NC Seven Deadly Sins บาปทั้งเจ็ดประการ -- BTS ( JUNGKOOK X YOU) Pride อัตตา -- EP.7

"ฮือออออออ คุณจองกุก อย่า! ฉันขอร้อง" ร่างบางยกมือไหว้และร้องไห้อ้อนวอน

"อย่าร้องไปเลย รับรองเธอจะมีความสุขแน่นอน" จองกุกยกยิ้มขึ้นอีกครั้ง

"อ่ะ อื้อออออออออ" จองกุกก้มประกบปากหญิงสาวทันทีและพยายามที่จะสอดลิ้นเข้าไปแต่ไม่สำเร็จเพราะร่างบางไม่ยอมและเม้มปากแน่น จองกุกจัดการล้วงมือเข้าไปในเสื้อร่างบางทันทีและบีบเคล้นหน้าอกอย่างแรงจนเธอตกใจทำให้เผยอปากขึ้น จองกุกไม่รอช้าสอดลิ้นเข้าไปทันที และจัดการหยอกล้อและดูดกลืนความหวานที่เขาไม่เคยได้รับจากที่ไหนมาก่อน

จองกุกถอนปากออกช้าๆ เพราะเห็นว่าร่างบาง

เริ่มหายใจไม่ออก

จองกุกก้มลงมองร่างบางที่ตอนนี้ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตาและปากที่เริ่มเจ่อบวมเพราะการกระทำของเขา แต่จะให้หยุดก็คงไม่ได้แล้ว

เขาจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองจนหมด แล้วเดินตรงมาหาร่างบางที่นอนอยู่

"ไม่ร้องแล้วเหรอ? หรือว่าเริ่มติดใจแล้ว" จองกุกถามอย่างเยาะๆ

"ฮึก จะทำอะไรก็ทำไปเลยสิ ยังไงฉันก็หนีคุณไม่ได้อยู่แล้วนี่" น้ำตาของเธอเริ่มไหลอีกครั้ง

"ฉันทำอยู่แล้ว" จองกุกเอื้อมมือไปปลดเสื้อผ้าออกจากร่างกายหญิงสาว หลังจากที่เสื้อผ้าทุกชิ้นหลุดออก เขาแทบจะเป็นบ้าทันที ร่างกายที่สมส่วน ส่วนเว้าส่วนโค้งมันดูเข้ากันไปหมด หน้าอกที่เต่งตึงพร้อมยอดอกสีชมพูอ่อนพร้อมหน้าท้องแบนราบและช่องทางรักที่แนบสนิทเป็นการบ่งบอกว่าไม่เคยได้รับการรุกล้ำจากที่ใด เขาไม่รอใช้ปากงับยอดอกสีสวยอย่างหื่นกระหาย ทั้งดูดเม้มจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบไปทั่วห้อง

"อ๊ะ อึก" พร้อมกับเสียงของร่างบางที่พยายามกลั้นเอาไว้

"อยากจะร้องก็ร้องออกมา" จองกุกเอ่ยบอกก่อนจะก้มลงขบเม้มทำรอยจนทั่วทั้งตัวจนมาถึงช่องทางรักสีหวาน เขาจับขาร่างบางแยกออกช้าๆ จนเห็นกลีบกุหลาบสีสดที่เขาไม่เคยเห็นจากหญิงสาวคนไหน เขาจัดการสอดนิ้วลงไปทันทีและขยับเข้าออกช้าๆและเร็วขึ้น

"อ๊ะ จะ เจ็บ ฉันเจ็บ" ร่างบางร้องออกมาเพราะความเจ็บปวด

"แค่นิ้วยังแน่นขนาดนี้ถ้าของจริงทันจะขนาดไหน?" จองกุกพูดจบก็ยืนขึ้นเต็มความสูงทันที เขานำแกนกายที่เริ่มปวดหนึบมากขึ้นทุกทีจ่อไปที่ช่องทางรักและจัดการกดมันลงไปทีเดียวจนสุด

"กรี๊ดดดดดดดดดดด" ร่างบางกรีดร้องออกมาสุดเสียงเพราะความเจ็บแปลบที่ช่วงล่าง เธอรู้สึกเหมือนร่างกายจะขาดออกจากกัน

"อ่าาา อย่าเกร็งสิ" จองกุกบอกเพราะร่างกายร่างบางนั้นกำลังเกร็ง

"ฮือออออ เจ็บ ไม่เอาแล้ว ปล่อยฉันสักที ฉันเจ็บ ฮืออออ" ร่างบางเริ่มร้องไห้อีกครั้ง

"หยุดร้องได้แล้ว แล้วมาครางหวานๆให้ฉันฟังจะดีกว่านะ" รอยยิ้มร้ายปรากฏขึ้นอีกครั้ง

จองกุกเริ่มขยับสะโพกช้าๆ

"อ๊ะ"

และเขาก็เริ่มเร่งจังหวะขึ้น เร็วขึ้นและเร็วขึ้น

"อ๊ะๆๆๆๆ อ๊าาาาา เจ็บ" ร่างบางส่งเสียงออกมาเธอรู้วึกว่ามันทั้งเจ็บเสียวในคราวเดียวกัน

"อืมมมม เรียกชื่อฉันหน่อยสิคนดี" จองกุกพูดขึ้น

"มะ ไม่" ร่างบางปฏิเสธออกไป เพราะเธอรู้ว่าการเรียกชื่อเขามันหมายความว่ายังไง

"หึ!"

ตั้บ!

จองกุกจงใจกระแทกอย่างแรง

"โอ๊ย!" จนร่างบางร้องออกมา.

"เรียกชื่อฉัน" จองกุกออกคำสั่ง

"ฮือออ จะ จองกุก" เมื่อได้ยินดังนั้นจองกุกรีบเร่งจังหวะเร็วขึ้น

"อ๊ะ อ๊าาา ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ"

"อืมมมม อ่าาาาส์!"  น้ำรักสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาจนเอ่อล้นช่องทางรักร่างบางจนไหลเปรอะไปทั่วจนถึงขา

"ฮึก พอใจคุณแล้วใช่ไหม?" ร่างบางถามออกไป.

"หึ! นี่มันแค่เริ่มต้นต่างหาก"