ยักษา Asuras 3P

คำเตือน: พล็อตเบาประดุจขนเป็ด แต่เรื่องความเผ็ชชชช คือพริกยกสวน 

เนื้อหาหื่นมาก จิตใจอ่อนแอหลบไป! ยังอยากวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์หลบไป! 

คิดต่างเชิญทางอื่น คิดหื่นเชิญทางนี้ 

--------------- 

“เฮ้ย! น้องไม่มีเขี้ยวยักษ์ว่ะไอ้ราม เป็นไปได้ยังไงวะ?” ราพณ์บอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงสงสัย 

“ก็หนูไม่ได้เป็นยักษ์ จะมีเขี้ยวยักษ์ได้ยังไง ว่าแต่พวกพี่เป็นยักษ์จริง ๆ เหรอคะ? แล้วเมื่อกี้ที่พวกพี่เลียกับดมหนู... พวกพี่จะกินหนูเหรอคะ? พ่อของพวกพี่ซื้อหนูมาให้เป็นอาหารเย็นใช่ไหม? พวกพี่หลอกหนูมากินใช่ไหม?” สาวน้อยถามเสียงเครือ เธอมีกำลังวังชามากมายก็จริง แต่พวกเขาเป็นยักษ์เลยนะ ถ้าพวกเขารุมกินเธอ แค่กัดคอเธอแล้วเคี้ยว 2-3 คำเธอก็คงนอนจมกองเลือดตายกลายเป็นรังเรขผู้รุ่งริ่งแล้ว 

ก็ฟันพวกพี่โง้งเสียขนาดนั้น แล้วที่หนูมีแรงถีบ มีแรงทุ่มพวกพี่ได้ก็คงเพราะพวกพี่ไม่ทันตั้งตัว ถ้าพวกพี่แปลงร่างเป็นยักษ์เต็มตัวหนูมิโดนบี้ตายเหรอคะ? 

“เดี๋ยว เดี๋ยว หยุดก่อนยัยแสบ พร่ำเพ้ออะไรกันเนี่ย? พ่อของพวกฉันไม่ได้ซื้อเธอมาให้พวกฉันกิน... เออ... อาจจะอยากให้พวกฉันกินแหละ แต่ไม่ได้กินแบบนั้น... เออ... คือ... วุ้ย! มึงอธิบายสิไอ้ราม กูจนปัญญา” ราพณ์พยายามอธิบายแต่ก็ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน สุดท้ายได้แต่ยกมือขึ้นเสยผมยาวสลวยของตัวเองแล้วโยนไปให้เพื่อนแทน 

“ถ้าพวกพี่ไม่ได้จะกินหนูแล้วเอาหนูมาทำไม? จะให้หนูเลือกแต่งงานกับพวกพี่จริง ๆ เหรอคะ? จะเป็นไปได้ยังไง? คนกับยักษ์นะ แค่เห็นหน้ายักษ์ของพวกพี่หนูก็สลบแล้วเนี่ย” รังเรขถามน้ำตาคลอเบ้า เธอเป็นคนที่ค่อนข้างจะเข้มแข็ง อ่อนแอแต่กับเรื่องผีสางเท่านั้น และเธอเองก็ไม่แน่ใจว่ายักษ์นับเป็นผีสางหรือเปล่า 

“ยัยตัวจิ๋ว พี่ว่าน้องลองดูหน้ายักษ์ของพวกพี่ดี ๆ อีกรอบดีกว่า... คนหน้ายักษ์มักน่าเย่อนะน้องนะ” พระรามบอกน้อง มุมปากมีรอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏอยู่ 

--------------- 

มาคุยกันก่อนอ่าน 

1. เรื่องนี้ไรต์เขียนจากจินตนาการล้วน มีหาข้อมูลมาบ้างพอให้สมเหตุสมผลแต่ส่วนใหญ่คือจินตนาการนะคะ อย่าไปจริงจัง ตัวละครไม่มีตัวตนจริงค่ะ มโนเอาค่ะ มโนล้วน 

2. เนื้อเรื่องมีคำหยาบ เนื้อหารุนแรงทางเพศ คำค่อนข้างตรง ถ้ารับไม่ได้กดออกก่อนค่ะ เดี๋ยวหัวใจจะวาย ถ้ารับได้... ท่านได้ไปต่อค่ะ! 

3. ไรต์จะไม่ติด Trigger Warning นะคะ รับผิดชอบตัวเองนะคะ 

4. เรื่องนี้ในธัญไรต์อาจอัปถึงแค่ Chapter 11 นะคะ เพราะไรต์ไม่มีฐานคนอ่านในธัญเลย พอไม่มีคนอ่านงานมันเสียเวลาและเสียกำลังใจในการอัปงานน่ะค่ะ ดังนั้นหากใครชอบงานจริง ๆ ตามหาอ่านอีบุ๊กใน Meb ได้ หรือตามไปอ่านในรี้ดอะไรต์ได้นะคะ (ตอนนี้ในรี้ดมีให้อ่านฟรีก่อนจะทยอยติดเหรียญค่ะ)  

© 2022 ShirleyonTop 

All rights reserved.สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าลอกเลียนหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความ รูปภาพจากหนังสือเล่มนี้ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และการอ้างอิง และ/หรือเพื่อประโยชน์ทางการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากพบเห็นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด