เสพรักอสุรา
MR. Sweet เขียน
“ผะ ผม... จะตาย”
คนตัวโตรู้ แต่จำต้องเดินหน้าต่อ หากให้หยุดทำตอนนี้เขาก็คงขาดใจเช่นกัน ธรรศขยับตัวเข้าออกอย่างเนิบช้าทีละนิดๆ แต่ในตอนนั้นอันน์หน้าเสีย ริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริก น้ำตาไหลอาบแก้ม และร้องครางด้วยความเจ็บปวด
“ผม ยังไม่พร้อม ผะ... ผมขอโทษ”
ธรรศสงสารอันน์จับใจ แต่เขาต้องสอนให้คนน่ารักเรียนรู้เรื่องนี้ เพราะหลังความเจ็บปวดทั้งคู่จะมีความสุขร่วมกัน
“แกอยู่นิ่งๆ เดี๋ยวฉันจะช่วยเอง” ธรรศว่าจบก็ก้มลงจูบปากอันน์ จูบอย่างดูดดื่มและร้องขอให้คนน่ารักเปิดปากส่งปลายลิ้นเย้าหยอกกัน มือข้างหนึ่งก็บีบยอดหน้าอกสีชมพูสดไปด้วย
เมื่อทั้งคู่ถอนริมฝีปาก และปล่อยให้ลมหายใจรินรดกัน อันน์ก็เอ่ยชม
“คะ คุณธรรศ... เก่ง...”
จากนั้นธรรศจึงเร่งจังหวะถี่กระชั้นขึ้น และอันน์ก็เหมือนล่องลอยอยู่ในโลกที่เขาไม่เคยก้าวผ่าน
“อย่าใจเสาะ ฉันไม่ยอมให้แกเสร็จก่อนแน่ๆ”
“อะไรนะครับ โอ้ไม่...” อันน์เอ่ยด้วยความเสียดาย เขายังอยากเชยชมความใหญ่โตอีกสักหน่อย
อันน์ถูกผลักให้นอนลงบนเตียงในท่าเดิม ก่อนที่จะถูกจับยกสองขาแล้วแยกออกจนอ้ากว้าง และธรรศมองไปที่ช่องทางรักอันคับแน่นสีสวย ลิ้นใหญ่ละเลงหนักหน่วงจนอันน์สะท้านทั้งร่าง สองมืออันน์ขยุ้มผ้าปูที่นอนเพื่อคลายความหวิวไหวซึ่งเจียนทำให้เขาคลั่ง
“คะ คุณกำลังจะทำให้ผม ขะ ขาดใจ ตะ ตาย” เอ่ยจบจึงปล่อยเสียงครางแสนหวานติดกันชุดใหญ่
“แกชอบใช่ไหม ชอบก็อยู่กับฉันตลอดไปนะ แกต้องเป็นของฉันแค่คนเดียว สัญญาได้ไหม”
Guest
