เป็นสามีผี ต้องขี้เอา(ใจ)
เตียวร่วนปลอมเป็นวิญญาณเจ้าสาว และพลั้งพลาดเผลอใจ นางจึงถูกบัณฑิตหนุ่มหน้าใส ไล่ปล้ำ เล่นจับผี!!
***อู๋หยางจีก็หัวเราะหึๆ เขาชอบความรู้สึกนี้ สมยอมให้สตรีที่ปลอมตัววิญญาณเจ้าสาวลับลอบกินเนื้อตัวเขาทุกค่ำคืน มันคือความซาบซ่านที่เขาปรารถนาให้นางกระทำด้วยความย่ามใจ... โดยหารู้ไม่ว่าคนที่ไม่ได้ลงทุนอันใด กับได้กำไรอันหอมหวานจากนางอย่างเต็มไม้เต็มมือ ******
“คุณชายอู๋ เป็นคนดี”
“แล้วคนดีอย่างข้า จะพิชิตใจสาวงามได้หรือไม่” เขาเอ่ยแล้วหยุดมือจากการนวดข้อเท้านาง
จากนั้น ริมฝีปากบางของอู๋หยางจียื่นเข้าไปใกล้ๆ หน้าผากกลมนวลเนียน อึดใจต่อมา เขาก็ประทับริมฝีปากหยักสวยลงที่หน้าผากเตียวร่วน
“คะ คุณชาย...ท่าน ปรารถนาในตัวข้าเช่นนั้นหรือ”
หญิงสาวถามเสียงหวาน คำตอบจากชายหนุ่มคือการที่นิ้วยาวแข็งแรงของเขาที่สัมผัสลำคอระหง เขาออกแรงบีบเล็กน้อย บีบพอให้นางทั้งกลัว ทั้งเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกต่อความลี้ลับซึ่งกำลังจะเกิดขึ้นระหว่างหญิงชาย
ชั่วอึดใจต่อมา ริมฝีปากอุ่นๆ ของชายหนุ่มก็ร้อนลวกลำคอระหงของเตียวร่วน เขาขบดูด ตามแรงปรารถนาที่ท่วมท้นในร่างกาย
อู๋หยางจีไม่ได้คิดข่มเหงเตียวร่วน แต่แรงปรารถนาเขาก็มากล้น และเขาพร้อมรับผิดชอบทุกสิ่งหากมันจะเกิดขึ้น
ดวงตาดอกท้อมองเขาด้วยความหยาดเยิ้ม
“คุณชาย ทะ ท่านประสงค์สิ่งใด”
“ทุกอย่าง จากเรือนกายเจ้า หากไม่มากเกินไป ขอข้าได้ครอบครอง” เขาเอ่ยจบก็จูบนางหนักหน่วง
เตียวร่วนหายใจแรงขึ้น และนางไม่อาจห้ามตนเองได้ มือทั้งสองข้างกอดรัดเขาแน่น พอชายหนุ่มรุกหนักๆ นางก็ผะผ่าวร้อนไปทั้งร่าง