‘อัศวฤทธิ์’ ยอมตัดขาดจากครอบครัว ละทิ้งชีวิตสุขสบายในฐานะลูกชายคนเดียวของตระกูลร่ำรวย เพื่อมาใช้ชีวิตกับ ‘มัทธรีกานต์’ ผู้หญิงที่ตนเองรัก ทว่าภาพฝันกับความเป็นจริงมันตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิง
“ถ้าวันนึงคุณต้องเลือกระหว่างเงินกับมัทและลูก คุณจะเลือกอะไรเหรอคะ”
“ผมต้องเลือกมัทกับลูกอยู่แล้ว เพราะมัทกับลูกมีค่าที่สุดในชีวิตผม”
ทว่าสุดท้ายเขากลับลืมเลือนคำสัญญาที่เคยให้ไว้ในวันวาน เลือกกลับไปใช้ชีวิตในฐานะทายาทหมื่นล้านโดยทิ้งเธอกับลูกไว้ข้างหลัง
“สรุปแล้วคุณจะทิ้งเราสองคนใช่มั้ย”
“ไม่มีคุณกับลูกผมอยู่ได้ แต่ไม่มีเงินผมอยู่ไม่ได้จริงๆ”
สี่ปีให้หลังสายลมแห่งโชคชะตาก็พาให้ทั้งคู่ได้มาพบกันอีกครั้งโดยบังเอิญ
“ถ้าคุณอยากให้ผมใช้ชีวิตลำบากเหมือนเมื่อก่อนผมทำได้นะมัท ทำได้ทุกอย่าง”
“ไม่ต้องฝืนตัวเองหรอกค่ะคุณไปป์ นี่ไม่ใช่ยุคกัดก้อนเกลือกินแล้ว”
“ผมขอโทษมัท ผมมันเลวที่ทิ้งคุณกับลูก”
“คุณไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ ใครๆ ก็รักความสุขสบายทั้งนั้น เพราะถ้าเป็นฉันก็คงเลือกทำแบบเดียวกับคุณ”
“ผมรักมัทกับลูกนะ ผมพร้อมลำบากเพื่อพิสูจน์ทุกอย่างให้มัทเห็น”
“ไม่จำเป็นหรอกค่ะคุณไปป์ รักมันกินไม่ได้ เงินต่างหากที่สำคัญ”
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงการสมมติขึ้นมา ชื่อบุคคล สถานที่ และเหตุการณ์ที่กล่าวถึงเป็นเพียงการสมมติเพื่อความสมจริง
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามมิให้ผู้ใดกระทำซ้ำหรือดัดแปลงบทความนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต
หากผู้ใดฝ่าฝืนจะถูกดำเนินตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
***ความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องนี้ ไม่เกี่ยวข้องกับตัวละครในนิยายเรื่องอื่นก่อนหน้า***
Guest
