พันธะสวาท ตรวนเสน่หา 1.

ในที่สุดนักเขียนก็ได้มีเวลาจัดการกับหลายๆอย่างในวันหยุดยาวคริสต์มาสและได้ตัดสินใจนำนิยายเรื่องแรกมาลงติดเหรียญให้ได้อ่านกันค่ะ

พันธะสวาทตรวนเสน่หา1. (มีสองเล่มค่ะ) มีการแก้ไขคำผิดและรีไรท์นิดหน่อยค่ะจะนำมาให้อ่านจนจบโดยการติดเหรียญด้วยพร้อมกับอัพเดทอีบุ๊กในเมพกับ Hytexts หลังจากที่ทำการรีไรท์สมบูรณ์แล้วค่ะ

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTM4MDk4OCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjU6IjYyMTgwIjt9

http://www.hytexts.com/ebook/book/B013129

https://itunes.apple.com/book/id1282958596

https://play.google.com/store/books/details?id=7Kk1DwAAQBAJ

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTM4MDk4OCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjU6Ijg3MzkxIjt9

http://www.hytexts.com/ebook/book/B017778

ถ้าผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมาณที่นี้ด้วยค่ะ

💓💓💓อ่านให้สนุกนะคะ  💓💓💓

“คุณพชร...ตื่นค่ะตื่นได้แล้ว” หล่อนยังคงขัดขืนสุดฤทธิ์แล้วเขาก็เหวี่ยงร่างของหล่อนลงไปยังที่นอนตรึงลำแขนทั้งสองข้างไว้ข้างศีรษะของหญิงสาวส่วนตัวเขาตอนนี้หายใจหอบถี่มากขึ้น “ผมพยายามหลับแล้วนะแต่คุณเล่นลูบไล้ผมไปมาแบบนี้ผมหลับไม่ลงนะกษมายังไงผมก็ต้องตื่น” เขาบอกเหตุผลที่ทำให้เขาตื่นมาในอารมณ์แปรปรวนแบบนี้และอยากจะจับหล่อนปล้ำไปเสียให้รู้แล้วรู้รอดความคิดนั้นไม่ได้อยู่แค่ในหัวแต่มันได้สั่งการให้เขาก้มหน้าควานหาความหอมหวานจากลำคอระหงอีกครั้ง

“ฉันไม่ได้กวนค่ะฉันไม่ได้ตั้งใจนึกว่าคุณหลับอยู่” หล่อนประท้วงทั้งดิ้นสู้เขายิบตา

“ผมคิดถึงคุณ...กษมา” หญิงสาวอึ้งไปนิดกับสิ่งที่ได้ยินและมันทำให้หัวใจที่ห่อเหี่ยวก่อนหน้านี้พองโตและอิ่มเอมขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

“คุณพชรคะ” หล่อนเรียกชื่อเขาเสียงเบาราวกระซิบ

“พูดมา!” แม้ว่าท่าทางของเขาเหมือนจะตั้งใจฟังแต่การกระทำอันรุกหนักยังคงดำเนินอย่างเย้ายวนและเรียกร้องให้อีกฝ่ายคล้อยตาม

“ทำไมคุณทำแบบนี้ละคะทำไมคุณเลือกฉัน” พชรชะงักกับการกระทกทั้งหมดแล้วมองจ้องมายังดวงตาคู่สวยแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่

“ผมมีเหตุผลของผม”

“เหตุผลของผู้ชายทั่วไปหรือเปล่าคะ” ชายหนุ่มไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้นักว่าหญิงสาวหมายถึงอะไรกันแน่

“คุณหมายถึงอะไร”

“ก็เหตุผลของผู้ชายที่มักมากไงคะ” น้ำเสียงของหญิงสาวเริ่มเข้มขึ้นเมื่อเห็นว่าเขาทำเหมือนไม่เข้าใจ

“อ้อ...” คราวนี้เขาเข้าใจอย่างถ่องแท้และทำให้ต้องหัวเราะหึในลำคอออกมาหล่อนไม่ค่อยชอบใจกับอาการของเขาเลยหญิงสาวผลักร่างหนาออกจากตัวหล่อนจนได้

“อย่างผมเนี่ยนะมักมาก?” เขาชี้มือเข้าหาตัวเองหลังจากที่คิดว่าตัวเองกำลังถูกอีกฝ่ายกล่าวหาอยู่

“ก็ใช่นะสิคะไม่มักมากแล้วจะเรียกว่าอะไรละ”

“คุณลอยนวลมาได้เป็นเดือนๆขนาดนี้  ถ้าผมมักมากคุณไม่รอดมือผมตั้งแต่อยู่ที่โรงแรมคืนแรกแล้วละคนสวย!”