แวะมาเปิดเรื่องใหม่ โปรเจคต์ปี 65 คร่าาาาา
มนต์นิศามณี
อันอดีตบรรพกาลกล่าวว่าโลกของเราถูกแบ่งออกเป็นหลายภพภูมิ แต่และเขตภพภูมิล้วนถือกำเนิดเวียนว่ายตายเกิดบนชะตากรรมที่ต่างกัน ตามวาระแห่งกรรม หนึ่งในหลายร้อยล้านภพภูมินี้ยังมีเขตภพภูมิแห่งหนึ่งเรียกขานกันว่า ปาณภูตา แบ่งออกเป็นปัญจทวีป ได้แก่
เมืองศศินคร เมืองสุริยมณฑล เมืองอนิละบุรีย์ เมืองกาสารนคร เมืองมัตติกาบุรีย์
กล่าวถึงเมืองศศินครนั้นยามนี้ปกครองโดยอุทุราชามีพระนางเจ้าสุธานิทิเป็นพระมเหสีเอกเคียงพระทัย มีพระราชโอรสแลพระราชธิดาร่วมกันสามพระองค์ได้แก่ 1. พระองค์ชายศศินกุล 2. พระองค์หญิงนิศามณี 3. พระองค์หญิงมณีจันทร์
เมืองศศินครมีศศินามณีเป็นสมบัติประจำเมือง ถูกเก็บรักษาไว้ในจันทราวาลัย อันเป็นเทวาลัยศักสิทธิ์ของศศินคร ปกปักษ์รักษาโดยธิดาแห่งจันทรา ทั้งนี้ผู้ที่ได้รับแต่งตั้งเป็นธิดาแห่งจันทราจักต้องเป็นหญิงพรหมจรรย์ผู้สืบเชื้อสายแห่งศศินากุล ยามนี้คือพระองค์หญิงจันทราภา พระปิตุจฉาแห่งองค์อุทุราชา
“เกล้ากระหม่อมฉันชรามากแล้ว หน้าที่สำคัญนี้เห็นทีคงต้องส่งต่อให้แม่นิศามณีเสียแล้ว”
เพราะถือกำเนิดเป็นพระราชธิดาพระองค์โต พระองค์หญิงนิศามณีจึงถูกกำหนดให้เป็นธิดาแห่งจันทรา นับจากจำความได้ก็ถูกส่งเข้ามาฝึกวิชาเวทย์แห่งจันทรา กรีดเลือดเอ่ยสัตวาจา ตราบสิ้นลมขอคงอยู่เพื่อพิทักษ์ศศินามณี
ในยามที่พระองค์หญิงนิศามณีมีพระชนม์มายุครบ 15 ชันษาพระองค์ต้องเข้าไปในเขตป่ามรณะใจกลางปัญจทวีป เพื่อฝึกพลังเวทย์ดูดกลืนไอแห่งจันทรา ทว่าในระหว่างฝึกฝนอสูรเกสรี (อสูรสิงโต) กลับลอบเข้ามาทำร้ายจนนางบาดเจ็บสาหัส แม้นางจะต่อสู้จนมีชัยทว่ากลับถูกเวทย์สะท้อนกลับบาดเจ็บสาหัสจนสิ้นสติ แลมิรู้ด้วยบุพเพหรือเวรกรรมแต่ปางก่อน ในยามที่นางจวนสิ้นใจลิขิตฟ้าจึงชักนำให้นางได้พานพบพระองค์ชายรังสิมันตุ์ มหาบุรุษแห่งสุริยมณฑลที่ดำเนินออกจากช่องเขาธุมะเกตุคีรีพอดี
ชะตารักต้องห้ามนี้แม้นไม่ปรารถนาพบเจอกลับมิอาจหลีกเลี่ยง
บุพเพนี้แม้ไม่อยากร่วมสานกลับไม่อาจตัดขาด
ฤทัยของพระธิดาแห่งจันทราคล้ายจะแตกสลายในยามที่ต้องเลือกระหว่างหน้าที่และความรัก