ด้านหนึ่ง..เธอคือหญิงสาวแสนสวย มีเสน่ห์น่าหลงไหล รูปร่างอรชรอ่อนหวานราวกับนางฟ้านางธิดา เธอมีใบหน้าและรอยยิ้มที่สะกดใจของผู้คนทั้งหลายให้หลงไหลพรำ่เพ้อแม่แต่แรกพบสบตา
แต่อีกด้าน..เธอคือนางมารร้ายที่เซ็กซี่ขยี้ใจชาย แม้ใครได้มองก็อยากจะสัมผัส อยากจะเป็นเจ้าของ อยากจะตีตราจองผูกมัดให้เธอมานอนใต้ร่างกดจับราบไปกับเตียงเสียให้ได้ "ให้ตายสิ ทำไมเธอถึงน่าหลงไหลรุ่มร้อนขนาดนี้นะ..นี่เธอมีเสน่ห์พิศวาสขนาดนี้เชียวหรือ?"
ผู้ชายคนนี้น่ะเหรอ!....ใครๆ ก็มองว่าผมเลือดเย็น เฉยชา แต่ใครๆจะรูว่าผมน่ะ..น่ารัก น่าหยิก น่ากินขนาดไหน ผมไม่ใหญ่หรอกค้าบบบ..แต่ใครเห็นต้องตะลึงงง! อ๊าาาาา!....อยากลองมั๊ยล่ะ รับรองว่าคุณจะร้องหาเอาจากผมไม่หยุดหย่อน ผมรับรอง..แต่!....อย่าทำให้ผมโกรธเป็นอันขาด เพราะผมจะไม่รับรองความปลอดภัยแน่นอน..อยาก..มั๊ย?....มาสิ..ตามผมมา..
"ผู้ชายคนนี้ดูก็รู้ น่าจะไม่ใช่ธรรมดา ดูจากตอนเราเข้ามาซิ มีผู้ชายชุดดำยืนเฝ้าประตูอยู่เต็มไปหมด ท่าทางก็ดูดี มีเสน่ห์ เอ๊ะ! ดูสิ สายตาของเขา ทำไมถึงมีเสน่ห์ขนาดนี้นะ????"
"นี่คุณ !...คุณจะมองผมแบบนี้อีกนานแค่ไหน หลงเสน่ห์ผมล่ะสิ"สายตาของมาริสาเกรี้ยวขึ้นเล็กน้อย"คุณคงคิดว่าตัวเองหล่อตายล่ะ ผู้ชายแบบคุณมีอยู่เกลื่อนเมืองซะยิ่งกว่าผลไม้ในตลาดสดซะอีก"
มาริสาตอบกลับออกไปอย่างเหลืออดกับคำพูดของผู้ชายปากร้ายแต่มันช่างตรงกันข้ามกับความคิดของเธอสิ้นดี "แล่วคุณจะรู้ว่าที่คุณพูดมาคุณคิดผิดมหันต์เลยล่ะสาวน้อย!จบคำพูดลีโอนาร์ดก็คว้าร่างบอบบางมาโอบกอดและผลักเธอลงบนตักทันทีทันใด "ว้ายยยย! นี่คุณจะทำอะไรน่ะ" มาริสาร้องเสียงหลงไม่คิดว่าเค๊าจะจู่โจมรวดเร็วจนเธอไม่ได้ตั้งตัวแบบนี้
"แล้วคุณคิดว่าผู้ชายที่เค๊ามาที่แบบนี้กัน คุณอย่าบอกนะว่าเค๊าจะมากินข้าวน่ะ"ลีโอนาร์ดพูดเสียงดังชัด มาริสาท่าทางลุกลนอึกอัก"เอ่อ..คือ..เอ่อ..ฉัน.."มาริสาอย่ากลัวสิเขาก็แค่ผู้ชายทั่วๆไปที่ต้องการแค่ร่างกายของผู้หญิงอย่างเธอ อย่าไปใส่ใจ อย่าไปหวั่นไหว กับเสน่ห์ของเขาเชียวนะ อีกใจหนึ่งที่เธอพยายามต่อต้านอาการสั่นไหวในหัวใจของตัวเองที่ตกอยู่ในอ้ออมกอดของเขา
"อึ๊บ..อื้อ"..ไม่ทันไรลีโอนาร์ดก็ประกบปากเข้ากับปากบางทันทีเขาลากลิ้นซอกซอนในโพรงปากเล็กเกี่ยวกระหวัดดูดลิ้นเล็กทันทีด้วยความรุ่มร้อน มาริสาก็ไม่ทันตั้งตัว เธอเผลอไปกับอารมณ์ที่เขาส่งมาให้เธอรวดเร็ว ลิ้นเล็กก็เกี่ยวพัดลิ้นใหญ่อย่างดูดดื่มเช่นกัน มือของลีโอนาร์ดไม่อยู่ว่าง มันบีบขยำหน้าอกที่ทะลักล้นออกมาจากชุดที่เธอใส่อย่างย่ามใจก่อนจะสอดแทรกมือเข้าไปในร่มผ้าสะกิดยอดถันอย่างเมามัน
"อ๊ะ..ยะ..อย่า..ค่ะ"มาริสารีบห้ามทั้งที่ตัวเธอเองหายใจหอบถี่จนจะหมดลมเพราะเขาจูบดูดดื่มที่โพรงปากเธอยาวนานเธอรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออกเหมือนจะขาดใจอย่างไรอย่างนั้นเพราะเหมือนโดนเขาสูบวิญญานไปเสียหมดสิ้น ลีโอนาร์ดเมื่อเห็นคนตัวเล็กนิ่งเงียบไปก็ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ พลางคิดว่าแม่สาวน้อยคนนี้คงต้องติดใจในรสจูบที่เขามอบให้เป็นแน่ ก่อนที่มาริสาจะเงียบไปจนผิดสังเกตุจึงถอนริมฝีปากออกจากเธอ พลางจับตัวเธอเขย่าไปมา "คุณ..คุณ..คุณ!..."ให้ตายสิ เธอเป็นลมหรือนี่?? แค่นี้ถึงกับเป็นลมเลยเหรอ? นี่เธออยู่ในซ่องนะ ถึงมันจะดูหรูหรา แต่ใครๆก็รู้ว่าที่นี่เป็นคลับที่เปิดพร้อมให้บริการเรื่องนั้นด้วยหากใครพอใจ "โธ่เว้ยยย! " ลีโอนาร์ด สบถออกมาอย่างเสียอารมณ์..
กุหลาบนิล
Guest
