หอมเอยหอมกลิ่นปาริชาตอบอวล
วอนลมหวนพาเจ้าย้อนคืนเรือนเหย้า
อกพี่ร้อนรนห่วงหาเพียงเจ้า
ทุกค่ำเช้าเฝ้าคอยท่าปาริชาตหวนคืน
แม่เอื้องคำจ๋า...กลับมาเถิดหนาเจ้า...ใจพี่จะขาดแล้ว หากเจ้าโกรธเคืองพี่ก็จงกลับมาลงโทษพี่เถิด อย่าทอดทิ้งพี่ไปเช่นนี้เลย
เรื่องราวในนิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของไรท์
บุคคล สถานที่ วัฒนธรรม ล้วนไม่อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้น
สุดท้ายหากมีสิ่งใดผิดพลาดไรท์ต้องขออภัยไว้ ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ
*** เรื่องนี้ไรทืลงขาย e-book นะคะ ลงให้ทดลองอ่าน 2 บท ***