บทนำ..นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงของผู้เขียน..มิได้มีเจตนาอื่นใด..ตัวละครสมมุติขึ้นมาเหตุการณ์ต่างๆล้วนแล้วแต่เกิดจากการจินตนาการของผู้เขียน..
....ลมหนาวโชยพัดผ่านทุ่งข้าวกำลังตั้งท้องเอนลู่ลมหนาวไปมา..ประหนึ่งเริงระบำ..ชายกลางคนร่างกายบึกบึน สวมกางเกงขาก๊วยสีคราม....แต่ดูซีดเก่า...มันเปลือยท่อนบนท้าลมหนาวอย่างไม่รู้สึกรู้สาอันใด.....ที่เอวคาดด้วยผ้าขาวม้า บนบ่าแบกด้วยจอบเดินผิวปากหวีดหวิวด้วยอารมณ์ดี สาวสวยผิวขาวเนียนเดินถือตะกร้าสานไม้ไผ่ชันยาด้วยชัน..ชันคือยางไม้ที่แห้งจนเป็นก้อนแล้วนำมาบดจนละเอียดผสมกับน้ำมันยาง..บ้างก็ผสมปูนกินหมากเข้าไปกวนคนให้เหนียวโดยใช้ใส่กลามะพร้าวในการคน..นำมาทาจนทั่วภาชนะ..สามารถใช้ยาเรืออุดรอยรั่วได้อย่างดีทีเดียว..ซึ่งหาดูได้ยากในสมัยนี้
“
เฮ้อออออออออออบรรยากาศดีจริงๆ
”
ปากก็พูด พร้อมหลับตาสูดไอดินกลิ่นข้าวที่กำลังตั้งท้องหอมกรุ่น..
“
แปลงนี้ข้าวหอมมะลิ สุรินทร์เชียวนะนี่..
”
เขาหันมากล่าวพร้อมเอามือรูดรวงข้าวสามสี่เมล็ดใสเข้าปากกัดดูดกินน้ำนมข้าวที่ทั้งหอมและหวาน..
“
แหม..บอกมาสามสิบรอบละ พี่พัน เอื้องฟังจนจำได้หมดแล้วนี่..
”
หญิงสาวร่างกายบอบบางกล่าวเย้าผู้เป็นสามี พร้อมชีมือไปยังอีกแปลงที่ถัดไปกล่าว
“
โน่นข้าวไร้เบอรี่ ตรงโน้นก็ข้าวเหนียวสันป่าตอง..ตรงนั้นก็..
”
ยังมิทันที่จะกล่าวจบ มือหนาสากก็มาปิดปาก พร้อมโอบอุ้มร่างบอบบาง ของสาวเจ้าขึ้นมาอุ้มระดมทั้งจูบทั้งหอม..
“
นี่แน่ๆๆๆ..
”
หล่อนดิ้นพลันวัน ร้องโวยวาย หัวร่อ พร้อมฝ่ามือน้อยๆรัวตีไม่ยั้ง
“
คนบ้า..คนผีทะเล พี่พัน..ปล่อยเอื้องเดี๋ยวนี้นะ..พี่พัน..ประเดี๋ยวใครมาเห็น.เอ๊ะ..แนะ.อุ๊ย..อย่า..พี่พัน.ง.ทำกับครูบาอาจารย์แบบนี้ได้อย่างไร..
”
เอื้องกล่าวพร้อมทุบตีสามีเป็นการใหญ่..
“
ที่นาเราใครจะมาเห็น..
”
พันกล่าว พร้อมค่อยๆวางภรรยาสาวลง ก่อนจะทำท่าเข้ามาหอมอีกฟอด..
”
พอเลย..ห้ามเด็ดขาด รู้เวร่ำ เวลาและสถานที่บ้างเหอะพี่พัน
”
เอื้องกล่าวบอกสามีขี้เล่น พร้อมทำตาดุใส่..
“
เอื้อง..พี่ไม่อยากให้เป็นวันจันทร์เลย..น่าจะมีเสาร์อาทิตย์สักเจ็ดวัน...อยากให้เราอยู่กันแบบนี้
”
เอื้องมองยิ้มๆก่อนกล่าว พร้อมเดินมาเคียงข้างสามี เอื้อมมือน้อยๆจับมือพันเดิน
“
พี่พัน..เอื้องเป็นครู รักอาชีพครู เอื้องอยากสอนเด็กๆให้เขาเป็นคนดี มีความรู้ โตขึ้นจะได้เป็นกำลังของชาติ ต่อไป
”
ทั้งคู่เดินคลอเคลียกันมาบนคันนาที่พันสร้างให้หนา และกว้างกว่าคันนาทั่วไป เขาปลูกทุกอย่างที่กิน และกินทุกอย่างที่ปลูก เดินตามรอยพ่อ ศาสตร์แห่งพระราชา หลังจากที่พันจบภารกิจจากใต้ เขาก็ทำการลาออกจากการรับราชการ มีที่ดินหนึ่งแปลงที่เขาและเมียพยายามพลิกฟื้นให้เป็นแนวเศรษฐกิจพอเพียง ปลูกข้าว เลี้ยงปลา เลี้ยงเป็ด เลี้ยงไก่ ......ปลูกผักผลไม้ นี่ก็เกือบสามปีแล้ว ที่พันได้ใช้ชีวิตอย่างเช่นชาวบ้านทั่วๆไป...ชีวิตนี้หามีสุขใดเท่าเทียมไม่
“
ไปเร็ว..ไปดูหลุมปลา ที่พี่ทำไว้..
”
พันกล่าวกับเอื้องพร้อมดึงมือเอื้องเดิน
“
อ้อ ที่พี่แบกไหมาเมื่อวานนี่อะนะ..
”
เอื้องถามสามีขี้เล่นของหล่อน..
Guest
