ข้ามีนามว่า ‘เจ้าอี้หลิง’ รัชทายาทแห่งแคว้นเจ้าที่ยามนี้มีอายุได้สิบแปดหนาว ท่านพ่อของข้าคือฮ่องเต้เจ้าหย่งอี้ผู้ปกครองแคว้นเจ้ามานานนับสิบปีโดยมีท่านอาทั้งสองของข้าผู้มีนามว่าชินอ๋องเจ้าหย่งเจี้ยนและจวิ้นอ๋องเจ้าหย่งเซิงคอยช่วยเหลือ ที่สำคัญกว่านั้นยังมีท่านแม่ฮองเฮาหวังป๋อหลิง (ฮองเฮาบุรุษ) คอยอยู่เคียงข้างเป็นกำลังใจมาตั้งแต่ท่านพ่อขึ้นครองบัลลังก์ ท่านพ่อและท่านแม่อยู่ด้วยกันมานานตั้งแต่ข้าเป็นเพียงเด็กทารกไม่รู้ความ ในทุกๆ วันจะมีเพียงท่านแม่หวังป๋อหลิงที่คอยประคบประหงมข้าและดูแลข้าตลอดเวลา หลายคนคงสงสัยว่าเหตุใดท่านแม่ของข้าจึงเป็นบุรุษ…
แต่เดิมท่านแม่ของข้าคือองค์หญิงจินอวี้หลาน องค์หญิงลำดับที่หนึ่งจากแคว้นจินผู้ถูกส่งตัวมาเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างแคว้นซึ่งความจริงแล้วหาใช่เรื่องจำเป็นไม่ในเมื่อหกแคว้นหลักล้วนอยู่ร่วมกันแบบพันธมิตร ไร้สงคราม ไร้กบฏ แต่เพื่อมิให้เกิดความขัดแย้งระหว่างแคว้น ฮ่องเต้พระองค์ก่อนหรือก็คือท่านปู่เจ้าหย่งเจิ้งของข้า จำต้องตอบรับองค์หญิงใหญ่จากแคว้นจินมาเพื่ออภิเษกสมรสกับรัชทายาทหรือก็คือท่านพ่อเจ้าหย่งอี้ฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ต่อมาภายหลังเมื่อข้าได้ถือกำเนิดขึ้น ท่านพ่อได้ส่งตัวท่านแม่จินอวี้หลานกลับไปยังแคว้นจินเพราะเหตุผลบางอย่างและตัวข้านั้นได้เติบโตมาจากการดูแลของท่านแม่บุญธรรมหวังป๋อหลิง ท่านแม่ผู้เป็นบุรุษได้สั่งสอนข้าและท่านพี่องค์หญิงทั้งสามพระองค์เป็นอย่างดี ท่านรักใคร่ในตัวข้าราวกับเป็นลูกแท้ๆ ดูแลห่วงใยเลี้ยงดูราวกับเป็นมารดาจริงๆ และข้าก็รักท่านมากกว่ามารดาผู้ให้กำเนิด แต่กระนั้นทุกครั้งที่ท่านแม่หวังป๋อหลิงมาอ่านเรื่องเล่า (นิทาน) ให้ฟังก่อนนอนก็มักจะมีเรื่องเล่าของท่านแม่จินอวี้หลานผู้เป็นท่านแม่ที่แท้จริงร่วมด้วยเสมอ ท่านกล่าวว่ามารดาผู้ให้กำเนิดมีบุญคุณอันยิ่งใหญ่ ห้ามชิงชังรังเกียจเพราะหากมิมีท่าน ข้าก็หาได้มีสิทธิ์ลืมตาขึ้นมามีชีวิตอยู่จนถึงยามนี้ ‘นั่นคือเรื่องที่ข้าปฏิเสธไม่ได้’ เพราะมันคือเรื่องจริง จนมาวันหนึ่ง วันที่ข้ามีอายุครบสิบห้าหนาว…ข้าได้รับคำสั่งให้เดินทางเข้าสู่แคว้นจิน ‘แคว้นของท่านแม่จินอวี้หลาน’
สามปีที่ผ่านมาข้ามักจะออกเดินทางไปยังแคว้นจินเมื่อถึงวันพระราชสมภพของท่านแม่จินอวี้หลาน ทุกครั้งข้าไม่เคยพบเจออุปสรรคหรือเรื่องไม่คาดฝันมาก่อนแตกต่างจากครั้งนี้ ครั้งที่ข้าย่างเข้าสิบแปดหนาว เรื่องมันเริ่มขึ้นเมื่อข้าถูกคนผู้หนึ่งดักซุ่มโจมตีจนพลัดหลงเข้าไปใน ‘หมู่บ้านลับแล’
ณ.ที่แห่งนั้น ข้าได้พบกับบุรุษรูปร่างสูงใหญ่และแข็งแกร่งจนน่าตกใจถึงสองคน!!
Guest
