เบียร์ วาสุ นักเทนนิสมือวางอันดับ1 ของประเทศผู้ที่มีความมุ่งมั่นที่ทำฝันของคนที่เขารักให้เป็นจริง
เท็น เทนนิส เมลดา สาวสวยที่มีดีแค่สวย นิสัยขี้เหวี่ยงขี้วีน อิจฉาที่วาสุได้ดีกว่า เพราะวาสุเป็นเด็กมี่พ่อเธอเอามาเลี้ยงจนได้ดี
“ไอ้กาฝาก”
อิมเมจของเรื่องถูกนำมาใช้ประกอบเพื่อความบันเทิง ถ้าท่านใดไม่ชอบกรุณามองข้ามไปนะคะ
###########################
ตั้งแต่พ่อรับไอ้คนขี้ประจบคนนั้นเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับเธอ ชีวิตของเมลดาก็หาความสุขไม่ได้อีกเลย วาสุนักเทนนิสที่ใครๆก็บอกว่าเขาเก่งนักเก่งหนา แต่สำหรับเธอแล้วมันเป็นแค่เรื่องลวงโลก หมอนั่นคงไปไม่ถึงฝันถ้าไม่มีพ่อของเธอเป็นกองหนุน รู้อย่างนี้แล้วยังจะชมมันอีกไหม
🎾🎾🎾🎾🎾🎾🎾🎾🎾🎾🎾🎾🎾
🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽🔽
"เข้ามาในห้องพี่ทำไมครับ"วาสุพยายามเอ่ยออกไปอย่างสุภาพที่สุด เมื่อมองไปยังคนที่ยืนตัวลีบอยู่ใกล้ๆประตู ดีนะที่เขาออกมาทันไม่งั้นคงจับไม่ได้คาหนังคาเขาแบบนี้
"เปล่า"เมลดาตอบเสียงสูงด้วยท่าทีไม่พอใจ ดวงตากลมโตมองกวาดไปทั่วอย่างหวาดระแวง ก่อนจะมาหยุดที่ร่างสูงที่มีเพียงผ้าขนหนูพันมาแค่ช่วงล่าง เนื้อตัวยังมีหยดน้ำเกาะพราวไปหมด
"ซ่อนอะไรไว้ข้างหลังครับ"วาสุยังคงถามต่อเมื่อเห็นหญิงสาวไพล่มือไว้ด้านหลัง เท้าหนาขยับมาด้านหน้าอีกก้าว คนที่ยืนตัวลีบเลยดูตัวเล็กลงไปอีก
"ไม่มีอะไร"เมลดาตอบ เริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ เธอประมาทเองที่ใช้เวลาหาของนานเกินไป
"ยื่นมือมาข้างหน้า แล้วแบออกให้พี่ดูพร้อมกันครับ"
"เอ๊ะ!!ก็บอกว่าไม่มีอะไรไง"
"พี่ไม่เชื่อคุณเท็นหรอก แบมือครับ"วาสุยังคงคาดคั้น ก่อนจะขยับเข้ามาใกล้ๆเมลดาอีกนิด
"นี่ไง! อยากดูก็ดูเห็นหรือยังว่าไม่มีอะไร"เมลดายื่นมือออกไปข้างหน้าแล้วแบออกทั้งสองข้าง เมื่อรู้สึกกลัวคนที่ย่างสามขุมเข้ามา
"ครับ แต่พี่ไม่เชื่อ พี่ขอค้นตัวครับ"
"จะมากไปแล้วนะ"เมลดาแหวกลับ เมื่อชายหนุ่มยังดึงดันที่จะค้นตัวเธอ
"คุณเท็นเข้ามาแบบนี้ พี่เชื่อว่าต้องมีเจตนาไม่ดี และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่คุณเท็นเข้ามาขโมยของพี่ไป"วาสุยังคงพูดต่อ เมลดาฉุนกึกกับข้อกล่าวหาของชายหนุ่ม ใช่เธอเคยแอบเข้ามาในห้องเขาแล้วไงละ ก็นี่มันบ้านเธอนี่ และคำที่เขากล่าวโทษก็หนักเกินไป เธอเคยขโมยอะไรของเขาที่ไหน อย่างมากก็หยิบติดมือไปชิ้นสองชิ้น ก็ของเล็กๆน้อยๆทั้งนั้น บางทีก็แค่เอารูปแฟนเขาไปทิ้งในน้ำ และก็ของที่คนรักและแฟนคลับเขาให้มานิดๆหน่อยๆไม่ใช่ของที่มีราคาค่างวดอะไรสักหน่อย
"จะมากไปแล้วนะ มีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันขโมยของ"เมลดาโวยวาย
"คนที่แอบเข้ามาหยิบของๆคนอื่นไปไม่เรียกว่าขโมยหรอกหรือครับ คุณเท็นโตแล้วเลิกเสียทีเถอะครับนิสัย 'ขี้อิจฉาเนี่ย'"
"กรี๊ดดด!!!ไอ้เบียร์แกมีสิทธิ์อะไรมาด่าฉันห๊ะ"
"ถ้าคุณเท็นเสียงดังจนโค้ชได้ยิน ก็อย่ามาโทษพี่นะครับ"
ได้ผลเพราะทันทีที่คำว่าโค้ชลอยเข้าหู เมลดาก็หุบปากฉับ พร้อมกับยกมือขึ้นมาตะปบปากตัวเอง คงไม่ดีแน่ถ้าพ่อเธอขึ้นมาเห็นเธออยู่ในห้องของไอ้กาฝากแบบนี้ พ่อเธอยิ่งลำเอียงอยู่ด้วย
"ฝากไว้ก่อนเถอะ"เมลดาหันมาชี้นิ้วคาดโทษ ก่อนจะขยับไปใกล้ประตูอีกนิดเพื่อจะได้ออกไปเสียที
"ยังไปไม่ได้ครับ ต้องให้พี่ค้นตัวก่อน"
"ไอ้เบียร์"
"ครับ...จะให้พี่ค้นหรือจะให้คุณพ่อมาค้นครับ"
"ก็ได้!!!แกจำไว้เลยนะ"เมลดาคาดโทษ ก่อนจะยอมจะนน ยอมให้วาสุเข้ามาค้นตัวให้มันจบๆไป ดีกว่าให้พ่อของเธอขึ้นมาเรื่องคงไม่จบง่ายๆแน่ และสุดท้ายพ่อเธอก็ดุเธอต่อหน้าเขาให้เธอได้อายอีกด้วย ร่างบางยืนนิ่งเมื่อคนร่างสูงขยับเข้ามาจนประชิดตัว ลมหายใจเริ่มสะดุดเมื่อได้กลิ่นสบู่และน้ำยาหลังโกนหนวดของเขา
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
เบียร์ ❤เท็น
E-book มาแล้วจ้ะ