คำเตือน: พล็อตเบาประดุจขนเป็ด แต่เรื่องความเผ็ชชชช คือพริกยกสวน
เนื้อหาหื่นมาก จิตใจอ่อนแอหลบไป! ยังอยากวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์หลบไป!
คิดต่างเชิญทางอื่น คิดหื่นเชิญทางนี้
--------------------------
“พวกคุณนี่... เป็นพวกหมอผี หมอเสน่ห์ด้วยหรือเปล่าคะ? ต้องเล่นเครื่องรางของขลังหรือลงอาคมให้คนรักคนหลงหรือเปล่า? นี่แอบดีดน้ำมันพรายใส่หรือทำอะไรกับหนูหรือเปล่าเนี่ย?” หริณะถามด้วยความสงสัยอย่างแท้จริงเพราะเธอรู้สึกว่าเธอจะไว้ใจพวกเขาเกินคนแปลกหน้าที่เพิ่งเจอกัน
สองหนุ่มได้ฟังก็หัวเราะออกมาดัง ๆ พร้อมกัน
“โถ! แม่กระต่ายน้อย พวกผมไม่ใช้ของพวกนั้นกับผู้หญิงหรอกนะ พวกผมไม่ได้ขี้ขลาดขนาดนั้น ที่สาว ๆ คลั่งไม่ใช่เพราะอาคมแต่เป็นเพราะพวกผมนี่แหละที่โคตรขลัง” ขาลกล่าวขึ้นก่อน
“รูปร่าง หน้าตา เงินทอง ของพวกนี้มันขลังยิ่งกว่าอาคมหรือเสน่ห์ยาแฝดอีกนะครับบันนี่” วาฬเสริมขึ้นมาแล้วยกยิ้มที่มุมปาก
--------------------------
มาคุยกันก่อนอ่าน
1. เรื่องนี้ไรต์เขียนจากจินตนาการล้วน มีหาข้อมูลมาบ้างพอให้สมเหตุสมผลแต่ส่วนใหญ่คือจินตนาการนะคะ อย่าไปจริงจัง ตัวละครไม่มีตัวตนจริงค่ะ มโนเอาค่ะ มโนล้วน
2. เนื้อเรื่องมีคำหยาบ เนื้อหารุนแรงทางเพศ คำค่อนข้างตรง ถ้ารับไม่ได้กดออกก่อนค่ะ เดี๋ยวหัวใจจะวาย ถ้ารับได้... ท่านได้ไปต่อค่ะ!
3. ไรต์จะไม่ติด Trigger Warning นะคะ รับผิดชอบตัวเองนะคะ
4. เรื่องนี้ในธัญไรต์อาจอัปถึงแค่ Chapter 10 นะคะ เพราะไรต์ไม่มีฐานคนอ่านในธัญเลย พอไม่มีคนอ่านงานมันเสียเวลาและเสียกำลังใจในการอัปงานน่ะค่ะ ดังนั้นหากใครชอบงานจริง ๆ ตามหาอ่านอีบุ๊กใน Meb ได้ หรือตามไปอ่านในรี้ดอะไรต์ได้นะคะ (ตอนนี้ในรี้ดมีให้อ่านฟรีก่อนจะทยอยติดเหรียญค่ะ)
© 2021 ShirleyonTop
All rights reserved.สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าลอกเลียนหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความ รูปภาพจากหนังสือเล่มนี้ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และการอ้างอิง และ/หรือเพื่อประโยชน์ทางการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากพบเห็นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
Guest
