อุบัติรักยอดยาใจ

"ฉันไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง" มิ้วหันหน้าหนี เขาเป็นคนบอกเองว่าเธอชอบคิดไปเอง

"บางเรื่องก็ใช่ แต่เรื่องนี้ผมอยากให้คุณยอมรับว่า เพราะว่าผมชอบคุณจริงๆ" ไทเลอร์ไม่ปฏิเสธว่าเธอชอบคิดไปเอง แต่ทำไมเรื่องของเขาเธอถึงไม่คิดบ้างนะ

สิ่งที่มิ้วได้ยินทำให้เธอต้องหันกลับไปมองเขาด้วยใจที่สั่น และแววตาของเขาก็ทำให้อุณหภูมิในร่างกายของเธอร้อนขึ้น มันไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยคิดว่าเขาชอบเธอรึเปล่า แต่ความกลัวจะผิดหวังเป็นสิ่งที่เธอพยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นไปไม่ได้มากกว่า ในเมื่อเธอไม่ได้มีอะไรที่น่าสนใจขนาดนั้น ก็แค่ผู้หญิงธรรมดาแถมยังไร้ครอบครัว ไร้สมบัติใดๆ อีก

"คุณไม่ได้พูดผิดใช่มั้ยคะ" มิ้วหน้าแดงเรื่อ อยากได้ยินคำยืนยันอีกครั้ง หรือไม่ เธอก็คิดว่าตัวเองหูฝาด แต่เมื่อครู่เธอก็มั่นใจว่าได้ยินมันชัดเจน

"ผมจะย้ำมันกับคุณอีกครั้งคืนนี้ แต่คุณคงต้องลงแรงหน่อยนะ" ไทเลอร์พูดก่อนรวบลำคอระหงเข้ามารับจูบอีกครั้ง ท่าทางที่อ่อนลงของเธอกำลังทำให้เขาลิงโลด มั่นใจว่าจะมีเธอในอ้อมกอดไปจนถึงเช้า

"ฉันขอโทษที่ต้องทำให้คุณผิดหวัง เพราะฉันมีรอบเดือน" มิ้วส่งยิ้มอย่างผู้ชนะให้เขา แต่คำพูดต่อมาก็ทำให้เธอหน้าม้าน

"ปากคุณก็ยังว่างที่รัก"

"ไอ้คนลามก" มิ้วด่าเขาในใจ หันหน้าหนีทันทีที่เขาพูดจบ นี่เขาจะไม่ยอมลดราวาศอกให้เธอเลยใช่มั้ย