สวัสดีค่าาา วันนี้มาพบกับ sweet อีกแว้ววว
หลังจากที่นิยายเรื่องก่อน sweet คิดว่ามันไม่ค่อยโอเคเลยทำการลบเรื่องเป็นที่เรียบร้อย อยากจะขออภัยงามๆกับรี้ดที่น่ารักที่กำลังติดตามผลงานนะคะ ยังไงก็ต้องขอโทษสำหรับเรื่องที่แล้วที่ไรท์ฝืนที่จะเขียนต่อไม่ไหวเพราะไรท์ว่า พล็อตเรื่องที่ลบไปมันแปลกๆรู้สึกไม่ค่อยเข้าถึงอารมณ์เท่าไหร่จึงได้ทำการลบไป ยังไงก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ด้วยนะคะ
แล้ววันนี้!! ไรท์จะมาทำการชดเชยสำหรับเรื่องที่แล้วโดยการ ทำเรื่องใหม่ให้นะค่าา เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการหลงยุค แต่! ยังเป็นวายนะค่ะ แล้วสำหรับใครที่หลงเข้ามาในเรื่องนี้ ถ้าไม่ชอบเกี่ยวกับชายรักชายโปรดกดออกได้เลยค่ะ แต่ถ้าชอบ ขอเสียงติ่งสาววายหน่อยค่าาา ยังไงเรื่องนี้ไรท์จะทำให้สุดความสามารถเล้ยย และสัญญาว่าจะไม่ลบเรื่องนี้แน่นอนค่ะ ยังไงไรท์ก็ขอกำลังใจจากรี้ดที่น่ารักทุกคนด้วยนะคร้าบบบบบ เดี๋ยวเอาน้ำจิ้มไปก่อนเน้อออ
.....................................
เพราะเหตุการณ์ที่จากมาทำให้คนอย่าง 'ฉีเยว่ ที่ไม่เคยลืมเหตุการณ์นั้นไม่เชื่อในความรักอีกต่อไป อีกทั้งเมื่อโผล่มาในที่ที่ไม่คุ้นเคยทั้งๆที่สมควรตายแล้วตกนรกไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดกลับมาอยู่ในที่ที่ไม่มีบันทึกในประวัติศาสตร์ของจีนแม้แต่แอะเดียวและยังมีเหตุการณ์ที่ทำให้คนมีความอดทนสูงอย่างฉีเยว่หมดความอดทนลงตั้งแต่โผล่เข้ามายังไม่ถึงสามนาที
......................................
"นี่ๆๆๆอยากกิน...ยำมาม่า" ฉีเยว่ได้กล่าวไว้
"อันใดคือยำมาม่า" บุคคลปริศนาถาม
"อยากกินมะ เดี๋ยวจะทำ" ยักคิ้วหลิ่วตา
"อือ...แล้วแต่เจ้าเลย"
ตกดึก
ปู๊ดดด! ป๊าดดดด!
"ฉีเยว่!!!!!!!!!!!!!"
"โอ๊ะ!ขอภัยข้าทำผิดสูตร โฮะๆๆๆ"
...อาเมน...
ฮุฮุๆๆๆ
......................................
แล้วเจอกันน้าาา ม้วฟฟฟฟ!!!
Guest
