โชคดีบนความโชคร้ายของสาวน้อยน่ารักอวบอัดอย่าง 'แพรไพลิน' ที่ครอบครัวของเธอเกิดอุบัติเหตุรถตกเหวและเหตุการณ์นั้นทำให้เธอสูญเสียบุคคลอันรักยิ่งไปทั้งสองคน เหตุการณ์บ้าๆนั่นพรากครอบครัวไปจากเธอ แพรไพลินไม่เหลือใครอีกแล้วจนกระทั่ง..
"หนูแพร..ใช่มั้ยครับ" เสียงทุ้มพร่าเอ่ยขึ้นมาจากด้านหลังของหญิงสาววัยกำลังโตที่นั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่
"ฮึก! ใช่ค่ะ" ตอบรับด้วยเสียงสั่นเครือ
"อย่าร้องนะครับ อาเป็นน้องที่สนิทกับพ่อของหนู มาอยู่กับพวกอานะครับ"
"..ค่ะ" เมื่อไม่เหลือใครแล้วแพรไพลินจึงเลือกที่จะตอบรับคุณอาใจดีคนนั่นไป
..นั่นคือโชคดีที่เกิดขึ้นกับเธอ เป็นแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวในโลกที่มืดมน..
แต่แล้ว..เรื่องกลับไม่จบเพียงแค่นั้นเมื่อแพรไพลิน..คิดกับคุณอาเหล่านั้นมากกว่าคำว่าอาหลาน
.......
"อ๊าา! อาหมอกขา ..คุณอา! ซี้ดด อ่าา"
"แพร! หนูแพรของอา~"
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
"อร้ายยย อาดิน อาเพลิง หนูแพรเสียวค่ะ..เสียวจะขาดใจแล้วค่ะ อร้ายย!
จ๊วบบ!
"อื้มม เมียจ๋า อ่า"
"อึก ทนไว้นะคะที่รัก อาจะเสร็จแล้ว ..ซี้ดดด"
......................