เมื่อรักหวนคืน (อ่านฟรีไม่ติดเหรียญ)

“เพล้ง!!” 

“หยุดนะพี่น้ำ!!” 

“ฉันไม่หยุด!! ฉันจะพังมันให้หมด” 

“เอยบอกให้หยุด พอสักทีเถอะ! มีอะไรเราค่อยมาคุยกันก็ได้” 

สายตาคมตวัดมองหญิงสาวใบหน้าซีดเซียวเปื้อนน้ำตา  

“คุยดีๆเหรอ? ฉันคุยดีกับเธอมากี่ครั้งแล้วเอย บอกแล้วใช่ไหม..ว่าเรื่องของเราต้องไม่ไปถึงหูแม่ฉันกับช่อฟ้า” 

“ความจริงเรื่องนี้ ฮึก เอยอธิบายได้นะคะพี่น้ำ” 

ณิชาภัทรแทบเข่าทรุดพยุงร่างที่ดูเบาหวิวเดินไปกุมมือชายผู้เป็นที่รักเอาไว้ ส่ายหน้าเบาๆ สลัดน้ำตาออกไปพยายามพร่ำบอกในสิ่งที่ชายหนุ่มเข้าใจตนผิด 

“ไหนว่ามา ฉันก็อยากรู้จากปากผู้หญิงสองหน้าอย่างเธอเหมือนกัน ต่อหน้าฉันทำเป็นพูดหวาน ว่านอนสอนง่าย พอลับหลังหน่อยเธอมันก็ยัยปีศาจ!! คิดจะแบล็คเมลฉันด้วยวิธีนี้เลยเหรอเอย” 

“เปล่านะ! ฮึก เอยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรื่องที่เราสองคนคบกันไปถึงหูคุณหญิงผกากับพี่ช่อฟ้าได้ยังไง เอยเสียใจจริงๆค่ะพี่น้ำ” 

“เสียใจ?” ใบหน้าคมเข้มหล่อเหล่าในแบบวัยรุ่นกับลังฮิตเป็นที่นิยมจนเรียกกันติดหูว่า อ๊ปป้า เลิกคิ้วสูงด้วยท่าทีชวนตีสบัดมือหญิงสาวออกอย่างไม่ใยดี เขายอมรับว่าหลงเธอหนักมากในพักหลังๆ จนคิดว่าอยากเลี้ยงดูปูเสื่อกันแบบจริงๆจังๆ แต่สงสัยเขาคงต้องคิดใหม่ 

“เสียใจ หรือว่าดีใจกันแน่เอยฉันแยกไม่ออก อย่ามาเล่นละครต่อหน้ากันดีเลยกว่า” 

“พี่น้ำ!!”  

ณิชาภัทรเขย่ามือปราชญ์หรือน้ำ ด้วยหัวใจหน่วงวูบเมื่อเห็นท่าทีของชายหนุ่มที่มีต่อตน แทบไม่หลงเหลือพี่น้ำที่แสนดีเมื่อหลายเดือนก่อนเลยด้วยซ้ำ 

“ออกไปจากชีวิตฉันซะเอย แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าเธออีก ผู้หญิงที่ยังสาวยังสวยแบบเธอคงหาเสี่ยแก่ๆเลี้ยงได้ไม่ยาก” 

“พ!!..พี่น้ำหมายความว่ายังไง” 

“ก็ไล่ออกไปจากชีวิตกันไงล่ะวะ!! จะไปตายที่ไหนก็ไป!!” 

สิ้นเสียงตะโกนร่างสูงสมส่วนปานนายแบบก็เดินออกจากรังรักของเธอและเขาไปอย่างไร้เยื้อใย มีเพียงเสียงประตูที่ถูกกระชากเปิดและปิดลงดัง ปัง!! เท่านั้นที่ทำให้ณิชาภัทรรู้แก่ใจ ว่านี่...คือเรื่องจริง  

เธอถูกพี่น้ำทิ้งแล้ว เขาทิ้งเธอไปแล้วจริงๆ 

น้ำตามากมายถาโถม นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกับชีวิตเธอ ทั้งที่เธอกับพี่น้ำเราสองคนกำลังจะไปด้วยกันได้ดีอยู่แท้ๆ  

แล้วท่าทีเกรี้ยวกราด ไหนจะคำพูดระคายหูของชายหนุ่มนั้นอีก หรือที่ผ่านมามันคือคำลวงงั้นเหรอ? นี่เธอถูกทิ้งเพียงเพราะครอบครัวของเขาและว่าที่คู่มั้นที่เขาเอาแต่พร่ำบอกกับเธอว่าจะไม่มีทางแต่งงานกับพี่ช่อฟ้า หรือคำพูดพวกนั้น โกหกทั้งเพใช่ไหม 

ทำไมกัน? เธอน่าจะรู้ให้เร็วกว่านี้ว่าการกระทำและคำพูดที่ดูย้อนแย้งแบบนั้นมันไม่มีความจริงใจอยู่เลยแม้แต่น้อย แล้วทำไมยังโง่อยู่อีก หรือเป็นเพราะคำว่า...รัก…คำเดียว 

ร่างเน่งน้อยทรุดลงกับพื้นสั่นสะท้านเมื่อรับรู้ความจริงในที่สุด สาวน้อยไร้เดียงสาจากบ้านนาอย่างเธอสุดท้ายก็ไปไม่รอด ถูกเจาะไข่แดงแล้วทิ้งเหมือนคำดูถูกที่หลายๆคนเคยพูดเอาไว้ไม่มีผิด ไม่คิดว่าวันนี้จะได้เจอกับตัว 

แล้วพรุ่งนี้เล่าเธอควรทำเช่นไรต่อ จะใช้ชีวิต จะเดินไปทางไหน ยอมรับว่าการมีเขาเข้ามาในชีวิตแค่ไม่กี่เดือนมันทำให้ชีวิตเธอโลภมาก จากที่เคยทำอะไรเองทุกอย่างมีเขาเข้ามาเป็นมือเป็นเท้าแทบหยิบจับอะไรไม่เป็น ดูเหมือนวันนี้เธอต้องกลับไปสู่วังวนเดิมอีกครั้งอย่างไม่ตั้งใจ 

“พอกันทีเอยนั่งร้องไห้ไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรดีขึ้นมาหรอก” ใช่ซิเธอต้องยอมรับมันให้ได้ในเมื่อกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว 

“ในเมื่อพี่น้ำไม่เห็นค่าเอย เอยก็ไม่จำเป็นต้องลดค่าตัวเองมานั่งเสียใจให้กับคนที่ไม่รัก จบก็จบ! ทางใครทางมัน!!”