ขนม บริหาร ปี 1
“ที่บ้านพี่มีแมวไหม หนูเข้าไปได้หรือเปล่า”

ดาร์ก ปี 3
“ถ้าชอบอ่อยขนาดนั้น มาอ่อยฉันสิ้”
...................................................................
ฉันชื่อ ขนม เป็นเพรชชี่น้องใหม่ ใสใสอ่ะแกรรร การไปเรียนมหาลัยเป็นการเปิดโลกทัศน์ให้แก่สายอ่อยอย่างฉัน ฉันใช้ชีวิตแต่ละวันด้วยการนั่งมองอาหารตา ด้วยความสงบสุข(มั้ง) จนอยู่ดีๆ ในวันหนึ่งฉันก็มีคู่หมั้นโผล่ขึ้นมาโดยไม่ทันรู้ตัว ด้วยเหตุผลทางธุรกิจงี่เง่า และที่สำคัญเราไม่ชอบขี้หน้ากัน ทำให้ฉันกับเขาตกลงเป็นคู่หมั้นเพื่อตบตาผู้ใหญ่ไปก่อน ค่อยถอนหมั้นกันทีหลัง “ดาร์ก” คือ ผู้ชายคนเดียวในโลกที่ฉันไม่เคยคิดจะอ่อยสักนิด ต่อให้เขาหล่อขนาดไหนก็ตาม.....
“ขนม นี่เธอไปอ่อยผู้ชายมาอีกแล้วสินะ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าให้ฉันรู้” ดาร์กกดเสียงให้เข้มขึ้น
“แสดงว่าถ้านายไม่รู้ก็อ่อยได้” ขนมมองดาร์กทำตาปริบๆ ราวกับว่าสิ่งที่ตัวเองทำไม่ผิดอะไร
“ขนม” ดาร์กเค้นเสียงรอดไรฟัน เขาอยากจะฟาดก้น ยัยหน้าสวยนี่สักที โทษฐานที่ทำลอยหน้าลอยตา
เอาน่า...อย่าอินเกินสิดาร์ก นายกันฉันแค่คู่หมั้นหลอกๆ
............................................................
***เรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง สถานที่ไม่มีอยู่จริง
นิยายเรื่องที่ 3 แล้วนะคะ
****ไม่อนุญาตให้คัดลอกหรือดัดแปลง