เปลวใจ...(เรท +++)

เปลวตะวัน

นักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหญ่

พิมพ์ลดา

มัณฑนากรสาวผู้อ่อนไหว

...

"องุ่นนี่คือชื่อในวงการใช่มั้ย"

เสียงทุ้มถามเนิบนาบ...หากตั้งใจฟังดี ๆ จะรู้ว่าแฝงความโหยหาบางสิ่งเอาไว้ด้วย

พิมพ์ลดาตัวชาวาบไปชั่วขณะ นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเรียกเธอด้วยชื่อนี้...

ชื่อในวงการหรือ  หึ!เป็นชื่อที่เธอเกลียดและไม่อยากได้ยินอีกแล้ว!

ดวงตาคู่หวานเบิกกว้าง ... ยามเห็นเขาลุกขึ้นจากโซฟาสีครีมตัวใหญ่ตรงหน้า จ้องมองเธอด้วยสายตาที่ระบุความปรารถนาบางอย่างเอาไว้  เขาเดินมาหาพลาง มือสองข้างก็ปลดเนคไทพลาง จากนั้นจึงโยนมันทิ้งลงพื้นไปโดยไม่มีความใยดีใด ๆ ต่อมันอีก

แล้วเขาก็กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มจังหวะเนิบนาบเช่นเดิมว่า 

"มา เรามา...ทวนความหลังกันหน่อยจะดีมั้ย"

"มะ ไม่ค่ะ!" พิมพ์ลดาปฏิเสธเสียงสั่น ใครจะไปคิด 'ลูกค้า' ที่เธอรับตกแต่งบ้านหลังนี้ให้ จะเป็น 'ลูกค้าเก่า' ที่ถือว่าเป็นรายเดียวและรายแลกของวงการที่เธอใช้ชื่อว่า...

องุ่น นั่นเอง

"ฉันไม่ได้โกรธเธอที่หอบเงินหนีหรอกนะ...แม่สาวไซต์ไลน์เกรดเอบวก" เรียกแล้วก็อดยิ้มหยันเธอไม่ได้

และจริง ๆ เขาไม่ได้ติดใจเรื่องเงินหรอก เพราะสำหรับเขาเงินถือว่าเป็นเรื่องเล็ก  ไม่เทียบเท่ากับความรู้สึกซาบซ่านที่ยังตรึงที่ริมฝีปากนี้หรอก 

"จะปล่อยให้ค่ำคืนสวาทของเรากลายไปเป็นเพียงฝันในชั่วข้ามคืนอย่างนั้นหรือ..."

"อะ! ไม่!!"

...

 ทอล์ค เรื่องนี้ถูกเช็ตขึ้นมาเขียนเฉพาะกิจเอาไว้เขียนสลับกับเรื่อง "ปานยิหวา" เพื่อเบรกตอนที่นึกไอเดียเรื่องนั้นไม่ออก ก็จะสลับมาที่เรื่องนี้ ดังนั้นเนื้อหาจะไม่ยาว กะเอาไว้แค่สิบกว่าตอนก็น่าจะจบค่ะ  อ้อ เนื้อเรื่องจึงไม่หนักค่ะ เน้นอ่านสบาย ๆ ชิว ๆ 

ส่วนเรื่องการลง คือถ้าให้ระบุความถี่ของการลง เรื่อง"ปานยิหวา" จะถี่กว่านะคะ เรื่องนี้อาจจะสัปดาห์ละสองครั้งอะไรแบบนี้  แต่ถ้าช่วงไหนพลังล้นเหลือก็จะมากกว่าสองครั้งแน่นวลลล...

อ้อ เรื่องนี้ติดเหรียญและแจ พอจบแล้วจะทำเป็นอีบุ้คขายนะคะ

V

เปลวใจ...

มนต์ระมิงค์

www.mebmarket.com

"องุ่นนี่คือชื่อในวงการใช่มั้ย" เสียงทุ้มถามเนิบนาบ...หากตั้งใจฟังดี ๆ จะรู้ว่าแฝงความโหยหาบางสิ่งเอาไว้ด้วย พิมพ์ลดาตัวชาวาบไปชั่วขณะ นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเรียกเธอด้วยชื่อนี้... ชื่อในวงการหรือ หึ!เป็นชื่อที่เธอเกลียดและไม่อยากได้ยินอีกแล้ว! ดวงตาคู่หวานเบิกกว้าง ... ยามเห็นเขาลุกขึ้นจากโซฟาสีครีมตัวใหญ่ตรงหน้า จ้องมองเธอด้วยสายตาที่ระบุความปรารถนาบางอย่างเอาไว้ เขาเดินมาหาพลาง มือสองข้างก็ปลดเนคไทพลาง จากนั้นจึงโยนมันทิ้งลงพื้นไปโดยไม่มีความใยดีใด ๆ ต่อมันอีก แล้วเขาก็กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มจังหวะเนิบนาบเช่นเดิมว่า "มา เรามา...ทวนความหลังกันหน่อยจะดีมั้ย" "มะ ไม่ค่ะ!" พิมพ์ลดาปฏิเสธเสียงสั่น ใครจะไปคิด 'ลูกค้า' ที่เธอรับตกแต่งบ้านหลังนี้ให้ จะเป็น 'ลูกค้าเก่า' ที่ถือว่าเป็นรายเดียวและรายแลกของวงการที่เธอใช้ชื่อว่า...องุ่น นั่นเอง "ฉันไม่ได้โกรธเธอที่หอบเงินหนีหรอกนะ...แม่สาวไซต์ไลน์เกรดเอบวก" เรียกแล้วก็อดยิ้มหยันเธอไม่ได้ และจริง ๆ เขาไม่ได้ติดใจเรื่องเงินหรอก เพราะสำหรับเขาเงินถือว่าเป็นเรื่องเล็ก ไม่เทียบเท่ากับความรู้สึกซาบซ่านที่ยังตรึงที่ริมฝีปากนี้หรอก "จะปล่อยให้ค่ำคืนสวาทของเรากลายไปเป็นเพียงฝันในชั่วข้ามคืนอย่างนั้นหรือ..." "อะ! ไม่!!"

เปลวใจ...

มนต์ระมิงค์

www.mebmarket.com

"องุ่นนี่คือชื่อในวงการใช่มั้ย" เสียงทุ้มถามเนิบนาบ...หากตั้งใจฟังดี ๆ จะรู้ว่าแฝงความโหยหาบางสิ่งเอาไว้ด้วย พิมพ์ลดาตัวชาวาบไปชั่วขณะ นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเรียกเธอด้วยชื่อนี้... ชื่อในวงการหรือ หึ!เป็นชื่อที่เธอเกลียดและไม่อยากได้ยินอีกแล้ว! ดวงตาคู่หวานเบิกกว้าง ... ยามเห็นเขาลุกขึ้นจากโซฟาสีครีมตัวใหญ่ตรงหน้า จ้องมองเธอด้วยสายตาที่ระบุความปรารถนาบางอย่างเอาไว้ เขาเดินมาหาพลาง มือสองข้างก็ปลดเนคไทพลาง จากนั้นจึงโยนมันทิ้งลงพื้นไปโดยไม่มีความใยดีใด ๆ ต่อมันอีก แล้วเขาก็กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มจังหวะเนิบนาบเช่นเดิมว่า "มา เรามา...ทวนความหลังกันหน่อยจะดีมั้ย" "มะ ไม่ค่ะ!" พิมพ์ลดาปฏิเสธเสียงสั่น ใครจะไปคิด 'ลูกค้า' ที่เธอรับตกแต่งบ้านหลังนี้ให้ จะเป็น 'ลูกค้าเก่า' ที่ถือว่าเป็นรายเดียวและรายแลกของวงการที่เธอใช้ชื่อว่า...องุ่น นั่นเอง "ฉันไม่ได้โกรธเธอที่หอบเงินหนีหรอกนะ...แม่สาวไซต์ไลน์เกรดเอบวก" เรียกแล้วก็อดยิ้มหยันเธอไม่ได้ และจริง ๆ เขาไม่ได้ติดใจเรื่องเงินหรอก เพราะสำหรับเขาเงินถือว่าเป็นเรื่องเล็ก ไม่เทียบเท่ากับความรู้สึกซาบซ่านที่ยังตรึงที่ริมฝีปากนี้หรอก "จะปล่อยให้ค่ำคืนสวาทของเรากลายไปเป็นเพียงฝันในชั่วข้ามคืนอย่างนั้นหรือ..." "อะ! ไม่!!"