บทนำ..
เอี้ยดด..
มอเตอไซต์ฮอนด้าเวฟธรรมดารุ่นหนึ่งจอดสนิทลงหน้าตึกเรียนภายในมหาวิทยาลัย ร่างสูงเพียวก้าวลงมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ปอยผมยาวสลวยถูกเสยไปข้างหลังอย่างไม่ใส่ใจนักก่อนมือบางจะเอื้อมไปคว้ากระเป๋าหนังสือแสนธรรมดามาสะพายก่อนหันไปล็อกคอรถแล้วเดินตรงเข้าไปในตึกที่ค่อนข้างบางตาเพราะนี่มันเวลาที่คนส่วนใหญ่เข้าเรียนไปกันหมดแล้ว..
แกร็ก
"ขออนุญาติค่ะ" เสียงหวานติดจะต่ำเล็กน้อยเอ่ยบอกพอเป็นพิธีก่อนจะได้รับเสียงตำหนิและสายตางงงันของคนภายในห้อง แต่เธอก็ไม่ได้สนใจ มันชินชาซะเธอไม่รู้สึกต่อผลตอบสนองของอาจารย์และเพื่อนๆอย่างไรแล้ว
"คลาสหน้าหน้าเธอมาสายอาจารย์ไม่รู้จะตัดคะแนนเธออย่างไรแล้วนะ'ใยแมรี่'" เสียงบ่นส่งมาพร้อมกับสายตาอ่อนใจก่อนที่อาจารย์จะบอกเลิกคลาส นักศึกษาคนอื่นๆก็เก็บของแล้วเดินออกจากห้องไปเป็นกลุ่มๆจนหมดห้องเหลือเพียงร่างบางของแมรี่ที่ยังคงนั่งเหม่อออกไปด้านนอก มองดูความวุ่นวายของลานจอดรถที่มักจะวุ่นวายเมื่อคลาสพึ่งเลิกเพราะใครๆต่างก็รีบอยากจะออกไปจากที่นี่ไวๆ
จนเมื่อเห็นว่าคนไปกันจนหมดแล้วร่างเพียวถึงจะลงไปยังรถเพื่อจะกลับบ้าง กิจวัตรก็เป็นเช่นนี้ กลับไปถึงห้องก็กินข้าวกล่องที่ซื้อติดมือตอนขี่รถกลับเข้ามาเรียบร้อยก็เตรียมตัวออกไปเซเว่นเพื่อทำงานพาร์ททาม
ตกค่ำได้เวลาเลิกงานก็ขี่รถกลับที่พักแต่ไม่ลืมแวะหาอะไรกินก่อนกลับถึงที่พักก็เปิดโน๊ตเชคงานเชคอะไรไปเรื่อยก่อนจะใส่หูฟังเปิดเพลงคลอเบาๆและค่อยๆหลับไป...