าห์ไม่ป้องกัน ปล่อยไปเต็มที่ตั้งหลายน้ำ”
……
ไม่ใช่แนวพีเรียดนะ
บุคคล องค์กร สถานที่ รวมถึงประเทศในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติ ไม่มีอยู่จริง
**เกริ่นก่อนว่าเรื่องนี้เคยเขียนแล้วเมื่อปี 9 ปีที่แล้ว เป็นแนวรักวัยรุ่น แล้วเอามาเขียนอีกทีประมาณปีสองปีก่อน แล้วก็ลบหายไป ด้วยความที่ปล่อยวางไม่ได้จริงๆ เลยตัดสินใจรื้อใหม่โดยที่กล้าพูดว่า 98% ไม่เหมือนเดิม**
ฝากติดตาม กด 👍คอมเมนต์คุยกันได้นะ หวังว่าเรื่องนี้จะถูกใจทูนหัวนักอ่านทุกท่าน💕💖
📚สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม📑
Guest
