MY 💖 GRIL รักหมดใจยัยจอมบื้อ

​MY 💖 GRIL รักหมดใจยัยจอมบื้อ

อาทิตย์ รุ่งเจริญพิพัฒน์ (ซัน)

อายุ 18 ปีเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูล และถูกส่งไปเรียนเมืองนอกตั้งแต่เด็ก โดยมีพี่เลี้ยงเป็นคนดูแลทางบ้านมีฐานะที่ร่ำรวย ซันเป็นหลานเจ้าสัวของห้างดังหลายแห่งในกรุงเทพ จึงทำให้มีอิทธิพลในด้านธุรกิจเลยต้องมีบอดี้การ์ดส่วนตัว เพราะเขาเป็นรุ่นต่อไปที่จะต้องสืบทอดธุรกิจต่อจากพ่อ จู่ๆพ่อก็สั่งให้เขากลับเมืองไทย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เคยสั่งเอาไว้ว่าให้เรียนจบก่อนค่อยกลับมา

  ​

ณัฐชา พานนิช (นัท)

อายุ 18 ปีเป็นลูกคนเดียวฐานะทางบ้านไม่ได้ร่ำรวยอะไร นัทค่อนข้างเรียนดีเรียนเก่งจึงทำให้ได้ทุนการศึกษา ของโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ค่าใช้จ่ายในการทำกิจกรรมก็ค่อนข้างสูง แต่พ่อกับแม่ของเธอไม่เคยให้ตกกิจกรรมร่วมกับเพื่อนๆ นัทเป็นคนประหยัดไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือย ความฝันอยากเป็นเจ้าของน้ำหอมแบรนด์ของตัวเอง และหวังไว้สักวันเธอจะทำให้พ่อกับแม่อยู่สุขสบาย

(".....")

"นี่เธอ อยากตายหรือไงห้ะ..! เดินดูรถบ้างสิ"

อุต๊ะ..ไอ้บ้านี่ หน้าตาก็ดีแต่ปากร้ายชะมัด กำลังจะดีอยู่แล้วเชียว เกือบจะขับรถชนฉันแท้ แต่กลับลงจากรถมาตระโกนด่าฉันซะงั้น แถมต่อหน้าผู้คนมากมายด้วยนะ ไอ้บ้าเอ้ย ตัวเองเป็นคนขับรถไม่ดูเองแท้ๆ ฉันกัดฟันแล้วก้มหน้าลงเล็กน้อย เอามือเล็กปัดกระโปรงและตามเนื้อตัวเพื่อเอาเม็ดทรายออก ก่อนจะยกมือขึ้นจัดทรงผมให้เข้าทรง แล้วหันไปประจันหน้ากับไอ้หน้าหล่ออย่างไม่ลดละ ก่อนจะเปล่งเสียงแหลมด่ากลับ

"นายนั่นแหละ ขับรถประสาอะไร เกือบจะชนฉันแล้วเห็นม่ะ นี่มันในโรงเรียนนะ ไม่ใช่สนามแข่งรถ"

ไอ้บ้านี่เป็นใครมาจากไหนกัน ทำไมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย น่าจะเป็นนักเรียนใหม่สินะ ใส่ชุดของโรงเรียนเราด้วยแฮะ หื้ม..มีบอดี้การ์ดซะด้วย ไม่ธรรมดานะเนี่ย

"ยัยบื้อนี่ กล้าดียังไงมาตระโกนใส่หน้าฉันห้ะ"

"นายเป็นคนผิดนะ ยังจะลงมาว่าฉันอีก อีกอย่างฉันไม่ได้ซื่อบื้อโว้ย"

ไอ้บ้าเอ้ย..ผู้ชายอะไรวะ เกือบจะชนผู้หญิงสวยๆ อย่างฉันแล้วแท้ๆ แทนที่จะลงมาขอโทษ กับมาขึ้นเสียงใส่ฉันซะงั้น ตัวเองเป็นฝ่ายผิดแท้ๆ

....😠😠!

(".....")

"เธอห้ามจับมือกับไอ้วินมันอีกเข้าใจไหม เธออย่าลืมสิ ว่าเธอเป็นคู่หมั้นของฉัน หึ..และที่เธอยอมหมั้นกับฉันก็เพราะเงินไม่ใช่เหรอ ที่เธอมีเงินใช้หนี้ให้พ่อกับแม่ก็เพราะว่าเธอได้หมั้นกับฉัน เพราะฉะนั้นเธอต้องเชื่อฟังฉัน"

"ห้ะ! นายว่าฉันแรงเกินไปแล้วนะ"

"แล้วมันไม่จริงเหรอ เธอและพ่อกับแม่ของเธอ ต้องการเงินไม่ใช่เหรอ ถึงได้ยอมหมั้น เพราะฉะนั้นห้ามทำอะไรนอกเหนือคำสั่งฉัน เธอควรจะทำดีกับฉันให้มากๆ อ้อนฉันให้เยอะๆ เหมือนที่เธออ้อนพ่อของฉันไง ให้ช่วยไถ่บ้านใช้หนี้ หึ..หน้าเงินกันทั้งบ้าน พ่อของเธอสอนมายังไงล่ะ เอาออกมาใช้สิ ฉันอาจจะใจดีให้มากกว่านี้ก็ได้"

เพี๊ยะ!

"..นายซัน"

คำพูดที่ออกจากปากของนายนั่นมันแรงเกินที่ฉันจะรับไหว ฝ่ามือเล็กของฉันฟาดลงที่แก้มขาวของเค้าอย่างแรง สุดจะทนแล้วจริงๆด่าฉันคนเดียวฉันไม่ว่า เล่นถึงพ่อแม่ของฉัน ฉันไม่ยอมหรอก นายมันสมควรโดน ไอ้บ้า

"ที่ฉันกับนายต้องหมั้นกัน เป็นเพราะผู้ใหญ่ ข้อนี้นายจำเอาไว้ด้วย และที่ฉันตอบตกลงจะหมั้นกับนาย เพราะเงินข้อนี้ฉันยอมรับ แล้วไงล่ะ ฉะ...ฮึกๆ ฉันไม่ได้ร่ำรวยเหมือนนายนี่ ฮือๆ..ที่อยากได้อะไรก็ต้องได้ ฮึกๆฉันเกิดมาจนฉันผิดเหรอ ฉันยอมหมั้นกับนายเพื่อช่วยพ่อกับแม่ฉันผิดเหรอ ฮึกๆฮืออๆ...ทำไมนายจะต้องมาว่าพ่อกับแม่ของฉันด้วย นายจะด่าจะว่าฉันเห็นแก่เงินฉันไม่ว่า ฮึกๆแต่นายห้ามมาว่าพ่อกับแม่ของฉันเด็ดขาด ฮือๆ..ฮึกๆ"

 *บุคคลและสถานที่ไม่มีอยู่จริงเนื้อหาและสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อความบรรเทิงเท่านั้น

ข้อห้าม

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์

(ฉบับเพิ่มเติม พ.ศ.๒๕๕๘)

ไม่อนุญาตให้คัดลอก ปลอมแปลง ดัดแปลง สแกนหนังสือ หรือส่วนใดส่วนหนึ่งในเนื้อหา เพื่อสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ทางอื่นใดก็ตามรวมถึงภาพปกนิยายกับการประกอบการใดๆ ทั้งสิ้น หากพบเจอรับคำขอโทษเป็นเงินเท่านั้น

ชี้แจง

โปรดคอมเม้นด้วยถ้อยคำที่สุภาพ หรือแนะนำช่องทางในการเขียน ชื่อตัวละครและสถานที่เป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาเท่านั้นไม่มีอยู่จริง

​

เรื่อง : My 💖 Girl รักหมดใจยัยจอมบื้อ

ผู้แต่ง : พลับพรึงสีชมพู

เรียบเรียง : พลับพรึงสีชมพู