คำโปรย
เริ่มต้นจากความผิดพลาด สู่การอภิเษกเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างแคว้น
เกาหลวนหลงไท่จื่อ
"เกาหลวนหลงไท่จื่อรับราชโองการ...." ยังไม่ทันได้ทูลถามสิ่งใด เสียงเอ่ยราชโองการก็ดังขึ้นเสียก่อน เกาหลวนหลงคุกพระชานุลงตรงหน้าพระพักตร์ พระหัตถ์หนากำเข้าหากันแน่น ในพระทัยร่ำร้องอยู่เพียงคำเดียว 'พ่ายแพ้'
"เกาหลวนหลงไท่จื่อทรงพระปรีชาสามารถ สร้างคุณความดีใหญ่หลวง มอบสมรสพระราชทานกับกงหยางอวี้เหม่ยกงจู่ องค์หญิงแปดแห่งแคว้นเหลียง....."
หึ! เหมาะสมแล้วอย่างไร งดงามแล้วอย่างไร หากมิใช่สตรีที่พระองค์รักก็หาได้มีความสำคัญไม่!
กงหยางอวี้เหม่ย
เจ้าบ่าวเจ้าสาวคำนับฟ้าดิน คำนับพระราชบิดาพระราชมารดา คำนับกันและกัน
พิธีการยาวนานต่างๆได้สิ้นสุดลงจนเกือบหมดแล้ว กงหยางอวี้เหม่ยหลับตานิ่ง ใบหน้างดงามภายใต้ผ้าคลุมสีแดงซีดขาวเมื่อคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป
ส่งตัวเจ้าสาว......
ทันทีที่เสียงกังวานของกงกงดังขึ้น สองมือขาวผ่องก็บีบเข้าหากันแน่น ประกาศนี้ดั่งคำประกาศิตจากสวรรค์ คำที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตนับจากนี้ แม้จะเป็นคำที่ไม่ต้องการได้ยินแต่เหตุใดนางกลับได้ยินมันอย่างชัดเจน!
บัดนี้ กงหยางอวี้เหม่ยมิใช่กงจู่พระองค์น้อยแห่งแคว้นเหลียงอีกต่อไป นางคือ 'ไท่จื่อเฟย' แห่งแคว้นเกา!
ลาก่อน หานซุน
ลาก่อน...รักคราแรกที่แสนเจ็บปวด จากนี้ไปเหม่ยเออร์คงคิดถึงท่านไม่ได้อีกแล้ว...
นิยายเรื่องนี้มีเรื่องราวต่อเนื่องจาก พิษร้ายผูกใจรัก
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกท่านที่สละเวลามาอ่านและให้การตอบรับที่ดีเสมอมาค่ะ
แนะนำตัวละคร
กงหยางอวี้เหม่ย
องค์หญิงน้อยแห่งแคว้นเหลียง
เกาหลวนหลงไท่จื่อ
รัชทายาทแห่งแคว้นเกา
องครักษ์ หานซุน
องครักษ์ประจำตัวองค์หญิงอวี้เหม่ย มีความเป็นมาซับซ้อน