ภาพนี้มีเจ้าของ

ทุกช่วงวัยของมนุษย์นั้นผ่านไปเร็ว เวลาเดินอยู่ทุกวินาที การเปลี่ยนแปลงจึงมีได้เรื่อยๆ เริ่มจากผิวหนังที่เหี่ยวย่นตอนแรกคลอด เต่งตึงตอนโต และหย่อนคล้อยลงมาตอนแก่ชรา

วนเวียนแบบนี้เป็นวิถีธรรมดา ตัวผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่อยู่ในวิถีนั้น เพียงเเต่ผมชอบที่จะเก็บภาพวิถีของแต่ละคนเอาไว้เท่านั้นเอง อย่ามองผมด้วยสายตาประหลาดอย่างนั้นสิ ผมเป็นแค่ช่างวาดภาพคนหนึ่งเท่านั้นเอง ถ้าคุณมาที่เมืองนี้แน่นอนว่าคุณจะเจอคนที่ทำอาชีพแบบผมนั่งรอลูกค้าอย่างพวกคุณทุกหัวมุมถนน ทุกสวนสาธารณะ และทุกที่ที่คิดว่าคุณต้องการเก็บภาพประทับใจในช่วงวัยของคุณ พวกเราจะอยู่ตรงนั้น

การวาดภาพ...เคยเป็นงานอดิเรกของผมตอนเด็กๆ และกลายมาเป็นอาชีพเลี้ยงตัวในตอนนี้ ผมเองวาดภาพเพราะอยากวาด แน่นอนว่ามันจะมีเหตุผลอะไรอีกนอกจากคุณอยากที่จะทำมัน ลูกค้าหลายคนมาขอให้ผมวาดภาพพวกเขา อยากจะเอาเก็บไว้เป็นที่ระลึก แน่นอนว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นของคนที่มา..ล้วนได้ภาพที่น่าประทับใจกลับไปเสมอเพียงแต่..ภาพเหล่านั้น คนที่วาดไม่ใช่ผมเท่านั้นเอง

แต่ใครจะสนล่ะ เเค่ได้ภาพสวยๆกลับไปก็พอแล้วจริงไหม?

สำหรับผม..การจะรับวาดภาพใครสักคนนั้น มันมีรายละเอียดอยู่นิดหน่อย นั่นคือชีวิตของคนๆนั้นต้องมีความน่าสนใจ หรือมีอะไรที่มันดึงดูดให้ผมสนใจที่จะวาดมันออกมา มากกว่าแค่คู่รักมาเที่ยวแล้วอยากได้ภาพเก็บไปติดฝาผนัง มากกว่าภาพเด็กๆที่เล่นสนุกกันอย่างน่ารักซะจนพ่อแม่อดใจไม่ไหวขอให้วาดเก็บไว้ มากกว่าความสุขที่ล้นปรี่ มากกว่านั้น..

เพราะภาพวาดบอกเรื่องราวของชีวิต ทุกลายเส้นบอกอารมณ์และความคิด มันเป็นการตีแผ่บางสิ่งที่ซ่อนอยู่ในเรื่องราว ในลิ้นชักความทรงจำในช่วงวัยที่คุณพ้นผ่านมา

มันจะน่าสนใจกว่าไหมล่ะ ถ้าภาพวาดของผมจะบอกว่าที่ผ่านมาคุณเป็นอย่างไร