แม้ตัวเขาจะแต่งงานกับภรรยาแล้วแต่ 'เค้ก' ก็เป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้เขารู้สึกรวดร้าวแสนหงานอย่างที่ไม่มีใครทำได้
และเขารู้ดีว่าการที่เธอกับเขาไปเที่ยวด้วยกันครั้งนี้จะทำให้ความสัมพันธ์ยุ่งเหยิงแต่เขาก็ห้ามกิเลสในใจไม่ได้เพราะช่วงเวลาที่อยู่ที่นี่เขาต้องการใช้เวลาทั้งหมดที่มีกับเค้กคนเดียวเท่านั้น
เธอรู้ว่า 'อีริค' เป็นผู้ชายที่เธอไม่ควรมีความสัมพันธ์ด้วยไม่ว่าทางไหนก็ตาม แต่ด้วยความรู้สึกที่แรงกล้าที่พวกเขามีเธอก็ไม่อาจจะถอยออกมาจากเขาแม้ตัวเองจะมีคนรักและตัวเขานั้นจะแต่งงานแล้วก็ตาม
เพราะงั้นทันทีเขาเอ่ยปากชวนเธอไปเที่ยวกับเขาเธอก็ตอบตกลงแทบจะทันที แม้จะรู้ดีว่าสิ่งที่พวกเขานั้นมีไม่มีทางยั่งยืนแต่เธอก็อยากคว้าโอกาสนี้ไว้แม้มันจะต้องจบลง
ถึงสุดท้ายเขากับเธอต้องกลับไปหา 'คนรัก' ของพวกเขาทันทีที่มันจบลงก็ตาม
แค่พี่น้อง เพื่อน จับแค่มือ ไม่ได้จูบ มันจะมีอะไรเลวร้ายได้ยังไงล่ะ จริงมั้ย......
**PREVIEW**
เสียงหัวเราะของเค้กกับอีริคแผ่วลงตอนเขาเหยียดตัวคร่อมเหนืออยู่ร่างของเค้ก นัยน์ตาสีอ่อนของอีริคฉายแววคล้ำเข้มตอนเขาใช้มันพิจราณาไปทั่วทั้งใบหน้าของเค้กก่อนจะกลืนน้ำลายเมื่อเขาเห็นว่าผู้หญิงคนนี้เป็นทุกอย่างที่เขาต้องการแค่ไหนตลอดหลายวันที่ผ่านมานี่
มุมปากของเค้กยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเอียงอายตอนเธอเอื้อมมือมาสัมผัสปอยผมสีบลอนด์ที่ลุ่ยลงมาตรงหน้าผากอีริคแล้วเธอก็เลื่อนมือมาแตะตรงระหว่างคิ้วของเขาหัวเราะคิก
"ขำอะไร?" เขาถามแล้วจ้องมองริมฝีปากอิ่มของแม่สาวตรงหน้า พยายามอดกลั้นความรู้สึกต้องห้ามพวกนี้เอาไว้เมื่อความต้องการในก้นบึ้งหัวใจของเขานั้นเขาอยากจุมพิตริมฝีปากอิ่มนี้มากแค่ไหน
"ก็พี่น่ะสิ พอคิดอะไรตรงนี้ของพี่จะย่นแล้วมันตลกตอนเห็นพี่ทำหน้าเหมือนปวดอึ๊" สิ่งที่หล่อนพูดทำเขาเกือบหัวเราะออกมาแต่ก็กลั้นมันเอาไว้ตอนแกล้งเอ็ดเสียงเขียว
"นั่นมันสีหน้าของคนกำลังครุ่นคิดต่างหากเล่า!" เขาเถียง
"คิดเรื่องอะไรกันน้า ถึงทำหน้าเหมือนปวดอึ๊ได้ ท้องผูกแน่ ๆ เลยเค้กว่า"
เค้กกลอกตาใส่เขาแล้วก็ใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือกดตรงหว่างคิ้วเขาพลางขบริมฝีปากล่าง ซึ่งหล่อนไม่รู้เลยกระมังว่าการกระทำแบบนี้มันทำให้สิ่งที่เขาพยายามอดกลั้นเอาไว้มันควบคุมได้ยากเพียงใด
".....เค้ก" อีริคเอ่ยชื่อเธอออกมาเสียงพร่า ร่างหนาของเขาโน้มเข้าหาเธอช้า ๆ เมื่อเขารู้สึกได้ว่าตัวเองจมดิ่งไปกับความรู้สึกที่ไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนในชีวิต แม้กระทั่งภรรยาของเขา เขาก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลยด้วยซ้ำ
"พี่อีริค? พี่จะ--" แล้วเสียงของเค้กก็เงียบลงตอนเรียวปากของเขาครอบลงมากลืนเสียงของเธอหายไปจนหมดหลังทั้งสองจูบกัน ทั้งคู่รู้ดีว่านี่ไม่ถูกต้อง ทั้งคู่รู้ดีว่าชีวิตรักของตัวเองมีปัญหา พวกเขาไม่ควรทำแบบนี้
แต่ประตูรั้วต้องห้ามนั้นได้เลื่อนเปิดออกแล้ว และทั้งสองคนก็ไม่อาจห้ามความรู้สึกที่ปะทุออกมาทั้งหมดนี้ได้เมื่ออีริคใช้ปลายลิ้นดุนเพื่อหยอกเย้าให้เค้กยอมเผยอริมฝีปากเพื่อเปิดรับเข้าไป
อีริคช่ำชองเรื่องนี้กว่าที่เค้กคิดเอาไว้เมื่อเขาสอดลิ้นเข้ามาแล้วตักตวงความหวานจากรสผลไม้ที่เธอกับเขาเพิ่งทานกันไปในขณะที่มือหนาของเขาก็เริ่มลูบไล้สัมผัสเธอจากแขน สีข้าง จนไปถึงสะโพก
และดูเหมือนเสียงครางจากในลำคอของเธอยิ่งทำเขาลุกเธอหนักเข้าไปอีกตอนสอดมือไปที่บั้นท้ายของเธอ ออกแรงบีบแล้วดึงรั้งขึ้นให้ร่างของเธอเบียดกับบางอย่างที่กำลังแข็งขึงในกางเกงยีนส์ของเขา
แม้จะรู้ว่ามันผิดแต่ตอนนี้เธอกับเขาไม่สน โดยเฉพาะเขา เขาไม่สนอะไรทั้งนั้น และพระเจ้าองค์ไหนก็มาหยุดเขาไม่ได้.....
ขอชี้แจงนิดนึงงงง
นิยายเรื่องนี้จะเป็นนิยายแชทบวกกับแบบบรรยายค่ะ
ถ้าเป็นยังไงสามารถติชมได้เลยนะคะ
🙏🙏
Guest
