Super girls series มาเฟียร้อยรัก
เขียนโดย พิณแห่งรัก
โปรย
เมื่อเป็ดแสบต้องตกเป็นเมียมาเฟียจริงๆ เธอจะสามารถเปลี่ยนนิสัยมักมากของเขาได้หรือไม่! หรือจะต้องแลกกับการยอมเหนื่อยเพิ่มคูณสองบนเตียงนอนนุ่มๆ
“ปล่อยฉันนะ ไอ้คนบ้าโรคจิต!”
เธอร้องด่าคนตัวโตที่เอาแต่ใจ พร้อมดิ้นสุดชีวิต เพราะอาหนูเล็กเองก็ชักจะไม่พอใจที่ถูกบังคับ
“ปล่อยก็ได้ นี่แน่!”
“ว้าย!”
ร่างบอบบางถูกโยนลงบนที่นอน ถึงจะไม่เจ็บแต่เธอก็ตกใจมิใช่น้อย
“ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย!”
อาหนูเล็กโวยวายให้ชายหนุ่ม แล้วลุกขึ้นนั่งทำหน้าหงิกหน้างอใส่
“แล้วใครใช้ให้เธอแต่งตัวอวดรูปร่างแบบนี้ล่ะ อย่าลืมนะว่าเธอเป็นของฉันแล้ว หวงรู้ไว้ซะ!”
แม้จะแอบดีใจที่ได้ยินซูฮาโมพูดแบบนี้ แต่ก็ยังมีเคืองอยู่บ้างที่เขาทำรุนแรงกับเธอ ก็บั้นท้ายยังระบมอยู่เลย หรือเขาจะลืมไปแล้ว
“ใครเป็นของคุณมิทราบ! ไหนตราประทับ มันจะมากเกินไปแล้วนะ เป็นคนบอกฉันให้แต่งตัวสวยๆ เองแท้ๆ”
หญิงสาวเชิดหน้าตอบโต้ แต่ท่าทางกลับน่ารักในสายตาของชายหนุ่มเหลือเกิน
“ถามหาตราเหรอ... มานี่จะประทับให้สดๆ เลยทีเดียว”
ว่าแล้วก็รวบตัวอาหนูเล็กเข้ามาโอบกอด พร้อมพยายามจูบไซ้ซอกคอระหงอย่างหนักหน่วง มือใหญ่จัดการกับชุดที่ขวางหูขวางตานั่นออกเสีย
“คุณ... ปล่อยนะ”
เมื่อถูกจู่โจมหนักและเร็วจนไม่ทันได้ตั้งตัว หญิงสาวเองก็เริ่มที่จะหวั่นไหวกับสัมผัสวาบหวิวนี้
“เป็ดจ๋า...สวยจัง”
ยอดปทุมถันสีสวยอ่อนถูกดูดกลืนเข้าไปในโพรงปากอุ่น ทันทีที่ยกทรงตัวจิ๋วหลุดออก มือหนาบีบเคล้นกระตุ้นคนที่แอ่นอกรับอย่างลืมตัว บัดนี้ไฟเสน่ห์หาได้ถูกจุดขึ้นอีกครั้ง
ร่างสองร่างกอดก่ายกันไม่อาจแยกได้ บทเพลงรักของทั้งคู่ค่อยๆ บรรเลงขึ้นเรื่อยๆ จนจบเพลงไปในที่สุด
เหงื่อเม็ดใสผุดออกจากหน้าผากมนของหญิงสาว เสียงหายใจหอบเหนื่อยดังถี่รัวเหมือนกำลังจะขาดอากาศตายเสียให้ได้
สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารักทุกท่าน พิณห่างหายจากการลงนิยายไปนานมาก เนื่องจากปัญหาด้านสุขภาพที่ป่วยเรื้อรัง
ตอนนี้ทุกอย่างได้ดีขึ้นแล้ว พิณจึงเริ่มกลับมาลงนิยายใหม่อีกครั้ง
ยังไงก็ขอฝากผลงานทุกๆ เรื่องที่จะเริ่มทยอยลงด้วยนะคะ
หากตกหล่นประการใด ต้องกราบขออภัยไว้ ณ ตรงนี้
จากใจ พิณแห่งรัก