Fic : Erwin x Levi (EruRi)
Intro
ในค้ำคืนที่แสนสงบ รีไวล์ เฟอร์แลนและอิซาเบลได้ออกมาเดินเล่นสูดอาการข้างนอก
อากาศที่พวกเค้าไม่เคยได้รับเลยตอนที่อยู่ในเมืองใต้ดิน
และในชีวิตไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าจะได้ขึ้นมาอยู่บนพื้นดินธรรมดาแบบคนทั่วไป
“วันนี้ท้องฟ้าสวยเนอะว่าใหม่ ลูกพี่ เฟอร์แลน” ชายหนุ่มทั้งสองที่กำลังเดินอยู่ค่อยๆชะลอฝีเท้าของตน
และได้หันไปมองต้นเสียงที่พูดขึ้น
“ก็จิงนะรีไวล์” ชายหนุ่มเจ้าของสีผมน้ำตาลเอ่ยก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มที่ส่วนสูงต่ำกว่าคอของเขา
“อืม” รีไวล์ก็คือรีไวล์ ใบหน้าที่แสนจะเบื่อโลกไม่ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์อะไรก็ตาม
ดวงตาที่เหมือนจะหลับในทุกเวลา ทำเอาดึงดูดเพื่อนสนิทอย่างเฟอร์แลนอยู่ไม่น้อย
ทั้งสามคนเดินเล่นเป็นเวลานาพอสมควรจึงตัดสินใจเดินกลับที่พัก
ขณะที่กำลังเดินกันอยู่นั้น สายตาของชายหนุ่มผมดำสนิทก็เหลือบไปเห็นทหารหลายนายกำลังชุลมุนกันอยู่
มีทหารหนึ่งนายวิ่งหน้าตั้งไปทางที่พักของหน่วยแพทย์ สีหน้ามีความกังวลเป็นอย่างมาก
ทหารนายนั้นไม่วิ่งเข้าไปแต่เขากำลังสูดลมหายใจให้เต็มปอด ร่างเล็กจ้องเขม็งไปทหารรายนั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ลูกพี่จ้องอะไรอยู่หรอ?” หลังจากสิ้นคำถาม มือของทหารฝึกหัดร่างเล็กได้ชี้ไปทางทหารที่กำลังตั้งสมาธิอยู่หน้าที่พักของทีมแพทย์
เวลาผ่านไปนาทีกว่าหัวของทหารนายนั้นที่กำลังก้มอยู่ได้เงยหน้าขึ้น
“หน้าหน้าหน่วยฮันซี่เรียกแพทย์ฝีมือดีไปที่รถม้าคับ!!!!!!!!!!!” เสียงของทหารรายนั้นทำเอาทั้งสามอึ้งกันไปเลยทีเดียว
ในระยะนั้นใครไม่ได้ยินควรไปเช็คสภาพหู
หลังจากสิ้นเสียงก็มีแพทย์หลายนายวิ่งลงมาจากตึกด้วยความเร็วสูง มุ่งหน้าไปทางรถม้าที่ว่า
“มีอะไร ทำไมถึงมาเรียกกันดึกดื่นป่านนี้” ตอนนี้ใบหน้าของทั้งสามเต็มใบด้วยความสงสัยอยูไม่น้อย
แต่ก็ไม่คิดจะตามไปคอยเฝ้าดูอยู่หลังต้นไม้ใหญ่
เวลาผ่านไป5นาทีกว่า
มีทหารสองนายเดินลงมาจากรถม้า ที่มือถือเปลผ้าสีขาว สายตาของรีไวล์จ้องไปที่คนที่นอนอยู่ในนั้นซะมากกว่า
ไม่นานก็มีทหารอีกสองนายเดินลงมาจากรถม้า พร้อมกับร่างของใครบางคนที่นอนอยู่ในเปลผ้า
เนื่องจากระยะห่างจากรถม้ากับทั้งสามอยู่ห่างกันพอตัว จึงไม่รู้ได้ว่าใครที่นอนบนเปลผ้าขาวทั้งสอง
ทหารทั้งสี่นายวิ่งตรงไปยังที่ซักที่ พร้อมกับหน่วยแพทย์หลายนาย ถ้าให้เดาคงจะเป็นห้องพยาบาล
“ผมสีทอง.....ทั้งสองคนเลย” อิซาเบลเอ่ยขึ้น ชายหนุ่มผมดำสนิทหลังจากได้ยินคนตรงหน้าเอ่ยขึ้น
ก็พุ่งตัวไปห้องพยาบาลทันที
“รีไวล์รอด้วย”
ห้องพยาบาลตอนนี้วุ่นวายไปหมด ทหารแพทย์วิ่งไปทั่วห้อง
ในสายตาของรีไวล์ตอนนี้เขาเห็นร่างชายหนุ่มสองคนนอนไม่ได้สติอยู่ที่เตียงพยาบาล
ตัวเต็มไปด้วยเลือด ร่างที่นอนอยู่บนเตียงแรก มีผมสีทอง ไว้หนวดเครา
มีพยาบาลหญิงนั่งคร่อมกดเลือดอยู่ที่หน้าท้อง เตียงถัดไป เป็นร่างหนา ผมสีทองเช่นกัน ผู้เป็นเจ้าของดวงตาสีฟ้า
มีหัวหน้าหน่วยฮันซี่นั่งกดเลือดให้อยู่
“หัวหน้าหน่วยฮันซี่ค่ะ คุณมิเกะเลือดยังไหลไม่หยุดเลยค่ะ” หญิงสาวผมแดงออกเลือดหมูใส่แว่น ได้ก้มมองไปยังร่างหนาที่ตัวเองกดเลือดให้อยู่
“เอลวินก็ด้วย” ใบหน้าที่เคยมีแต่รอยยิ้ม ตอนนี้ใบหน้าถอดสีไปแล้ว มีแต่ความกังวล กลัว หลายๆอย่างปนกัน
‘นี้มันอะไรกัน’
Intro จร้าาาาา รอชมมมมมม #EruRi