เด็กหญิงเร่ร่อนผู้น่าสงสารแหงนมองผู้คนเดินผ่านไปมา อย่างเดียวดายข้างๆโรงเตี๊ยมขนาดใหญ่ ใครๆต่างสวมใส่ชุดเสื้อผ้างดงามต่างกับนาง...ขาดวิ่น ความเศร้ากับเรื่องราวไม่น่าจดจำทำให้อดนึกถึงไม่ได้ มารดาคบชู้สู่ชายผิดประเวณีจึงหนีออกจากบ้านไป บิดาผู้โหดร้ายอยู่กับบุตรสาวในวัยหกหนาวผู้ชอบทุบตีทำร้ายนางทุกครั้งเมื่อคิดถึงมารดา ความหวาดกลัวต่อบิดาทำให้เด็กหญิงตัดสินใจหลบหนีออกจากบ้านในวันที่อากาศหนาวเหน็บ
สามวันที่ผ่านมา สองเท้าเล็กๆก้าวเดินไปอย่างไม่รู้จุดหมาย พบปะผู้คนมากมายแต่หาได้มีผู้ใดมาสนใจเด็กน้อยเนื้อตัวสกปรกมอมแมมชอบขุดคุ้ยเศษอาหารเนื้อตัวเหม็นสาบเช่นนาง ขันใบเล็กๆถูกวางอยู่ตรงหน้าอย่างไร้ทางเลือกในวันที่หิวโหย เด็กน้อยรับรู้อยู่แล้วว่าจะมิมีผู้ใดออกตามหาแม้แต่บิดาของนางเอง
แต่ความโชคร้ายในวันนั้นยังคงมีความโชคดี..สองเท้าสตรีผู้หนึ่งยืนอยู่เบื้องหน้า นางนั่งลงและถามว่า “เจ้าอยากไปอยู่กับข้าหรือไม่เด็กน้อย?” ความหวังเล็กๆปรากฏขึ้นในดวงตา.