จางอ้ายเจิน
จางอ้ายเจิน คุณหนูเพียงหนึ่งในจวนเเม่ทัพจางอี้ชิง ขุนพลเเนวหน้า ด้วยบิดาจำต้องรักษาชายเเดนเป็นหลัก นางจึงต้องอาศัยอยู่ยังชายเเดน ฉินเหนือ มาตั้งเเต่ยังเล็กๆ โดยมีหลานหลิงอ๋อง ผู้เป็น โอรสองค์เล็กใน เกาหยวนฮองเต้ จักรพรรดิเเคว้นเว่ย ผู้ยิ่งใหญ่...
หลานหลิงอ๋องหลังจากที่มารดาถูกปลดตากตำเเหน่งเต๋อเฟย ก็ถูกส่งมายังชายเเดนตั้งเเต่ยังเล็ก โดยมีจางอี้ชิง คอยดูเเล
จางอ้ายเจินเเละหลานหลิงอ๋องต่างเป็นทั้งเพื่อนเเละที่พึ่งของกันเเละกัน หลานหลิงอ๋อง มีใจรักผูกพันธ์กับอ้ายเจินมาเเต่ยังเล็ก
หลานหลิงอ๋องจะเรียกอ้ายเจินว่า อาเจิน ส่วน อ้ายเจินก็เรียก หลานหลิงอ๋องว่า อาหลิง..
อ้ายเจินหลงรักหลานหลิงมาตั้งเเต่จำความได้ หลานหลิงเป็นบุรุษที่กล้าหาญไม่น้อยกว่า เเม่ทัพจาง.. เติบใหญ่ด้วยวิชาสามารถ..
เเต่โชคชะตากลับเล่นตลกกลับทั้งคู่ หลางหลิงอ๋อง ถูกพระราชสมรสกับ องค์หญิงเเคว้นฉู่ นาม มี่หลันสั่ว
อ้ายเจินตัดสินใจสารภาพรักกับหลางหลิงอ๋อง เเต่กลับถูกหลานหลิงอ๋อง ปฎิเสธ อย่างสิ้นเยื่อใย... ด้วยเหตุผลที่ว่า "ข้ามิอาจขัดบัญชาเสด็จพ่อ "
อ้ายเจินยอมทิ้งศักดิ์ศรีที่มีคุกเข่าอ้อนวอน ขอร้องให้ หลางหลิงเปลี่ยนใจ คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาด้วยกัน เเต่หลานหลิงก็ใจเเข็ง เดินจากไป ไม่ใยดีทิ้งให้ อ้ายเจิน นั่งขุกเข่าร่ำไห้กลางสายฝน อยู่เพียงลำพัง
นี่สินะที่เขาเรียกว่าใจสลาย อ้ายเจินตระหนักว่าโลกทั้งใบของนางได้มลายลงไปเเล้ว..
'อาเจินจะเป็นเจ้าสาวของอาหลิงเพียงคนเดียว' คำพูดนั้นยังคงก้องอยู่ในหัวของอ้ายเจิน จากสิ่งที่เคยเป็นเสียงเเห่งรัก... เเต่บัดนี้มันกลับกลายเป็นคมดาบ เสียบเเทง ดวงใจอ้ายเจิน ซ้ำๆย้ำๆ ยากเกินจะฝืนใจหักห้าม
ขบวนสู่ขอเจ้าสาวมุ่งสู่เมืองหลวง.. อ้ายเจินในวัย 15 ปี ดั่งถูกเหยีบซ้ำๆที่หัวใจ ทุกๆก้าวของม้าที่อาหลิงขี่.. เปรียบดังใจนางถูกเหยียบครั้งเเล้วครั้งเล่า
หลานหลิงอ๋องหลังจากเเต่งงานกับมี่หลันสั่ว ก็ย้ายกลับเมืองหลวง มิกลับมายังชายเเดนอีกเลย...
อ้ายเจินล้มป่วยลงอยู่หลายเดิน นางทั้งผิดหวัง เจ็บช้ำ อาลัย อาวรณ์ ในบุรุษอันเป็นที่รักยิ่งของนาง ที่บัดนี้กลายเป็นของผู้อื่นไปเสียเเล้ว...
หลังจากนั้น 1 ปี วังหลวงมีประกาศคัดเลือกสตรีงามล้ำ เพื่อคัดเลือกเป็นฮองเฮาคู่บัลลังก์ หลังจากที่ เป่ยหลง ฮองเฮา ได้จากไปกระทันหัน ทำให้คำเเหน่งนี้ว่างลงหลายปี ...
อ้ายเจิน ตัดสินใจที่จะเข้าวัง เเม่ทัพจางก็ไม่ได้ขัดข้อง.. หากเเต่บุตรสาวตัดสินใจดีเเล้วเขาก็จะไม่ขัดขว้างนาง..
อ้ายเจิน... เพียงอยากจะเอาชนะหลานหลิงอ๋องเพียงเท่านั้น.. อยากเห็นเขาต้องคำนับนางในฐานะภรรยา.. ของบิดา
อยากให้เขาเจ็บปวด.. สักนิดจะมีบ้างหรือไม่ พระบัญชามิอาจขัด หึ... ข้าก็อยากจะรู้ว่ายิ่งใหญ่ล้นฟ้าโอรสมังกร คำพูดจะศักดิ์เพียงใดกัน!!
จางอ้ายเจิน ในวัย 17 ปีกลับต้องเเต่งกับ บุรุษคราวพ่อ!! นางก็หาได้ใส่ใจ!!
^^^**^^^^***^^^^*****^^^^^******^^^^^*****^^^^^^^^^****^^^^^******^^^^^^^
นิยายจีนโบราณเรื่องนี้เเต่งขึ้นจากความชอบส่วนบุคคล
ไม่มีความเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้น
ผู้เขียนความรู้ทางด้านภาษาอยู่ในระดับพื้นฐาน
อาจจะมีความผิดพลาดไปบ้าง
ขออภัยไว้ ณ ที่นี้นะคะ
จางอ้ายเจินจอมใจราชันย์
เขียนโดย
คิมดาดา
ขอบคุณภาพเเละเนื้อหาอ้างอิงจาก Google
ขอบคุณทุกกำลังใจ
ทุกความเห็น
ทุกการกดติดตาม
เป็นกำลังใจสำหรับไรท์นะคะ
ขอให้มีความสุขกับการอ่านคะ