โปรดอย่าร้ายได้ไหมคะ
(นิยายเรื่องสุดท้ายในเซต 'โปรด'
ต่อจากเรื่อง โปรดรัก และ โปรดเสน่หา)
เขาขโมยเธอออกมาจากงานแต่งงาน เพราะต้องการแก้แค้นพ่อของอีกฝ่าย
เขากักขังเธอ บดขยี้จนแหลกแทบไม่เหลือชิ้นดี แต่ยิ่งเขาร้ายกับเธอมากเท่าไหร่ ก็เหมือนจะยิ่งอยากอยู่ใกล้เธอมากเท่านั้น
แต่มาเฟียอย่างเขา หากมีรักก็เท่ากับมีจุดอ่อน สุดท้ายเขาจะเลือกทางไหน จะยอมปล่อยเธอไปหรือจะเก็บเธอไว้ข้างกายในฐานะผู้หญิงของมาเฟีย?
ของขวัญ
“ปล่อยฉันนะคะ!”
โปรด
“เธอมาให้ฉันเอาไม่ใช่หรือไง? ยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อที่ฉันจะได้ไม่แตะต้องพี่สาวเธอ…แล้วจะขัดขืนทำไม?”
ของขวัญ
“คุณมาเฟีย! ปล่อยฉันค่ะ!”
โปรด
“ฉันชื่อโปรด! หรืออยากให้ฉันเรียกเธอว่ายายนางพยาบาลล่ะ?!”
ของขวัญ
“คุณโปรด…ฉันมาเพื่อเจรจาค่ะ!”
โปรด
“หึ! ยังมีอะไรให้ต้องเจรจาอีก? คิดจะก่อสงครามน้ำลายหรือไง? วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์ทำสงคราม มีแต่อารมณ์อยาก…อยากกระแทกเธอแรงๆ”
ของขวัญ
“พูดจาสมกับเป็นคนป่าเถื่อนเลยนะคะ คงชอบมากสินะคะที่ได้ย่ำยีคนไม่มีทางสู้ด้วยคำพูดแบบนั้น!”
โปรด
“ลืมเหรอว่าเธอเป็นคนโทรหาฉันเอง เธอยินยอมที่จะมาหาฉันถึงที่ ทั้งๆ ที่รู้ว่ามาแล้วจะต้องเจอกับอะไร”
ของขวัญ
“…”
โปรด
“ว่าไง?”
ของขวัญ
“จะสัญญาได้ไหมคะ? ฮึก! จะสัญญากับฉันได้ไหมว่าคุณจะไม่ทำร้ายพ่อแม่และพี่สาวฉัน…ถ้าหากว่าฉันยอมมีอะไรกับคุณ”
โปรด
“จะทำสัญญากับซาตานหรือไง?”
ของขวัญ
“แล้วได้ไหมล่ะคะ?! คุณจะสัญญาไหม?!”
โปรด
“ก็ขึ้นอยู่กับว่าลีลาของเธอมันจะเด็ดจนฉันติดใจหรือเปล่า”
________________________________________
ลี
“ฉันตั้งคำถามกับตัวเองมาเป็นสิบปี! ว่าฉันทำอะไรผิด…อยู่ๆ ทำไมเธอถึงหายไป ทำไมถึงไม่ติดต่อมา…”
อลิน
“…”
ลี
“หึ! เพิ่งได้รู้วันนี้ว่าเธอมันร่านแค่ไหน! เอากับฉัน แต่กลับไปมีลูกกับคนอื่นงั้นเหรอ?!”
อลิน
“ฉันก็เป็นแบบนี้แหละ! ฉันมันร่าน…นายก็อย่ามายุ่งกับฉันสิ! จะแต่งงานอยู่แล้วนี่ แล้วจะมาวุ่นวายกับฉันทำไม?!”
ลี
“ฉันจะเอาสิบปีที่รอเธอคืนมา…มานี่!”
อลิน
“ลี! ทำบ้าอะไรของนาย?! ปล่อยฉันนะ”
ลี
“รื้อฟื้นความหลังหน่อยเป็นไง…หึ! ยังจำรสชาติของฉันได้อยู่ไหมอลิน?!”
ผืนแพร
Guest
