บทนำ
ณ. ห้องซ้อมละครคณะนิเทศสตร์
"ไอ้หมอเถื่อน มันมาทำอะไรที่นี่วะไอ้มอน"
"ก็นี่แหละ ที่กูจะบอกมึงไงไอ้บีม"
"ฮะ!...ถ้ากูรู้ก่อนนะ ว่ากูจะต้องมาเจอมันที่นี่ กูจะไม่รับปากพี่มินโฮเด็ดขาด ว่าจะมาช่วยงานพี่แก"
ผมกับไอ้มอนกำลังช่วยพี่ๆ คณะนิเทศจัดฉากหน้าเวทีกันอยู่ ก็มีเสียงเรียกของใครบางคนที่ดูเหมือนกำลังเรียกผม แต่ผมไม่ได้สนใจ เพราะเขาไม่ได้เรียกชื่อผมสักหน่อย
"นี่!...เรียกไม่ได้ยินเหรอ สงสัยต้องเรียกว่า น้องบีมคนสวยและมั้ง ถึงจะหัน"
พอผมได้ยินคำว่า น้องบีมคนสวย เท่านั้นแหละครับ ผมเนี่ยรีบหันเลย ไม่ต้องสงสัยว่าใครกันที่เรียกผมแบบนี้ ถ้าไม่ใช่ไอ้หมอเถื่อน ไอ้หมอไบร์ปาก....🐶
"ไปช่วยขนของที่รถหน่อยสิ"
"ฮะ!...คนอื่นก็มีทำไมไม่ใช้"
"คนอื่นเขาไม่ว่าง...มึงไม่เห็นเหรอ"
"แล้วคิดว่าผมว่างมากเหรอ"
"......."
ไบร์ยักคิวขึ้น และทำหน้าตากวนๆ ใส่บีมที่ยืนมองเขาอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปที่ลานจอดรถหลังตึกคณะนิเทศ
"ถอยสิ"
บีม: ผมตกใจมากเมื่อผมเห็นไอ้หมอเถื่อนมันมาอยู่ข้างหลังของผมตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ มันเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ หน้าของผม ตอนนี้หน้าของผมกับมันอยู่ห่างไม่ถึงสิบเซนเลยครับ ผมรู้สึกได้ถึงกลิ่นหอมๆ ของน้ำหอมที่เกาะอยู่บนร่างกายของมัน ผมหันกลับมาตั้งสติกับตัวเอง ก็จะรีบเดินถอยออกห่างจากไอ้บ้านี้
ไบร์เห็นท่าทีของบีมก็อดจะยิ้มไม่ได้ ที่กำลังทำท่าทางดูจะเขินๆ หรือเกร็งๆ ใส่เข้าอยู่ไม่น้อย
#TeyHom
#ไบร์บีม
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ นักอ่านที่น่ารักทุกคนที่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ ไรท์คนนี้ของฝากเนื้อฝากตัวไว้กับเพื่อนๆ ทุกคนด้วยนะคะ อยากให้ทุกคนได้ติดตามอ่านนิยายเรื่องนี้ เพราะเป็นเรื่องแรกในชีวิตของไรท์เตอร์คนนี้ที่เริ่มแต่งนิยายวาย หวังว่าทุกคนจะชอบนิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย1ใน3เรื่องของแก็งหมอเถื่อนนะคะ🤭โปรดติดตามอีก2เรื่องด้วยนะคะ สนุกไม่แพ้กันแน่นอน
ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงนิยายวายที่แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่ง ตัวละคร ชื่อบุคคล ชื่อสถานที่ หรือเหตุการณ์ต่างๆ ล้วนไม่ได้เกิดขึ้นจริงใดๆ ทั้งสิ้น
Guest
