“ขุนพล สี่กษัติรย์” คือฉายาของผมที่ชอบเรื่องท้าตี ท้าต่อย ไม่หวั่นเกรงต่อใครหน้านั้นทั้งนั้น ไม่ว่าจะหน้าตาและฐานะ ช่างสมบรูณ์แบบ..
ใช่สมบรูณ์แบบเกินไปจนไม่คิดเลยว่าคนอย่าง ไอ้ขุนคนนี้จะไปพลาดท่าเสียตัวให้ผู้ชาย..
ความเมามักนำความฉิบหายมาให้คนเรา...แต่มนุษย์เรานั้นไม่วายอยากลิ้มรสมัน
และผมก็ได้เจอดีจนได้...
เพราะเมื่อผมตื่นมาอีกทีกลับพบว่าตัวผมนั้นนอนอยู่กับผู้ชายตัวเท่ายักษ์!!!
ไอ้นอนก็ว่าแย่แล้ว...แต่นี้ผมดันเป็นฝ่ายโดนกดเหรอวะเนี่ย รับไม่ได้โว้ย!
.
.
.
ขออนุญาตปิดเนื้อหาเพื่อทำการรีไรท์นิยายเรื่องนี้นะครับ
#ชลันกร (อ้ายเก้ง)